27 december 2007

Jezelf verwennen

Als je jezelf eens wilt verwennen ga dan naar Huis Marseille. Het huis Marseille is gevestigd in een gelijknamig gerestaureerd 17e-eeuws pand aan de Keizersgracht 401.

Vanmorgen was ik er weer en heb mooie tentoonstellingen gezien én erg genoten van de geweldige bibliotheek met fotoboeken. Beneden in het gebouw heb je ook een leestafel met fototijdschriften. Als je daar in wilt lezen mag je er zelfs een heel lekker gratis kopje koffie bij nemen. Het is echt een van de heerlijkste oases van in de stad. Het huis is prachtig en er is zo'n heerlijke sfeer.

25 december 2007

Celebrating Life

springs_largeHet was even genieten in het FOAM. Ik zag daar o.a de tentoonstelling 'Celebrating Life'.

De jonge Amerikaan Ryan McGinley fotografeerde een groep vrienden tijdens een roadtrip door Amerika. Hij verheerlijkt met deze serie de vrijheid en de ontsnapping aan de dagelijkse beslommeringen, met als decor de schoonheid van het Amerikaanse landschap.

Ik kan niet anders zeggen dat hem dat goed gelukt is. De tentoonstelling is nog tot 6 januari te zien.

16 december 2007

Portugees leren

RosetteJa ik weet dat ik het mijzelf al eerder heb voorgenomen maar het lijkt erop dat het nu toch gaat gebeuren. Deze kerstvakantie ga ik aan de slag met Braziliaans Portugees. Ik ga werken met  de Rosetta Stone taalcursussen. Ze zeggen het bewezen, efficiënte en complete oplossing is voor het leren van een vreemde taal.

 

portugeesAanvullend daarop herhaal ik de lessen die ik al heb gevormd en gebruik het boek "É isso ai!" is gemaakt door Julia Abreu de Souza.

De grote winst wil ik halen door vanaf half januari een keer in de week te praten met Soñia.

Het idee is dat we een half uur Nederlands en een half uur Portugees proberen te spreken. Waarschijnlijk sluit Nour zich ook aan bij ons aan.

De voornemens zijn in elk geval goed.....

Wat ik altijd al wilde weten

Iedereen weet ongeveer wat het betekent maar waar komt toch de uitdrukking 'dat gaat je niet in je koude kleren zitten' vandaan? Ik vroeg het aan de Nederlandse Taalunie en kreeg het volgende antwoord.

Met koude, of kouwe, kleren wordt bedoeld: de bovenkleding, de buitenste kleding. Een zaak die je niet in de kouwe kleren blijft zitten, dringt als het ware ook door tot je ondergoed.

11 december 2007

Oudere allochtonen slaan geen bushuisjes in elkaar

In het NCR van afgelopen zaterdag stond een flink stuk over allochtone ouderen. De journalist Hans Wammes interviewde mij uitvoerig en uiteindelijk kwam ook een flink stuk van het interview in de krant. Hij was mij op het spoor gkomen omdat ik voorzitter was op een discussieavond van CABO Amsterdam over zorg van jongeren met een niet Nederlandse achtergrond voor hun ouders in Arkan op de Overtoom in Amsterdam.

Klik hier voor het hele artikel.

06 december 2007

Trekvogel is gevlogen

Gisterenavond waren er nog wat laatste voorbereidingen en vanmorgen is Mariângela vertrokken naar Brazilië. Ze gaat daar de droom waarmaken die bijna elke Braziliaan in Nederland heeft door voor een wat langere periode te genieten van haar vrienden, familie en haar eigen land.

 


De koude en natte Nederlandse winter zal ze dus dit jaar niet helemaal meemaken. Daarom hebben we gisteren boerenkool met worst gegeten en gezellig Sinterklaas gevierd. Ik kreeg de geweldige DVD box met Berlin Aleander Platz van Rainer Werner Fassbinder uit 1980. Daar staan maar liefst 14 puntgave afleveringen op met Günter Lamprecht in de rol van Franz Biberkopf. Een van de allerbeste series die ooit voor televisie zijn gemaakt.

De laatste weken hebben we heel veel vrienden en familie gezien en erg leuke dingen gedaan. Vanmorgen gingen om 5:00 drie wekkers af en om 5:45 stapten we samen in de taxi. Natuurlijk vlieg ik over een tijdje naar Brazilië om haar op te zoeken voordat ze in het late voorjaar weer naar Amsterdam komt. Tussentijds houden we contact met Skype, telefoon, Orkut en postduif.

