30 december 2003

ZUCO 103

Met een stel vrienden naar ZUCO 103 was een feest. Het was veel drukker dan gedacht en gezllig bij elkaar staan was er dan ook niet bij. Eerst eten in de Balie waar de groep langzaam binnen druppelde. Daar was nog de nodige verrassingen bij....Daarna vol verbazing in de rij gaan staan bij de ingang. Het concert zelf was energiek en echt. Daarna nog even kletsen, biertjes drinken en een ouderwets broodje croquet eten...

29 december 2003

Kerst 2003

De laatste dagen hadden we erg leuke gasten waarmee we veel hebben gedaan. Flinke wandelingen, mooie uitstapjes, geweldige bluesconcert van de Maloe Melo All Stars in de prachtige bluesbar Maloe Melo en we hebben natuurlijk lekker gegeten.



Zo zijn we naar Marken geweest met de Greenwheels Peugot




Ook heb ik weer eens geschaakt. Gelukkig kon ik het nog...



24 december 2003

Laatste voorbereidingen

Tsja, een witte kerst zal het niet worden zo te zien. Zodadelijk staan er twee Brazilianen voor de deur. Ik heb net voor 6 weken brood in huis gehaald, lang bij Dirk van den Broek in de rj gestaan, de afwas gedaan en het fornuis schoongemaakt. Gisteren heel gezellig gegeten met vrienden en het was 'mijn beurt' om de afwas te doen. We eten zo de laatste restjes op.
Ik ben er klaar voor de laatste dagfen van het jaar en ik vermoed op 1 januari klaar te zijn voor 2004. Ik wens ook mijn lezers nog goed uiteinde! je hoort nog van me deze week.

23 december 2003

vakantie

Het is nu dinsdagmorgen en mijn vakantie is nu echt begonnen! In huis heerst nog een diepe rust, er staat verse koffie naast me en de PC snort gezellig. Om 7 uur was ik zo wakker dat het me beter leek om buiten het bed te gaan genieten van deze dag. Wie weet ga ik straks nog even terug maar voor nu is het kranten lezen, CD's branden, koffie drinken en nadenken.
Gisteren ben ik nog gaan werken en heb ook juridisch advies gekregen over mijn geschil van mening met mijn werkgever. Ik sta er goed voor zo te zien. Mijn denklijn is op het aanbeeld van Karl Popper gelegd en hield vooralsnog stand! Nu is het ook in juridisch Nederland even vakantie dus moet ik wat weken wachten voor de volgende stappen.
Het instituut trilt trouwens op zijn grondvesten. Het plan voor de reorganisatie dat voorligt voor advies aan de OR liegt er niet om. Ik heb het nu een aantal keren goed gelezen en vind de onderbouwing boterzacht. Ondanks een aantal goede lijnen zitten er nog grote gaten in en soms zelfs duidelijke verkeerde beslissingen. Op 6 januari praten we er in de OR over door. Nu is het tijd voor andere zaken. Ik heb keihard gewerkt de laatste tijd. Reden te meer om er een hele leuke vakantie van te maken en daar ga ik helemaal voor! Vanavond komen een paar hele goede vrienden eten. We schotelen ze een lekkere Braziliaanse maaltijd voor. Dat is een goede opmaat voor morgen want dan staan er twee Brazilianen op de stoep die een paar dagen komen logeren. Ik ken er een van en dat is een interessante heel slimme man die heel veel over het internet weet. Hij komt met zijn nieuwe vriendin en die zal ook best leuk zijn. Ik zal voor Braziliaans Portugees horen en ik ga mijn best doen om een goed gastheer te zijn en ze kennis te laten maken met Amsterdam.

21 december 2003

Het is nog nacht.....

Buiten is het nog donker en ik ben al zeker anderhalf uur op. Al vroeg was ik in mijn hoofd met mijn werk bezig. Dit keer speelde het project de Multiculturle buurt de hoofdrol. Dat project gaat door in 2004 en ik voel mij blijkbaar erg verantwoordelijk om daar wat goeds van te maken...... En weet je wat? Dat gaat ook lukken!

Over de toekomst hoeven we ons heel weinig zorgen te maken. Niet zolang geleden zat ik aan tafel met een studiegenoten van Angi. Wat een hoopvolle en leuke gebeurtenis. Veel warmte, intelligentie en levenskracht!



Ik had boerenkool voor ze gemaakt. Geen van hen had het ooit gegeten en volgens mij vonden ze het maar wat vreemd. Ze waren erg beleefd en vertelden dat ze het echt lekker vonden.....

Straks ga ik met Angi naar het van Abbe Museum in Eindhoven en daarna naar mijn broer. Die heb ik sinds begin september niet meer gezien dus ik hoop dat ik hem herken :)

Afgelopen zondag heb ik eerst de PC van mijn moeder op orde gebracht en samen lekker en gzellig gelunched. Daarna mijn vader gelukkig gemaakt met een CD speler die ik op zijn versterker heb aangesloten. Het was een waar genoegen om daarna samen lekker varkenhaas te eten en te kletsen. De auto van Greenwheels bracht ons weer soepel naar zowel H.I. Ambacht als naar Burgh Haamstede.

Maandag is een belangrijke dag. Ik ga naar UJG, de Utrechtse Juristen Groep. Voor het eerst van mijn leven ben ik verwikkeld in een procedure met mijn werkgever als tegenpartij. Een heel gek gevoel moet ik zeggen. Ik voel me genoodzaakt om voor mijzelf te gaan staan en mijn rug recht te houden. Er zit niks anders op. Ik voel me sterk en midden in het leven dus maak je over mij geen zorgen!

30 november 2003

Zondagmiddaggeluid

Uit mijn luidsprekers klettert het sprankelend geluid van Ann Belen. Het is helemaal te gek om achter je pc te zitten en lekker muziek te luisteren. Daarom heb ik nu op mijn harddisk veel muziekfiles staan. Voor elke stemming wat wils. Een echte aanrader!
Gisteren heerlijk met mijn maatje TADEK op ontdekkingsreis geweest in Adobe Premiére XP Pro. Ik geloof echt dat we het door gaan krijgen. Inmiddels heb ik al 40 minuten video vanaf mijn ditale videocamera op de harde schijf staan. Het monteren kan beginnen lijkt me. Angi zorgde met een verrassende Pompoensoep voor een substantiële ondersteuning en gezelligheid.

Verder heb ik me goed voorbereid op mijn beoordelingsgesprek op het werk en heb ik nog wat plannen gemaakt voor een nieuw onderdeel voor het project de multiculturele buurt.

Gisteren heeft Angi mij, samen met Tiago en Karin, verwend met weer zo'n heerlijke Braziliaans etentje . Dit keer een fantastische moqueca met tilapia, scholfilet en garnalen. Als toetje was er Angi's 'mango desert'.



Hoogtepunt was ondanks het computergenot en het lekkere eten toch echt het feest bij Mauro. Van de dertig meest jonge mensen waren er toch zeker 15 nationaliteiten aanwezig. En wat een geweldige sfeer leverde dat op en wat een contrast met al die sombere geleuiden in de politiek en media! Als dat geen hoop voor een goede multiculturele toekomst geeft dan weet ik het niet meer. Als dank en als bijdrage aan hun integratie in de Nederlandse samenleving ga ik binnenkort boerenkool voor een paar van hen maken. Lees voor de grap een het artikel in het Algemeen Dagblad over de onuitroebare boerenkool....