29 november 2007

Allochtone ouderen zijn vergeten groep in integratienota

De redactie van Wereldjournalisten publiceerde dinsdag 27 november 2007 een artikel naar aanleiding van mijn bijdrage aan het debat de Toekomst van toen.

"In de integratienota van minister Vogelaar is er nauwelijks aandacht voor allochtone ouderen. De minister belooft beterschap.
Het gaat niet goed met de ouderen van een andere komaf. “Ze krijgen niet de juiste verzorging. Daarnaast is het de verwachting dat in de nabije toekomst de armoedecijfers binnen deze groep veel hoger zullen liggen dan bij autochtone ouderen”. Dat zei Harry Mertens tijdens het symposium ‘De Toekomst van Toen’ afgelopen weekend in Utrecht. Volgens Mertens heeft de overheid de laatste jaren weinig aandacht gehad voor de specifieke problematiek van allochtone ouderen. Ook in de integratienota 2007 – 2011 mist hij het een en ander op dit gebied.

Tijdens het symposium kwam naar voren dat algemene instellingen niet weten wat er speelt onder ouderen uit verschillende etnische groepen. Wat zijn hun behoeftes, welke gebruiken hebben ze, wat is hun geschiedenis? Tegelijkertijd zijn er binnen de groepen initiatieven die gericht zijn op ouderen. Zo zijn er bijvoorbeeld verzorgingstehuizen voor Indische Nederlanders, Surinamers en Turken.

Minister Vogelaar, eveneens aanwezig op het symposium, trekt zich de kritiek aan. “We moeten hiermee aan de slag. Het is de kunst om een verbinding te realiseren tussen de algemene instellingen en de initiatieven binnen de gemeenschappen.“ Volgens Vogelaar is het ook van belang dat verzorgingtehuizen niet alleen meer kennis in huis halen, maar ook meer diversiteit binnen het personeel realiseren.

Het symposium ‘De Toekomst van Toen’ vond plaats in het kader van het zestigjarig bestaan van Pelita. Deze landelijke Indische welzijnsstichting houdt zich onder meer bezig met dienstverlening voor ouderen van Indische en Molukse afkomst."

25 november 2007

Debat �De Toekomst van Toen�


Op 24 november nam ik deel aan het debat ‘De Toekomst van Toen’. Dat was een bijzondere gebeurtenis. Het debat vond plaats in een hal waar zo’n 5.000 mensen rondliepen. Bij het podium hadden zich iets tussen de vijf honderd en duizend mensen verzameld om te luisteren naar Ella Vogelaar (minister van Wonen, Wijken en Integratie), Harriet Ferdinandus (directeur Stichting Pelita), Sadik Harchaoui (directeur Expertisecentrum voor multiculturele ontwikkeling Forum), Liane Wubbels (directeur ANBO), Veronique Tubee (beleidsmedewerker op het gebied van specifieke voorzieningen voor minderheden) en Marcel van Gastel (Directeur-Generaal Jeugd en Maatschappelijke Zorg VWS). Het was voor mij de eerste keer dat ik zoiets deed.


Gesprekleider Rocky Tuhuteru stelde mij de eerste vraag. Hij vroeg hoe ik de toekomst van allochtone ouderen in Nederland zag. Ik bracht goed én slechts nieuws. Het goede nieuws is dat op bijna alle terreinen van wonen, zorg en welzijn zijn in Nederland hele goede voorbeelden zijn te vinden. Kijk maar eens in de Leeuwenhoek in Rotterdam en het woonzorgcentrum Transvaal in Den Haag en denk ook aan De ontmoeting in Amsterdam en de project Verhalend Verleden in Rotterdam. Goed nieuws is ook dat allochtone ouderen sinds vorig hun eigen belangen behartigen via het NOOM, het Netwerk van Organisaties van Oudere Migranten.
Het slechte nieuws is dat je echt geluk moet hebben om bij zo’n goed project in de buurt te wonen. Voor veel groepen allochtone ouderen is er een aanbod dat slecht of helemaal niet aansluit bij hun wensen en behoeften. Verder heb ik nog eens onder de aandacht kunnen brengen dat er onder allochtone ouderen 7 keer zoveel armoede voorkomt dan bij autochtone ouderen. Ik wil graag dat de groep allochtone ouderen op een waardige manier oud kunnen worden in de Nederlandse samenleving en om dat te bereiken moet er op korte termijn nog heel veel gebeuren.

60 jaar PelitaIk gaf aan dat ik het beleid op landelijke niveau erg mager vind als het gaat om een visie op het ouder worden in een multiculturele samenleving. Ik heb daar ook een aantal concrete voorbeelden bij kunnen noemen zoals het ontbreken van aandacht voor allochtone ouderen in de nieuwe integratienota van Ella Vogelaar. Ik kreeg ook de kans een aantal suggesties te doen. Daarbij heb ik gezegd dat het mij verstandig lijkt om voort te bouwen op de dingen die goed gaan bij instellingen en bij organisaties als Pelita. Ook heb ik aangegeven dat er in het buitenland goede ervaringen zijn waar we gebruik van kunnen maken. Verder heb ik gezegd dat het heel goed zou zijn als de rijksoverheid duidelijk uitspreekt dat zij het onderwerp belangrijk vindt én dat er niet pas naar de groep gekeken wordt als zij zware zorg nodig hebben maar dat het goed is juist in een vroeg stadium te bevorderen dat ook deze groep mee kan doen. Minister Vogelaar reageerde erg geïnteresseerd. Ik hoop dat het weer een nieuwe impuls kan zijn om meer op dit thema te ontwikkelen.

Klik hier voor een fotoimressie van de dag gemaakt door Bas de Meijer.

17 november 2007

Afrika! Afrika!


Afgelopen week ben naar "Afrika! Afrika! geweest. Het is verrassede, vrolijke en wervelende dans- en circusshow met 120 artiesten uit twintig Afrikaanse landen. Ik was verbaasd hoe leuk ik het vond. Er gebeurt heel veel, de artisten zijn ontzettend goed, de opbouw is erg gevarieerd en de muziek is soms prachtig. De kaartjes zijn prijzig maar het is echt de moeite waard.

03 november 2007

Dichter op dichters

Gisteren was ik in de Balie waar het project 'Dichter op dichter' werd gepresenteerd. Mariângela heeft veel werk verzet om publiciteit voor dit erg leuke evenement te maken. De zaal zat goed vol en het werd een gedenkwaardige avond.
Zo maakte mijn maatje Mellouki Cadat een mooi interview met Mariângela.

Vijf dichters en twee filmmakers zoeken de grens tussen poëzie en popcultuur in vier korte films. “Poëzie is, onder andere, ook muziek, is alle zintuigen gebruiken”, schrijft Saskia de Jong, een van de vijf dichters geportretteerd in Dichter op Dichter!, een verzameling van vier korte films gemaakt door regisseurs Remco Veenbrink en Claudia Lisboa. De films brengen het werk van hedendaagse Nederlandse dichters op een niet alledaagse manier onder de aandacht.



In poëtische videoclips laten ze zien hoe poëzie aanwezig is in het dagelijks leven. Kunst en zelfexpressie krijgen de ruimte om te tonen dat iets verfijnds als poëzie helemaal niet zo breekbaar hoeft te zijn en dat de wereld van de poëzie niet alleen iets voor insiders is. Op vrijdag 2 november worden de 4 films vertoond in De Balie en alle geportretteerde dichters - Saskia de Jong, Els Moors,Tsead Bruinja en de Woorddansers - geven een korte presentatie uit eigen werk.

Boekpresentatie 'Aarzelend licht' van Ben Droste

Ben Droste schreef een indrukwekkende mytische toekomstverkenning. Het verhaal speelt zich af in een toekomst die misschien niet zo heel ver weg is.

Ik was erg trots op hem en bijzonder blij om er bij te zijn. Het door hem gesigneerde exemplaar is voor niemand te koop maar als je naar de boekhandel gaat is dit indrukwekkende verhaal in je bezit te krijgen. Je kunt het ook direct bij de uitgever bestelen.

19 september 2007

Ziekenhuis

Gisteren ben ik opgenomen in het Lucas Andreus Ziekenhuis voor een ingreep volgens de Celon-methode. Daarbij is slap weefsel in mijn keelholte en mijn tong verstevigd door plaatselijke verhitting. Ze hebben zeg maar brandwondjes gemaakt in mijn tong en huig en ook een stukje van de huig weggebrand. Deze behandeling moet me van mijn slaapapneu en het snurken afhelpen.