28 november 2003

Extra geheugen in PC en ook verder een spannend leven

Ja hoor nu zit er zelfs 1Ghz intern geheugen in. Gaan met die banaan zou ik zeggen.... Video-editing moet nu toch echt tot de mogelijkheden horen.
Verder is het leven spannend en op het werk gespannen maar daar kom ik wel uit. Wellicht met wat externe hulp via mijn juridische bijstands verzekering. Ik hoop dat het niet nodig is maar als het moet dan moet het. Vreemd genoeg ben ik nu vooral met leuke en zinnige dingen bezig en ziet het er voor volgend jaar eigenlijk ook heel aardig uit.
Nu eerst maar eens naar een Braziliaans verjaardagsfeestje!

16 november 2003

Wat een feest is dat om met een nieuwe computer op de digtale snelweg te verkeren. Mijn P4 Fujitsu-Siemens doet het geweldig. Ik ben nu al een weekje zoet met het inrichten van de PC en het meeste is geinstalleerd en werkt. Mijn ADSL Plus verbinding is nu naar 200 Kbs downstream en 56 Kbs upstream verhoogd en ook dat dat de digitale burger goed.
Kortom het loppt voorspoedig. Vanavond ga ik lekker bij vrienden eten en dat is om meerdere redenen erg gezond. In elk geval ben ik eens een paar uur weg achter mijn nieuwe kameraad.

15 november 2003

Ik ben weer on line!!!

Eindelijk, na heel veel gedoe ben ik weer on line en zijn ook mijn 10 websites weer in de lucht. Met een beetje mazzel voor de komende vijf jaar is alles geregeld. Eerst zien dan geloven zal je misschien zeggen en zo is het maar net....
Maar ja zoals een oud Nederlands spreekwoord zegt: hoop verloren, al verloren!

12 oktober 2003

Wat een feest

Deze week heb ik erg hard en met ontzzettend veel plezier gewerkt! Het absolute hoogtepunt daarbij was de europesese bijeenkomst rond de methodiek ouder worden in Nederland in amsterdam.



Kijk voor meer foto's op de speciale pagina op het ageing and ethnicity web.

Fantastisch om met mensen die echt iets willen aan de slag te zijn. De bijeenkomst was in nauwe samenwerking georganiseerd met het CABO in Amsterdam. Ik had meerdere rollen. Zo was ik co-voorzitter en heb ik als tolk gefungeerd. De sfeer was heel goed, de inhoud lekker to the point. Ik moest vaak aan Henny Nelissen denken. Zij had hier vast van erg van genoten....

Verder ben ik flink bezig met de bezuinigingen op het werk en de mogelijke reorganisatie. Veel van mijn bedenkingen bij de plannen van de directie blijken terecht te zijn. Simons heeft een aantal dingen zo te zien verkeerd ingeschat. De politiek zal waarschijnlijk nog flink wat tijd nodig hebben om te bedenken hoe het er straks allemaal uit moet zien. Zijn grote haast met de reorganisatie is dus nogal prematuur.

Thuis is het gezellig. Angi begint Nederlandse teksten te schrijven en de toekomst ziet erg rooskleurig uit!

03 oktober 2003

Het weekend is begonnen. Vanmorgen eerst op de toppen van mijn kunnen en met heel veel plezier gewerkt, daarna de gerepareerde PC naar mijn moeder gebracht in Hendrik Ido Ambacht en net heerlijk gegeten. Pasta met zalm en een frisse salade. Niet gek voor de vrijdagavond. Straks ga ik me nog een uurtje in de reorganisatieplannen storten en dan weer genieten. Snookeren misschien maar morgen in elk geval naar Gent. Dat kon allemaal heel wat slechter....

30 september 2003

De week is al weer twee dagen oud. Ik heb me vooral bezig gehouden met de vermaatschappelijking van de zorg. Kun je dat eten vraag je je mmischien af. Nee dat niet maar het is wél een van de belangrijke thema's van de toekomst. Ik heb me bezig gehouden met de ontvangende buurt. Kort gezegd, hoe ga je om met kwestbare buurtbewoners zoals dak en thuislozen, ouderen en gehandicapten. Vroeger gingen de meesten naar een instituut maar nu blijven ze in de buurt of komen er naar toe.
Morgen zit ik weer bij de voorzitter van de Raad van Bestuur van het NIZW om over de bezuinigingen en over de reorganisatie te praten.
het zijn spannende tijden. vanavond maar weer eens wat vrijwilligerswerk. Nieuwsbrieven maken voor de WEBAM, een kerkelijk clubje dat zich vanuit Amsterdam met Managua in Nicaragua bezighoud.

Mijn energielevel is goed, de spirit zit er in, ik voel me sterk dus 'nothing to worry about'.

28 september 2003

Het lijkt wel herfst...

Het zal toch niet waar zijn! Als je hier naar buiten kijkt lijkt het wel herfst. De blaadjes aan de bomen spreken een duidelijke gekleurde taal, de hemel is bewolkt en de lucht ruikt vochtig. vandaag ben ik bezig geweest met de PC van mijn moeder. Tussendoor Angi geholpen met het schrijven van Nederlandse tekste. het zal niet zo heel lang duren voordat ze mij kan gaan helpen. De doet nog steeds af en toe wat vreemd maar loopt verder gelukkig weer prima. Gisteren ben ik heerlijk wezen eten in Indiscg restaurant. Mellouki en Marije hebben ons getrakteerd op een rijsttafel Desa extra. We hebben er echt van gesmuld. Daarna naar een feest in een galerie in het cenrtum.Kortom een lekkere dag. Vanavond nog even naar Dogville, de nieuwe film van Lars van Trier. dan ben ik klaar van de zware week die komen gaat. Dit weekend heb ik maar liefst twee keer gedroomd over een ontmoeting met leden van de Raad van Bestuur van het NIZW. Vrijdag met Hans Simons en zaterdag met Hans van Ewijk... Ben benieuwd of dat een voorteken is.

20 september 2003

Heerlijk dat strand in Zandvoort! Ik heb zelfs even lekker gezwommen. Het is eigenlijk zo makkelijk te bereiken dat ik me afvraag waarom ik het niet vaker heb gedaan dit jaar. Het was niet eens vreselijk druk en de mosselen aan de kar smaakten goed.
Thuis weer even aan de websites gewerkt en wat TV gekeken. Morgen met de Greewheels auto die al voor de deur staat te wachten naar Uden om daar wat vrienden te bezoeken. Dan maandag weer aan de bak bij het NIZW. Ik kan mijn borst vast wat natmaken want er staat heel wat te wachten daar.....
Wat is het leuk om met het internet bezig te zijn! vanmorgen leuk gewerkt aan een website en een weblog voor Ivana Kurelja.
natuurlijk ben ik ook nog even met mijn eigen site aan de slag gegaan. Vanmiddag ga ik weer wat anders leuks doen. Ik ga met Angi naar het strand en misschien nog even naar Haarlem.
De bezuiniging bij het NIZW wordt waarschijnlijk 30% in twee jaar. Maandag moet er een brief van VWS bij het NIZW op de mat liggen. Dat betekent heel veel werk in de OR. Het is spannend en erg interessant. Ik begin al aardig ingewerkt te raken in de 'ins en outs' van reorganisaties. Er is nog heel veel te weten en alles komt nu in een echte presure cooker terecht en dan moet het gewone werk ook nog 'gewoon worden gedaan'. Alles komt goed zei een goede vriend van mij altijd...

14 september 2003

Een fantastische man leverde ons een fantastisch weekend op. Natuurlijk kunnen we niet bij hem in de schaduw staan maar om dat Jaques Brel inmiddels 25 geleden het tijdelijke verruilde met het eeuwige ben ik met Angi en drie goede vrienden naar Brussel geweest om naar een tentoonstelling over mijn held te kijken. De tentoonstelling was echt de moeite waard!



Daarnaast hebben we een mooi museum bezocht, heerlijk gegeten, veel gewandeld en af en toe wat gepraat. Dat alles in een lekker relaxte sfeer. Binnenkort staan er wat foto's van het uitstapje op mijn website.



Dinsdag komt Balkenende II met de miljoenennota. Ik verwacht 20 tot 30 % bezuiniginge van het NIZW tot 2005. Dat wordt reorganiseren en een spannende tijd voor alle medewerkers. Ik vond het al een vreselijke man maar dat zal de komende dagen nog wel wat erger worden. Ik houd jullie op de hoogte.

11 september 2003

Ruim 7 jaar heb ik met plezier in de Indische buurt gewoond. Dat is nu al weer zo'n 15 jaar geleden. Het was een spannende tijd in een snel veranderende buurt. Krakers hadden de buurt opgeschud en nieuwe voorzieningen opgezet zoals de oude buurtwinkel. De stadvernieuwing kwam op gang en er was veel positieve energie. Jan Beerenhout zat nog in een voorpost van de gemeente in de buurt. Hij wist toen al veel mensen blij te maken en anderen tegen zich in het harnas te jagen. Met een aantal andere buurtbewoners en de projectgroep stadsvernieuwing was ik nauw betrokken bij het maken van een tentoonstelling over de stadvernieuwing in de buurt. Heeft iemand trouwens een idee waar die is gebleven? Daarbij kwam zowel de oude als de nieuwe situatie in beeld. Fraude bij de bouw van de buurt met heipalen van 1 meter. Vergissingen bij de bouw waardoor hele blokken in de grond verdwenen maar ook trotse buurtbewoners in hun nieuwe woonwijk. Ik kijk met plezier terug aan die tijd. De eerste migranten kwamen de buurt in en samen probeerde je te bouwen aan een harmonieuze multiculturele samenleving. Dat lukte, zei het met vallen en opstaan, best aardig. Natuurlijk was het niet allemaal rozengeur en manenschijn. Er waren er ook klachten, problemen, misstanden, bedreigingen en nog meer van dat alles. Ook toen waren er conflicten tussen de oude en nieuwe bewoners. De krakers werden door de buurtbewoners soms verwelkomd, dan weer verketterd en op andere momenten trok iedereen gezamenlijk op.



Als ik nu de ontwikkelingen over de buurt lees dan krijg ik de indruk dat veel van wat we toen hoopten dat de buurt zou worden niet echt is uitgekomen. Als ik de lijst van wat er allemaal is gebeurd de laatste maanden aan me voorbij zie gaan dan wordt ik er niet echt vrolijk van. Toch wil ik graag wat positiefs over de buurt kwijt. Een paar weken geleden was ik op een leuk verjaardagsfeest van een bekende buurtbewoner. Hij vierde het in het Flevopark. Ook daar zullen vast wel eens problemen zijn maar bij mij is juist de fantastische sfeer in het park bijgebleven. Mensen uit lettrelijk alle werelddelen waren er samen. Zij 'deden hun ding', vielen elkaar niet lastig en hadden duidelijk soms ook plezier met elkaar. Voor mij een beeld hoe de toekomst er uit zou kunnen zien. Ik wens het de buurt waarin ik jarenlang met plezier woonde van harte toe.

01 september 2003

Soms ben ik eens de eerste :)
Kijk maar even op de politieke weblog van Mellouki Cadat: www.cadat.nl
Sowieso een website om in de gaten te houden
Mijn blogger is wat aangepast. Misschien zie je af en toe wat geks. Geef me dan even een seintje!
Vandaag start ik met het vervolg op het project de multiculturele buurt. We hebben er met een aantal mensen lang aan gewerkt om het zover te krijgen. Zo'n 30 instellingen kunnen € 70.000 krijgen. Dat zet zoden aan de dijk. Ik ga ervoor!

24 augustus 2003

Op 19 augustus woonde ik een jaar samen met Mariângela Guimarães . Iets om even bij stil te staan. Na zo'n lange tijd van alleen wonen is het haast verbazingwekkend om te merken hoe goed het gaat! Mijn huis is kleurrijker en vrolijker geworden en ik heb geen enkele moeite om het met haar te delen. Mijn leven is ook veranderd. Veel leuke dingen erbij en ook een aantal leuke dingen eraf. Geven en nemen zou ik zeggen. De som is daarbij gelukkig ook heel positief. We hebben ons jubileum samen gevierd met een leuke wandeling door de Jodaan met drankjes aan de gracht een een heerlijk etentje in de Reiger.




Op mijn werk heb ik een goede start gemaakt. Het project de multiculturele buurt krijgt een vervolg. Het Oranje Fonds heeft geld gereserveerd om 30 instellingen een bedrag van € 70.000 te kunnen geven. Geen kattepis zou ik zeggen. NIZW en Oranje Fonds samen voeren het project uit en ik ben de projectmanager vanuit het NIZW die het merendeel van het werk moet doen.
De laatste dagen heb ik me helemaal gestort op een project rond de vermaatschappelijking van de zorg. Ik ben daar trekker vn het onderdeel 'de ontavngende buurt'. Een leuke klus maar het zal nog wel wat voeten in de aarde hebben voor het tot een goed einde is gebracht.

31 juli 2003

Vandaag ben ik ontslagen en daar ben ik erg blij mee. Wees gerust, het ontslag is slechts in medische zin. Ik hoef dus niet meer terug te komen in het ziekenhuis. Na een maand of 4 kan ik weer wat sporten als ik tenminste in de tussentijd goed oefen. Dat zal ik doen met hulp van een fysitherapeute. Goed nieuws dus! Dat ik daarnaast te kampen heb met een soort zomergriep mag de pret niet drukken want die zal best snel overgaan.
Deze week ben ik weer aan het werk gegaan. De boel is aan kant, de mail verwerkt, de plannen gesmeed en vanaf volgende week kan 'de beer weer los'.
Multicultureel Nederland kan rekenen op kansen om het werk beter te doen. Samen met het Oranjefonds kunnen we 30 maal € 75.000 ter beschikking stellen aan goede instellingen die goede plannen hebben. Daarnaast liggen er nog aardig wat klussen en ik heb dus flink wat voor de boeg.
Angi zit naar lekker in Brazilië en geniet daar volop van het Braziliaanse leven. Gelukkig maar dat ik jaloers ben uitgevallen :)

29 juli 2003

Eergisteren vertelde ik mijn vader hoe aardig de Brazilianen zijn en gisteren sprak ik daar uitvoerig over met Mellouki. Wie schetst mijn verbazing dat ik 's avonds presentatie van de resultaten van het onderzoek over vriendelijkheid in de hele wereld van een paar Amerikaanse psychologen op tv zag . In dit onderzoek is mijn positieve indruk over de Brazilianen bevestigd. Ze zijn de meest vriendelijke mensen die er zijn!