Ik ben nu weer thuis en probeer zo snel mogelijk weer bij de pinken te zijn. Het voelt allemaal wat vreemd maar over een week of twee moeten de wondjes genezen zijn en moeten de resultaten te merken zijn. Maandag controleren ze of het goed is gegaan. Vergeleken bij de twee vrouwen die op mijn kamer lagen viel mijn behandeling mee. Zij snakten naar adem en hadden veel pijn. Bij mij lijkt het tot nu toe mee te vallen. Deze week werk ik niet maar volgende week ga ik vast weer aan de slag.

Het culturele leven

De afgelopen weken heb ik me samen volop in het culturele leven gestort. Zo werd in gespot in de Witte de Wit Straat in Rotterdam waar tijdens de open havendagen erg leuke voorstellingen werden gespeeld.



Daarnaast was ik veel te zien op Cine Brasil, een erg leuk filmfestival in het Tropentheater in Amsterdam.



Ik zag daar o.a. de film 'The Year my Parents Went on Vacation'. De film komt binnenkort in de bioscoop en is een echte aanrader.

Speelfilm/2006/35mm/104min/Regie: Cao Hamburger/met: o.a. Michel Joelsas; Germano Haiut; Paulo Autran; Daniela Piepszyk; Simone Spoladore; Caio Blat; Liliana Castro
Mauro wordt in 1970 door zijn vader en moeder afgezet bij zijn opa in een Joodse buurt van Rio. Terwijl heel het land in de ban is van het WK voetbal, moet Mauro alleen zien te overleven. Waar zijn ouders naar toe zijn en wanneer ze terugkomen, weet hij niet. De oude Shlomo schiet hem tegen wil en dank te hulp.

Natuurlijk heb ik ook nog de El Hema winkel bezocht van Mediamatic. Daar heb ik ook nog een paar veel te dure T-shirts gekocht die als collectors item in de toekomst nog geld waard zullen worden. De winkel is wel echt heel grappig!

16 september 2007

Afscheid van het Oranje Fonds

Afgelopen donderdag heb ik op een heel prettige manier afscheid genomen van het Oranje Fonds. Er was een leuke borrel in Museumcafé Lombok. Ik kreeg nog een heel bijzonder afscheidscadeau, leuke kaartjes, een zakje drop, een prachtig fotoboek en twee geweldige bossen bloemen. Die heb ik uiteindelijk alletwee weggegeven en daar waren twee mensen heel blij mee.

Ik heb iedereen een briefkaart met een hoed van Liesbeth van Well. Als je ooit een hoed wilt kopen doe dat dan bij haar. Ze zijn prachtig en zij is een erg leuk mens.



Begonnen als ontwerpster van bijzondere feestkleding, is zij zich, met een knipoog naar de oud Hollandse klederdrachten, steeds meer gaan toeleggen op het ontwerpen van hoofddeksels. Voor vrouwen, maar ook voor mannen en kinderen. Voor uiteenlopende
gelegenheden. Haar ontwerpen kenmerken zich door een combinatie van kwaliteit, bevlogenheid en fantasie.

04 augustus 2007

Verantwoordelijkheid

Het Engelse dagblad the Times publiceerde een artikel over een onderzoek over de gang van zaken rond het doodschieten van Jean Charles de Menezes in 2005.

Sometimes, if you read the IPCC's Stockwell Two report, you get the impression that Sir Ian Blair must have been the only policeman in London who went to bed on July 22, 2005, without knowing that an innocent man had been shot in the Tube.

Het is een zaak die mij erg heeft geraakt. Natuurlijk kunnen er fouten worden gemaakt maar in dit geval is er vanaf het begin gedoken als het om het nemen van de verawoordelijkheid gaat. De manier waarop Metropolitan Police Commissioner Ian Blair op een persconferentie informatie verstrekte zal me altijd bijblijven. Hij zat er totaal naast of loog alsof het gedrukt stond. Deze week zag ik dat Andy Hayman, die wist dat het mis was gegaan toch bij het verhaal bleef dat het om een terrorist zou gaan, zich geen enkele zorgen maakte over zijn positite. Het westen pretendeert altijd de beste morele waarden te bezitten. Als je zeven kogels in iemands hoofd schiet zonder dat die ook maar iets heeft misdaan dan past alleen een heel nederige reactie en is een cover up totaal ongepast. Ik heb dan gereageerd op het artikel in de Times.

Either Ian Blair lied or he is incompetent to run his office.
My conclusion is that he should be removed from his posotion as should Andy Hayman and other senior members of his staff. It is a shame that this case has been going on for two years without any one taking the responsibillity of this terrible incident.