Zij werkten aan de hand van een paar eenvoudige tests:
- pen verloren op straat: wordt die teruggegeven (aan een blonde toerist)
- geld wisselen (man is oud en arm): neemt men moeite om geld te vinden om te wisselen
- hulpvrager is zwart, is slecht ter been en heeft iets laten vallen. Wordt zij geholpen.

In RIO: jawel!
In Nederland: niet.

Onderzoek in 23 steden:
Rio= nergens ter wereld zulke aardige mensen
Amsterdam= Niemand in Europa zo onvriendelijk als in Amsterdam

Gemengde Echtparen kennen beiden landen goed.
Ineke Holtwijk, journalist, heeft gemengde echtparen geïnterviewd voor haar reportage:

Eline Kullock-Onkenhout: is Braziliaans en de man is Nederlander (Nederlanders staan niet graag ruimte af). Zie gegevens hieronder.
Anita de Haan-Blanco: aardig zijn en aardig gevonden worden is belangrijker dan ergens op tijd komen of zelf geld verdienen

Nederland: er wordt geholpen omdat het een burgerplicht is. In Rio omdat het een plezier is. Volgens het onderzoek: je verandert na een tijd in de gewoonte van het land waar je woont. Dus een Nederlander in een onbaatzuchtige weldoener.

27 juli 2003

Back home again! Bij thuiskomst was mijn moeder nog lekker aan het logeren en mijn huis ziet er dan ook spik en span uit. Daarvoor hadden er vrienden in gezeten en die hadden een heerlijk whisky achtergelaten....
Het voelt goed om hier weer te zijn. Angi zit nog lekker in Brazilië en ik zal haar over een paar weken met heel veel plezier van Schiphol gaan halen. We hebben het erg leuk met elkaar gehad en ik zie de gezamenlijke toekomst met veel vetrouwen temoet.
Morgen ga ik weer voor de eerste keer sinds 8 weken naar het werk. Ik moet nog even aan het idee wennen maar ga er zeeer zeker flink tegen aan!
Mijn websites doen het weer maar er is nog veel gedonder. Ik download nu de files maar ben wel $ 800 kwijt. Echt een goed probleem om eens mijn tanden in te zetten....

24 juli 2003

Een laatste bericht uit Brazilie. Vanmiddag vertrek ik uit Sao Paulo naar Lissabon en morgenochtend vlig ik door naar Amsterdam. Ik heb een heerlijke tijd gehad. Ik kan weer wat beter lopen, heb veel familie van Angi leren kennen, ben in Jacarezinho en Curitiba geweest en heb vreemde dingen gedaan zoals het bezoeken van een rodeo...
Op het computervlak is het kommer en kwel. De hosting van al mijn websites is doorverkocht en howel ik twee jaar vooruit heb betaald zijn al mijn websites of line. het zal wel heel veel gedonder kosten om ze terug te krijgen. Wie weet ga ik wel een rechtzaak beginnen, computerbladen schrijven en websites benaderen om mensen te waarschuwen tegen dit soort praktijken. Kortom er is genoeg om thuis weer de tanden in te zetten. Maansdag ga ik voor het eerst sinds 8 weken weer naar het werk. Ook daar is genoeg te doen.

14 juli 2003

Salvador is een echte aanrader en ik denk dat ik hier nog wel weer eens terug kom.
In een lekker koel internetcafe in Salvador de Bahia gelegen aan een prachtig plein in de oude stad heb ik net de nederlandse kranten zitten lezen en zo te zien is er weinig nieuws onder de zon. Nederland komt nooit in het nieuws hier. Laatst een keer toen een man met zijn vligtuig naar beneden kwan en het overleefde zag in wat op tv en gisteren was Amsterdam met de walletjes in het nieuws maar dat is het dan ook wel. Wat wij polotiek vinden speelt hier geen enkele rol....

Straks ga ik vanuit 30 graden naar een Curitiba waar het gisten maar 2 graden was....
Best leuk om daar weer naar toe te gaan. Ik loop nu al aardig zonder kruk en nu de braziliaanse kapper mijn baard heeft geknipt en mijn nek heeft geschoren zie ik er weer netjes uit en kan de familie van Angi best onder ogen komen.

02 juli 2003

Vanuit het grootste winkelcentrum van Noord Brazilië kan ik in de InternetNOW corner iets in mijn weblog schrijven. Ik ben goed aangekomen in dit mooie land. De vlucht in het gips viel mee en Rio is zo'n leuke stad dat je al snel je handicap vergeet. Vooral als je door heel aardige mensen met de auto wordt gehaald en veel de taxi neemt. In de stad zelf was het weer het feest van de herkenning. Wat een geweldig oort is het toch. Naast heel leuk familiebezoek in een verre buitenwijk heb ik natuurlijk genoten van zien van de zee, de sporters, de wandelaar en al het ander wat bewoog. Met de auto heb ik ook npg een trip gemaakt in de bergen. Echt leuk als je hoogtevrees hebt..... Uiteindelijk toch een goede ervaring.
Inmoddels zijn we twee dagen in Olinda, een mooi oud stadje vlak bij Recife. Pijnlijk detail is dat de Nederlanders het een paar eeuwen geleden voldig hebben platgebrand.
Via de webmail heb ik gehoord dat er gigantisch op welzijn en waarschijnlijk ook op het NIZW wordt bezuinigd maar ook dat het project de Multiculturele buurt subsidie krijgt van het Oranje Fonds. In het laatste zit muziek!

23 juni 2003


Wat een heerlijk weekend! Ik krijg het gevoel weer een beetje bij de wereld te horen. Gezellig en lekker eten met vrienden, naar de mooie tentoonstelling van Resalieke, met Angi, Mellouki & Marije en Dewi snuiven aan de leuke kanten van de multiculturele samenleving in het Oosterpark, bijkletsen met Rietje en je weer wat zekerder voelen op die gipsen poot. Nog een paar dagen werken, het gips verniewen, inpakken en dan naar Brazilië!

21 juni 2003

Het is een vreemde gewaarwording als je zo lang in het gips moet zitten. Gelukkig heeft Claire me een hoes gegeven voor om mijn been dat ik me toch douchen kan en zoals vanmorgen zelfs even in bad kan.

Over 2 weken mag het gips eraf maar volgens de medici zal het dan nog niet meevallen om te lopen. Ik ga daarom gewapend met twee krukken donderdag het vliegtuig in. Tot die tijd probeer vanuit huis te werken aan de nieuwe MCB site en aan een planning van het werk als ik weer terug ben.

Morgen komt Marije op bezoek en zij brengt mij met de auto naar de tentoostelling van Resalieke, collega en kamergenoot bij het NIZW. Lekker om er even uit te zijn en eens iets anders te zien.

14 juni 2003

Angi kwam razend enthousiast thuis van de voorstelling Kontakthof van het PINA BAUSCH/TANZTHEATER WUPPERTAL. Het was origineel, mooi en heel speciaal. Het heeft heel waarschijnlijk veel kunstenaar geinspireerd. Ze noemde Etore Scola die mogelijk ideeën heeft gebruikt in zijn film le Bal.
Ik kon vanwege mijn been niet naar de voorstelling en daarom was Angi naar de voorstelling gegaan Paula, met een Braziliaanse vrouw die zo'n 13 jaar geleden naar Nederland kwam voor een dansopleiding. Zij is hier blijven wonen met een Nederlandse man. Ook zij vond het een mooie voorstelling.

Van de website van het festival de volgende typering:
Kontakthof werd voor het eerst opgevoerd in 1978. Het behoort tot de vroege werken van Bausch waarin man-vrouw relaties in theatrale context onderzocht worden. Kontakthof is een studie naar onschuld en ervaring, oorspronkelijk uitgevoerd door Bausch’ eigen Tanztheater Wuppertal.
In 2002 heeft Pina Bausch een nieuwe versie van Kontakthof gemaakt, ditmaal voor een groep van twintig vrouwen en mannen van 65 jaar en ouder. Wat de nieuwe versie van Kontakthof zo uniek maakt is de uitzonderlijk sterke cast, gevormd door ongetrainde performers uit een grijze industriestad in Noordwest Duitsland. Aan de buitenkant zien we tekenen van ouderdom: rimpels, gebogen schouders, verzakkende borsten, grijs haar en kale hoofden. Maar we zien ook de rijkdom van deze levens, resultaat van 65+ jaren levenservaring. Tegen een achtergrond van sentimentele Duitse liedjes uit de vijftiger jaren, jazz en tango proberen ze geluk te vinden door middel van vertederende pogingen tot romantiek.

13 juni 2003

Vanmorgen mijn maatje Theo op bezoek gehad. Dat is altijd een plezier! Onderstaande foto is al van vorige week maar toch.... Het is zo leuk als je elkaar kan helpen en even koetjes en kalfsjes kunt bespreken, zo af en toe eens even stevige discussie kunt voeren en altijd op elkaar kunt rekenen.

Hij bracht ook de post boven met een mooie CD van Paul. Helaas deed die het niet helemaal goed maar de geste was er niet minder om. Fijn om te zien dat er mensen zijn die aan je denken. Ook de ondernemingraad stuurde nog een kaartje. Natuurlijk ook nog wat leuke telefoontjes waaronder eentje van mijn moeder.
Sinds ik loopgips heb ben ik natuurlijk veel mobieler. In huis scharrel ik met een kruk rond maar helaas durf ik de trap alleen nog niet af zodat ik toch vrij opgesloten thuiszit.
Ik probeer wat voor mijn werk te doen, lees mooie boeken, studeer wat en probeer mijn reis naar Brazilië te regelen. Ik moet in het vliegtuig een stoel aan het gangpad hebben dan moet het gaan lukken. De eerste 10 dagen van de vakantie zal ik niet veel lopen omdat ik dan nog in het gips zit. Veel meer dan onder een parasol zitten en naar de zee kijken verwacht ik niet. Daarna mag het gips er als het goed is af en dan kan de vakantie echt beginnen.
Ik probeer ook weer wat in het huishouden te doen zoals (af) wassen en koken. Ik kan nu zelf koffie van de ene kamer naar de andere kamer brengen en hoe lullig het ook klinkt, dat is al heel wat. Via een ingenieuze plastic manchet kan ik sinds gisteren ook onder de douche.... Het ruikt inmiddels aanzienlijk frisser in huis :)

Angi gaat vanavond naar Pina Bausch in het kader van het holland festival. Het schijnt echts bijzonders te zijn. Een dansvoorstelling met oudere ongeschoolde dansers.
Morgen doe ik verslag van de voorstelling.



12 juni 2003

Even heel wat anders: vandaag staat er er een mooi artikel in Trouw over Nederland als een Islamitische staat. Hierin wordt gerefereerd aan de arabist Maurits Berger en woden een aantal van zijn uitspraken voor het voetlicht gebracht. Echt iets om eens even over na te denken!

Tegen de heersende opvattingen in, is Berger ervan overtuigd dat de integratie van moslims in Nederland niet is mislukt. Er zíjn wel problemen, maar die hebben 'alle migranten over de hele wereld'. De achterstand van moslims 'is zowel voor ons als voor hen een probleem'. ,,Wij zien vrouwenbesnijdenis en bloedwraak als typische aberraties van de islam omdat zij toevallig in moslimlanden plaatsvinden, terwijl zij niets met de islam van doen hebben. Omgekeerd noemen wij Italiaanse maffiapraktijken geen christelijk verschijnsel, net zomin als wij het afbinden van vrouwenvoeten in China confuciaans noemen. De vraag is dus: wíl je het wel weten?''

08 juni 2003

Het is lekker koel, buiten ruikt het heerlijk en de natur maakt tevreden geluidjes. Angi maakt een Braziliaanse couscous in de keuken en in Frankrijk maakt Verkerk zich op voor de finale van de open Franse tenniskampioenschappen. Gisteren heb ik naar de damesfinale zitten kijken. Als je ziet wat zij met hen achillespezen op gravel doen snap je niet hoe ik hem ooit op heb kunnen laten scheuren. Hij moet al zwak zijn geweest. In tegenstelling to wat je misschien denken voel ik me niet zielig. Als is het wel balen....




Vanmorgen heb ik een belangrijk stuk voor mijn werk gelezen en bekommentarieerd. Daar kan wel eens mijn werkplezier voor de komende jaren van af hangen. Het ziet er goed uit. Helaas kan ik het zelf niet persoonlijk afmaken samen met mijn baas en het Orajne Fonds. dat is één van de vreemde en vervelende dingen als je gedwongen thuis zit. Je moet dingen uit handen geven.

07 juni 2003

Het mag dan zatedag zijn maar ik heb vandaag flink gewerkt aan de website van het Facilitair Netwerk Allochtone Ouderen. Mijn collega Loek heeft het mogelijk gemaakt dat ik vanuit huis aan de site kan werken. Zo kan ik ook iets nuttigs doen van de NIZW ook al ben ik thuis. Kijk maar een op de experimentele nieuwe website gemaakt in SmartSite. Het is nog niet af maar het gaat wat mij betft echt de goede kant op.



Angi heeft zowat de hele middag dag boodschappen gehaald. Morgen krijg ik mijn moeder, Tjebbe en Rietje op bezoek. Maandag het illustere viertal Piet, Laura, Diederik en Claire. Leuk, dat geeft wat afleiding. Jammer dat ik zelf weinig aan de voorbereiding kan doen. Maar nog een paar weken en dan is het leed weer geleden.

06 juni 2003

Zo langzamerhand begin ik te wennen aan dat blok aan mijn been en mijn onvrijwillige opsluiting in huis. Verder probeer ik me bij te lezen op het internet. Ik struin websites van de ministeries af en lees materiaal bij de diverse kenniscentra. Ik probeer ook wat extra vaardigheden op te doen zoals het werken met GoLive 6.
Kijk maar eens op libeam.net . Ik probeer ook een heel klein beetje html te leren. Op die manier kan ik straks ook beter met SmartSite bij het NIZW aan de slag. Met een beetje mazzel heeft het webteam binnen een week ook de FNAO site in de SmartSite versie on line en kan ik die vanuit huis verder uitbouwen.
De komende tijd wordt ook bepaald of en hoe het vervolgproject op de multiculturele Buurt doorgaat. Een bijzonder belangrijke beslissing. Daar kan ik hopenlijk van huis ook een steentje aan bijdragen.