30 juni 2007

Interviews over project Multiculturele Buurt in Zorg+Welzijn


De afgelopen 3 jaar heb ik bij het Oranje Fonds met veel plezier gewerkt aan het project de Multiculturele Buurt. Op 1 augustus zit mijn werk erop. In de website van het blad Zorg+Welzijn staat een met mij interview gemaakt door Martin Zuithof.
'Vaak was het begin moeilijk, maar meestal kwam er iets goeds uit´, zegt projectleider Harry Mertens.'

In het augustusnummer staat een uitgebreid artikel waarin ik wordt geinterviewd samen met Theo van Oosten,de paatsvervangend directeur van het Oranje Fonds. In het artikel komen ook drie van de ruim 30 projecten aan bod.

03 juni 2007

Samen met 2000 mensen bloot in Amsterdam

"In Amsterdam waren vanochtend vreemde taferelen te zien;vrouwen die naakt over de Lijnbaansgracht fietsten, mannen die bloot bij een tankstation stonden, een sliert naakte mensen, zij aan zij, op verschillende verdiepingen van een parkeergarage aan de Marnixstraat en ten slotte blote dames en heren op een brug bij de Lelygracht.
"
Zo'n 2000 naakte mensen deden mee aan een fotosessie van de Amerikaanse fotograaf Spencer Tunick, die inmiddels wereldberoemd is door zijn naaktfoto's. Tot mijn grote verbazing was er ik bij samen met Mariângla, Willem en Dik.

02 juni 2007

Brigida Meijer-Cratz overleden


Slecht nieuw dit keer. Brigida Meijer-Cratz is toch nog vrij plotseling overleden. Zij had kanker maar leek te genezen. In december gaf ik haar nog een flesje champagne om het voorspoedige herstel te vieren. We hadden nog een afspraak om, als ze nog wat meer was hersteld, lekker te gaan eten met Auke en Mariângela. Het mocht niet zo zijn. Brigida was voor heel veel mensen een inspiratiebron. Alle spurelatieven schieten te kort om haar te beschrijven. Zij is veel te jong gestorven.

29 april 2007

Berlijn


De afgelopen dagen was ik in Berlijn om een workshop te verzorgen over Zilveren Kracht. Ik had veel tijd in de voorbereiding gestopt zodat ik in Berlijn zelf kon genieten. De workshop ging prima en daarna heb ik mijn netwerk onderhouden en van de stad genoten.
Waarschijnlijk is Berlijn op dit moment de interessantste stad van Europa. Levendige mensen in een stad in transitie met mooie architectuur, explosies van creatieviteit en culturele diversiteit.
Een van de verrassingen was Clärchens Ballhaus. In het voormailige Oost Duitse deel van Berlijn ligt vlak bij de Hackischen Markt een juweeltje uit 1913.

De plek op zich was al te gek maar wat het helemaal speciaal maakte was de bijeenkomst om de laatste eer te bewijzen aan een man die blijkbaar een ruig en intensief leven achter de rug had. Zoals Neil Young zingt: it is better to burn out than to fade away. Er hingen foto's aan de muur die daar een kijkje in gaven en hoewel iedereen in het zwart was leek het meer op een feest.

11 maart 2007

Kopenhagen

Begin maart was ik in Kopenhagen om er een inleiding te verzorgen met een historisch overzicht rond allochtone ouderen in Europa. Ik deed dat op uitnodiging van het European Network Intercultural Elderly Care.

Het netwerk kan wel eens een belangrijke rol gaan spelen in Europa. Ik kwam er oude bekenden én leuke nieuwe tegen. De inleiding ging goed en ik heb me aangeboden om als vrijwilliger en website te gaan maken voor ENIEC. Het was een roerig weekend in Kopenhagen vanwege de ontruiming van een kraakpand. Vlak achter mij brak 's avonds de hel los.... Vreemd genoeg was het op andere momenten haast idyllisch in de stad.


Na een enerverend weekend ben ik weer veilig thuis en ben heel wat ervaringen rijker.

21 januari 2007

Mariângela in Brazilië

Tsja, some girls have all the luck. Angi zit al bijna zes weken in Brazilië. Ze is ook al in São Paulo, Curitba en Jacarezinho geweest. Hier is ze in Rio. Ze had in Rio wel wat pech want het regende er veel. Ook in Brazilië is het weer wat van slag.


Nu zit ze weer in Curitiba, de stad waar ze heeft gestudeerd en jaren heeft gewoond. Zaterdag over twee weken ga ik haar weer ophalen op Schiphol. Ik ben benieuwd of ze me nog kent.....