Gisteren heb ik voor de tweede keer gekookt en hoewel dat af en toe met een ouderwetse Hollandse vloek gepaard gaat is het me toch gelukt om een paela te maken. Op die manier voel je je toch wat minder afhankelijk en dat is belangrijk voor me.
Hier een bewijs van mijn kookactiviteiten....

31 mei 2003

Een week geleden lag ik te wachten op de operatie van mijn gescheurde achillespees. Ik geloof dat ik uiteindelijk om een uur of 4 ben geopereerd. Toen ik uit de narcose kwam had ik een gipsmanchet om mijn been en was ik nog aardig dizzy. Nu, een week later, zit mijn linker onderbeen in blauw gips en loop ik af en toe op krukken door het huis. Dat blauwe gips hebben ze woensdag in het ziekenhuis om mijn been gewikkeld. Dat klinkt gek maar is echt waar. Zo doen eerst een soort verbandgaas om je been en dan wikkelen ze het met gips dat is vermomd als blauw gaas. Nadat het gewikkeld is maken ze het nat en heel snel daarna is het keihard. Ik mag er nog niet op staan en moet nog regelmatig met mijn been omhoog zitten. Dat wordt gelukkig steeds minder.
Ik zit nog niet veel achter de PC maar zo af en toe kan ik het niet laten. Met mijn been op een kussentje zit ik dan de krant te lezen, check mijn privé mail en die op mijn werk en probeer eens een programma uit zoals GoLife 6. Zo probeer ik de tijd te overbruggen to 10 juni, de dag waarop ik, ijs en weder dienende, loopgips zal krijgen. Ik ben ook al en keer onder begeleiding van Angi naar beneden gegaan om even op een bankje voor het huis te zitten. Dat viel niet mee maar ik was blij dat ik het gedaan had. Gelukkkig komen er ook wel eens wat mensen op bezoek. Donderdag waren Ben en Toos hier en vandaag verscheen Theo met twee nieuwe haringen.
Angi verzorgt me met liefde en ik doe mijn best niet te veel te zeuren en opgewekt te blijven.

27 mei 2003

Soms zijn verrassingen leuk, dat is niet het geval als je je achillespees afscheurt bij een eenvoudig partijtje tennis....
Afgelopen zaterdag gebeurde dat bij mij en nu zit ik in het gips.... Ik zit maar kort achter de PC want ik moet met mijn been omhoog zitten om ht genezingsproces te bevorderen en trombose te vermijden. Ik ben nog erg imobiel en beweeg me zo af en toe met krukken door het huis. De komende weken wordt dat hopenlijk beter en zal ik vast het nodige over mijn gipspoot schrijven. Misschien heb ik zelfs nog een intelligentie gedachten of suggesties over andere zaken......

18 mei 2003

Het leven is mooi vandaag. Het is zonnig, ik heb al wat gewerkt en ga zo weer door, voel me lekker en kijk met plezier terug op de afgelopen tijd. Natuurlijk waren er ook wat donkere kanten maar het licht was toch veel sterker. Gisteren heb ik genoten van de uitrijking van de Appeltjes van Oranje door Maxima aan drie projecten waarvan ik er twee had voorgedragen..... Maxima hield een prachtige toespraak die je kunt vinden op de website van het koninklijk huis. Ik heb nog even met haar kunnen spreken. Ze vertelde me dat relaties tussen zuidamerikaanse vrouwen en Nederlandse mannen uitstekend werken. Mijn relatie met Angi is nu dus bijna koninklijk goedgekeurd :) Op mijn werk hebben ze het op het intranet gezet onder de titel: Mertens meets Maxima....
Er is zo veel gebeurt de laatste weken. Hier slechts een paar highlights: een heerlijk weekend Berlijn, gezellig dagje met Dewi en Marije en Mellouki in een volkstuin in Driemond (de foto's van het uitje staan op mijn website) en een bezoek aan het World Wide Video Festival in Amsterdam. Daarvoor heb ik, als webmaster van brazilie.net zelfs een perskaart ontvangen omdat er een aantal Brazilianen aan het festival meedoen. Het was een erg leuke ervaring!

06 april 2003

Weer een week later en de viooltjes zijn nu alleen nog met een schijnwerper te zien. Op de achtergrond een lekker muziekje van Favela Chic terwijl ik me aan het klaarmaken ben voor weer een nieuwe week. Het weekend was leuk. Eerst op op vrijdag naar Jitske om haar nieuwe huis te bekijken, daarna gezellig met Lise gegeten. Angi had haar gewldige kip in kerrysaus met appel op tafel getoverd. Dan zaterdag naar de verjaardag van mijn moeder die maar liefst 71 is geworden. Daar is iedereen vreselijk verwend met lekker eten en gezelligheid. Bij het naar huis gaan kreeg iedereen nog een tas vol lekkers mee.
Vandaag was het computeren, koffie drinken in de Balie, kaartjes kopen in Caré en dan nog leuk bezoek van Dries. Kortom het kon heel wat slechter. Met een hele tas vol herstructureringmateriaal en vol goede moed ga ik morgen weer aan het werk.Een emotioneel onderdeel was het telefoongesprek met Bob, de vriend van Henny. Wat een aardige man en wat een gevoelg kwam boven om het verlies van Henny en Dario. Dan weet je weer hoe weinig je moet zeuren en wat een mazzel je hebt om gezond te zijn.
De komende weken worden op vele vlakken heel spannend. De ondernemingsraad, bijeenkomsten voor de multiculturele buurt, personele aangelegenheden en nog veel meer. Ik ben benieuwd hoe het zal lopen. Daarnaast staan er leuke dingen in de privésfeer op het programma. Biertjes drinken met Mellouki, samen eten met vrienden en naar een prachtige film (the Hours) als ik de recenties mag geloven.

30 maart 2003

Zondagmorgen, de meeste mensen slapen nog, de nieuwe viooltjes staan er goed bij op het balcon en ik zit hier achter mijn PC met een kopje koffie. Het voelt prima.
Straks ga ik met Angi naar Eindhoven naar het van Abbe Museum. Daar ontmoeten we John en Lise en vervolgens ga ik op bezoek bij mensen die ik erg graag mag. Kortom het zie er goed uit voor vandaag.
Eergisteren was het precies twee jaar geleden dat ik Angi voor het eerst ontmoette op het internet. We hebben het leuk samen gevierd en zijn daara met vrienden gezellig gaan eten in Arena. Dat is een echte aanrader. Het eten is prima, het ziet er prachtig uit en aansluitend kun je nog dansen in de Club die in een oude kerk is ingericht.
Het bood wat tegenwicht tegen al die oorlogsberichten. Daar wordt je goed mies van. Al die onschuldige mensen die je ziet lijden, al die verwoestingen en al die haat die gezaaid wordt door die miljardenverslinde oorlog. Als dat geldt toch eens op een andere manier was ingezet in die regio. Wat zou de wereld er dan anders uitzien.
Morgen heb weer een gesprek met mijn directeur en baas. Ik heb vooraf uitvoerig advies ingewonnen en kom dus goed beslagen ten ijs. Het hele gedoe daar kost aardig wat energie die ik graag in andere dingen had gestopt. Gelukkig doe ik veel leuke dingen. Zo heb ik gisteren voor het eerst een lekkere tortila Espagnol gemaakt. Deze keer pakte het uit zoals ik graag wilde. 's Middags ben ik langs de amstel gaan lopen, heb een biertje gedronken op een terras en heb me samen met Angi verbaasd over de geweldige bloemenpracht langs de Amstelkade. Zowel de narcissen als de bloeiende bomen waren haast surrealitisch mooi. Wat kan Amsterdam toch aantrekkelijk zijn in het voorjaar!
OK, een foutje was het het gelijke spel van Nederland gisterenavond. Je kan ook niet alles hebben :)

23 maart 2003

Volgens het NOS journaal waren er maar weinig mensen op de demonstratie tegen de oorlog in Iraq. Ik was er en hoewel ik me wat onmachtig voelde ben ik blij er te zijn geweest. Je hebt je stem laten horen en ziet dat er veel mensen zijn die het ook niet zien zitten. De spandoeken waren mooi en vaak erg creatief. Via het internet en de tv probeer ik zo goed mogelijk op de hoogte te blijven. Gelukkig doe ik ook nog wat andere dingen want je wordt wel somber van al dat slechte nieuws.
Zo heb ik gisteren aan Erik Koldenhof, wethouder voor onder andere cultuur in mijn stadsdeel, laten weten dat het mij interessant lijkt om te kijken of er tentoonstelling te organiseren is in het Glazen huis of de Orangerie met beeldende kunst van Brazilianen die in Nederland werken. Het zou leuk zijn daar de galeries in Zuider-Amstel en de boekenwinkels bij te betrekken en ook kan er misschien met het onderwijs worden samengewerkt. Ik ben benieuwd of hij belangstelling heeft voor dit idee.

22 maart 2003

Tja, ik had beloofd om te schrijven over het concert van Baobob. Inmiddels is er al zoveel gebeurd dat ik even in mijn geheugen moet graven om er nog wat over te zeggen.
Het was een hele leuke avond. Eerst gezellig met vrienden gegeten in mijn faforiete eetcafé Grambrinus en daarna snel met een taxi naar de Melkweg. Het concert was erg mooi. Dat ondanks een straal bezopen saxafonist. Mooie zang, prachtige Afrikaanse gitaarsolo's en een hele goede sfeer.
Dat staat allemaal in schril contrast met de situatie in de wereld. Het gebeurt in elk geval niet in mijn naam. Ik walg van de beelden van een brandend Bagdad en Bush en zijn malle vriendjes kan ik bijna niet aanzien. Ik ben het totaal oneens met Blair maar hij heeft in elk geval nog wat echts. Hij lijkt het goed te bedoelen hoewel het uiteindelijke effect natuurlijk hetzelfde is. Ik schaam me voor de Nederlandse opstelling en Wouter Bos valt me tegen nu hij opeens steun geeft aan de aanval. De argumenten om tegen te zijn zijn toch niks veranderd! Van wapons of mass desctruction waarover Sadam zou beschikken is ook nog niks gebleken. Vanmiddag ga ik naar het Museumplein om te laten zien dat ik tegen deze oorlog ben.
Op het thuisfront gaat het gelukkig prima en op mijn werk doe ik mijn best om vanuit een positieve houding zo goed mogelijk mijn werk te doen. De ondernemingsraad schenkt inmiddels aandacht aan de ontwikkelingen in het Centrum sociaal beleid. Dat lijkt mij ook een goede plek om de procedurele kant van de zaak te bespreken. De 'troubels op het werk' staan trouwens in geen enkele verhouding met wat er nu in de wereld gebeurt. Het wordt opeens erg relatief.
Ik houd me in mijn dagelijks werk gelukkig bezig met dingen die belangrijk zijn zoals de multiculturele buurt. Ik heb er een paar taken bij gekregen zoals herstructurering en het wonen van ouderen en een onderdeel van het project vermaatschappelijking van de zorg. Voor dat laatste ga ik en onderdeel coördineren rond het thema 'de ontvangende buurt'. Een aantal dingen rond interculturalisatie en het het werken aan enkele websites zijn uit mijn takenpakket gehaald. Jammer want daar ben ik goed in. Ik ga uit van eigen kracht en zie de toekomst met vertrouwen tegemoet. Op mijn kamer is het goed toeven met mijn collega's en daar komt op 1 april nog een maatje bij (geen grap...)
Ik ben laatst ook naar een avond in Zeeburg geweest rond webcams. Inmiddels draair er een webcam die je hier kunt zien.
Vanmorgen heb ik al even wat zitten werken. Voor Bard heb ik de projectenbank Zorgen en welzijn getest vanuit huis. Kijk maar eens op op de website en zoek naar de multiculurele buurt. Vandaag ga ik eens lekker koken voor Angi en toch ook nog wat andere leuke dingen doen.

08 maart 2003

Het is een regenachtige dag. Gelukkig ga ik nog heel veel leuks doen vandaag. Vanavond uit eten met vrienden en dan naar Baobab, orchestra for all styles in de Melkweg. Nu tussen de kranten en het schaatsen door wat files downloaden, websites updaten en ook nog wat werken. Dat werken voelt wat raar want hoewel ik erg betrokken ben bij mijn werk is de onzekere situatie bij het NIZW en het gezaag aan mijn stoelpoten binnen het centrum Sociaal beleid een bron van constante onrust. Het liefst zou mijn werkgever willen dat ik met minder salaris genoegen nam zodat ze nieuwe mensen kunnen aannemen en minder financiële problemen zouden hebben. Je snapt vast wat ik daarvan vind. Voorlopig concentreer ik me maar op mijn werk. Ik zal zien wat er allemaal van komt. Gelukkig sta ik stevig in mijn schoenen en voel ik me persoonlijk lekker in mijn vel zitten. Er is nog aardig wat te doen in zorg en welzijn en ik heb nog wel het nodige te bieden.
Maak je geen zorgen als je dit leest want het beste in mij moet nog naar voren komen en er zijn mogelijkheden genoeg om dat ook te doen. Morgen schrijf in elk geval over het concert!

28 februari 2003

Wat een luxe zo'n vrije vrijdag morgen. Ik heb het internet al afgestruind op zoek naar een nieuwe camera, toch even de mail op het werk gelezen, ga zo ontbijten en dan op naar Nijmegen. Angi heeft daar een gesprek voor een opdracht en ik ga mee om haar iets van mijn gebooortstad te laten zien. Vanavond krijgen we vrienden te eten dus we moeten op tijd weer naar huis. Ik voel me vol energie en zit vol plannen. Dit weekend help ik ook nog een vriend verhuizen dus die energie zal ik nodig hebben.
Met een beetje mazzel kan ik ook nog wat aan mijn websites doen. Zeker mijn website over Braziliaanse kunst en kultuur in Nederland en vice versa loopt als een speer en levert ook nog hele leuke contacten op. Nu wil er weer iemand een filmfestival organiseren in Amsterdam en ik zal dat zeker ondersteunen. Gisternavond ben ik naar de film 'Cidade Deus' geweest. Wat een keiharde, ontroerende, onthulllende cinematografische topprestatie. Een echte aanrader!

25 februari 2003

Je denkt misschien, wat een vroege vogel! Dat klopt, ik zit hier al een half uur. De vogels beginnen wakker te worden en ik vind het geinig dat ik ze al een tijdje voor ben. Het is net gelukt om 7 van de 8 domains onder te brengen bij de domain registrar directNic. Dat scheelt me aardig wat centjes de komende jaren en volgens mijn Spaanse maatje Ton zijn ze 'as solid as a rock'. Nu nog Brazilie.net en dan heb ik dat allemaal voor meer dan twee jaar geregeld.
Straks ga ik weer verder met mijn website over herstructurering maar eerst maar eens een lekker bad en daarna een goede kop koffie met een paar kranten!
Vanavond ga ik met Angi en Nicky naar Swing, in Rialto. Het is de nieuwe film van Tony Gatlif. Hij volgt het muzikale spoor van de zigeuners door Europa. Een paar jaar geleden verkende hij de hartstochtelijke flamenco van Andalusië in Vengo. Dat vond ik echt een topper. Dit keer is de lichtvoetige gyspsy jazz van Noord-Frankrijk aan de beurt, bij het grote publiek vooral bekend door zijn beroemdste exponent Django Reinhardt. Ik ben benieuwd!

22 februari 2003

Het was vroeg vanochtend...... Om 6:30 voelde ik me total uitgeslapen en toen ik aan het werk begon te denken ben ik er uitgegaan, heb koffie gezet, de afwas gedaan en heb al de kranten op het internet gelezen. Dadelijk ga ik aan de slag met mijn website over herstructurering en wonen van ouderen. Het is leuk om een opdracht eens op deze manier uit te voeren inplaats van een droog stuk te schrijven. Ik ben benieuwd hoever ik kom maar op het eerste gezicht lijkt het een succesvoole onderneming. De vraag was: vat de discussie samen in over wonen en ouderen in het kader van de herstructurering.
Vandaag zou ik eigenlijk voor het eerst sinds een lange tijd weer eens bij mijn vader op bezoek gaan in Burg Haamstede in Zeeland. Ik had me er erg op verheugd en hij ook. Helaas was zijn vrouw ziek en hebben we uit moeten stellen. Geluk bij een ongeluk is dat we nu naar de verjaardag Miriam en Martje kunnen gaan. Dit partijtje van moeder en dochter kan uitgoeien tot het hoogtepunt van de dag.










Gisteren ben ik samen met Angi naar de opening van de tentoonstelling van Cora Samethini en Henk Mual geweest. Eerst met de trein naar Lelystad en vervolgens naar het provinciehuis dat daar op een steenworp van af ligt. het was een prachtige tentoonstelling. Cora is een oud stagiaire van Indische afkomst.

Haar geschiedenis heeft veel overeenkomsten met die van mijn moeder en dat schept een band. Als onderzoekster had zij soms moeite haar erg orriginel ideeën goed op papier te krijgen. Als kunsteneraas heeft zij haar uitvormsvorm helemaal gevonden. Wat een mooie bronzen beelden, objecten en beeldhouwwerk uit mooi stenen materiaal. De schilderijen van Henk en de objecten van Cora stralen zoveel gevoel uit en zijn erg doorleefd. Een echte aanrader!

09 februari 2003

Onder het toeziend oog van Wim en zijn zoon Job speelde Ajax vanmiddag gelijk tegen Fijenoord op Canal Plus. Gezellig zo met drie mannen voor de buis.



Mijn maatje Mellouki behaalde de eerste plaats bij de verkiezing digitaal raadslid van het jaar. Lees hier het juryrapport De avond daatvoor had ik nog heerlijk samen met Angi en Thomas cous cous bij hem gegeten. Het is een verdiende prijs die vast en zeker nog wat leuke staartjes zal krijgen. Ik zag op zijn weblog dat hij gewonnen had. Die werkte hij bij in de raadszaal waar de prijs werd uitgereikt.



Het weekend stond verder in het teken van werken aan een stuk voor een europees project en een gastcollege dat ik morgen in mijn geboorteplaats Nijmegen ga houden.
Beste spannend. Ik ga ze de website van de Multiculturele Buurt laten zien, een stukje video over allochtone ouderen en vertel ze het door ons ontwikkelde raamwerk met scenario's en uitgewerkte thema's in multicultureel werken.

26 januari 2003

De eerste maand van januari zit er bijna op. Op vele vlakken was het een succes maar op PC gebied was het een ramp. Craschende harddisken, vastlopende programma's en vooral een webhoster die blijkbaar zijn rekeningen niet betaald waardoor al mijn websites tijdelijk van het net zijn gehaald....Gelukkig heb ik het meeste weer aan de gang. Mijn PC draait weer mede vanwege prima support van Maxtor, de websites zijn weer on line gekomen door extra te betalen bij een derde partij eyc etc. Je zult me dus weer regelmatig zien schrijven in de weblog.
Workwise is het spannend. Met een beetje mazzel ga ik over 4 dagen de OR in en wordt een subsidieaanvraag bij het Oranje Fonds gehonoreerd zodat ik met veel plezier aan zinnige dingen kan gaan werken. Mijn sollocitatie naar de functie als procescoördinator Internet en Intranet is op niets uitgelopen. In het tweede gesprek heb ik zelf de knoop doorgehakt. Het was een prachtige baan maar de middelen stonden niet in verhouding met de ambities van het NIZW en zeker niet met mijn ambities. Ik heb een goede keuze gemaakt en heb zin in wat ik ga doen.
Thuis gaat het lekker. We doen veel leuke dingen samen en ook met anderen. Zo af en toe maak ik blunders bij voorbeeld door afspraken met goede vrienden te vergeten die lekker voor mij hebben gekookt. Gelukkig zijn dat grote uitzonderingen.
Ik merk dat ik zelf goed voel want ik ga uit mezelf koken en geloof het of niet op dit moment staat er een cake in de oven uit te groeien tot iets lekkers. het is echt jaren geleden dat ik zoiets heb gedaan. Er staan ook al varkenlapjes te sudderen en wie weet doe ik nog wel wat anders straks. Gisteren heb ik een konijn klaargemaakt en dat was een grooot succes.

01 januari 2003

Het oude jaar is prima afgesloten en het nieuwe jaar is hardstikke goed begonnen en ik verheug me op de rest van het jaar! ´s Middags ben ik eerst naar de verjaardag van Huub geweest. Hij was blij met het creatieve pakket dat we voor hem hadden gekocht. Het was er ook gezellig. Daarna even naar huis en vervolgens naar Miriam, Theo Daan, Ivana en last but not least Rienk. Fantastisch lekker gegeten, Joep van het Hek gekeken en daarna kussen, romantische zinnen uitspreken, vuurwerk kijken, genieten van Jaques Brel en daarna samen met Angi naar huis. Vanmorgen lekker uitgeslapen en straks ontbijten en naar Cirque du Soleil kijken. Het kan echt heel wat slechter in het leven. Vanavond krijgen we voor het eerst Braziliaanse bezoek, een dochter van een goede vriendin van Angi. Leuk voor Angi en waarscjijnlijk ook voor mij. Ik hoop dat er nog veel bezoeken uit Brazilië zullen volgen.
Ik wens iedereen die mijn weblog leest een fantastisch 2003!