Meningsverschil met Ploumen

Volgens PvdA-voorzitter Lilianne Ploumen heeft tolerantie de integratie van migranten niet geholpen. In een interview met de Volkskrant zegt zij: "Integratie was lange tijd een zaak van tolerantie. In de praktijk betekende dit wegkijken bij problemen."

Laat ik nou gewoon voor tolerantie zijn. Een goed integratiebeleid zonder tolerantie vind ik ondenkbaar. Zolang mensen zich gewoon aan de wet houden vind ik het prima dat zij leven volgens hun eigen normen en waarden. Niks meer niks minder.

Waardeer de bijdrage van migranten aan de Nederlandse samenleving, bestrijd discrimatie, lever goed onderwijs, zorg voor vrijheid meningsuiting en vrijheid van van godsdienst onafhankelijk van kleur of herkomstland.

Je kan heel goed tolerant zijn en toch niet wegkijken bij problemen. Pak bijvoorbeeld de overlast van jongeren aan en maak eind eind aan vrouwenbesnijdenis maar gooi niet voor de zoveelste keer het kind met het badwater weg.

bloggen met mijn iPhone

Heerlijk op de bank of in het cafe bloggen behoort sinds 5 minuten tot de mogelijkheden. Het is nog even wennen maar het voelt nu al goed! Ik kan zelfs gewoon mijn Blogger blijven gebruiken.

Kleurrijk Welzijn genomineerd voor Zilveren Pluim

Kleurrijk Welzijn (www.kleurijkwelzijn.nl), een project dat MOVISIE in samenwerking met het Oranje Fonds uitvoert, is genomineerd voor de Zilveren Pluim. Het is een project waar ik nu al een paar jaar met een aantal mensen aan werk.

Op http://www.voordewereldvanmorgen.nl/site/page/zilveren_pluim valt het volgende te lezen over de nominatie van Kleurrijk Welzijn:

"Een website en een fototentoonstellimg met een duidelijke focus:
welzijnswerkers. Het project laat zien wat er echt gebeurt in buurthuizen, vadercentra en wijkplatforms en geeft inzicht in de visie van de betrokkenen, op hun werk en de multiculturele samenleving in het algemeen. Diepgaand, informerend, en vooral: inspirerend. Kijk ook op www.kleurrijkwelzijn.nl."

Er is heel sterke concurentie maar Kleurrijk Welzijn misstaat zeker niet tussen de genomineerden. Laat je stem horen zou ik zeggen.......

De Zilveren Pluim is een aanmoedigingsprijs voor aanstormend media-talent of uitzonderlijke media-initiatieven die een positieve invloed hebben op de beeldvorming over de multiculturele samenleving. Dit jaar wordt de winnaar van de Zilveren Pluim bepaald door een publieksstemming op het internetplatform
www.voordewereldvanmorgen.nl. De stemming begint op 15 december 2008 en sluit op 6 februari 2009. De Zilveren Pluim wordt op 19 februari 2009 uitgereikt. Aan de Zilveren Pluim is een oorkonde en een geldbedrag van � 500 verbonden.

De Zilveren Pluim is een onderdeel van de ASN Bank Mediaprijs (Zilveren Zebra) die door Art.1 in samenwerking met de ASN Bank wordt georganiseerd. Art. 1 is de landelijke vereniging ter voorkoming en bestrijding van discriminatie.

Vol verwachting klopt mijn hart.....

Om dat een kloothommel mijn iPAQ heeft gestolen en mij GSM een beetje op het einde loopt he ik maar van een nood en deugd gemaakt. De week heb ik een iPhone besteld. Via het internet ben ik vast een beetje aan het droogzwemmen en ik moet zeggen het is een wonder van techniek. ik was zeer aan mijn iPAQ gehecht maar het lijkt erop dat ik binnenkort een 'nieuwe liefde' zal hebben. Over twee weken moet hij in huis zijn.

Fotoseries Zilveren Kracht van allochtone ouderen

Allochtone ouderen hebben, net als autochtone ouderen, veel kennis en levenservaring die zij benutten door zich in te zetten voor hun eigen wijk, stadsdeel of gemeente. MOVISIE heeft hiervan zes fotoseries laten maken. In iedere fotoserie staat een allochtone senior centraal met Zilveren Kracht.

De maakster van deze fotoserie, Sanne Donders (Arnhem, 1982) studeerde redactionele fotografie aan de Koninklijke Academie voor Beeldende Kunst in Den Haag. De fotoseries staan inmiddels on line op http://www.zilverenkracht.nl/. Volgende week komen ze ook op http://www.movisie.nl/allochtoneouderen.

IFS meeting in Helsinki

De afgelopen drie dagen was ik samen met collega Paul Vlaar in Helsinki voor een conferentie van de The International Federation of Settlements and Neighbourhood Centres (IFS). We zaten in de Kalliolan setlementti, een grote multifunctionele accomodatie.

De IFS is an association of national, regional and local organizations working to strengthen communities around the world. De Settlement movement is iets wat wij in Nederland niet zo kennen.

Het was een erg interessante bijeenkomst met deelnemers uit de hele wereld. Er was een grote variatie in de presentaties. Zo sprak de Finse keynote speaker Dr. Hannu Katajamäki over de geografie van de hoop. Daarbij noemde hij een inspirerend voorbeeld uit Venuzuela. Daarbij is een programma om klassieke muziek onder de lagere klassen te bevorderen. Dat leverde o.a het Orquesta Sinfonica Juvenil op onder leiding van Gustavo Dudamel. Dat orkest heeft al menige concertzaal verrast doen staan.

 

Anderen o.a. over het straatgeweld in Toronto. De jongerenwerkers moesten regelmatig naar een begrafenis omdat er een jongere het leven verloor door een mes of pistool. Ik leerde er ook een paar erg leuke medewerkers van Doenja uit Utrecht kennen.

Naast leuke mensen heb ik ook weer een interessante nieuwe stad leren kennen waar heel veel vis wordt gegeten.

Tentoonstelling Kleurrijk Welzijn

"Welzijnswerk heeft een positief effect op multiculturele buurten. Dat laat de fototentoonstelling Kleurrijk Welzijn zien. Zestien welzijnswerkers die hieraan bijdragen staan centraal. De tentoonstelling bestaat uit een serie grote, sprankelende en sprekende foto’s en geluidsfragmenten van 16 welzijnswerkers. De geportretteerden werken allemaal in een multiculturele context, zijn oude rotten in het vak én vertegenwoordigers van de nieuwe generatie professionals."

De tentoonstelling van het Oranje Fonds en MOVISIE reist vanaf vandaag in anderhalf jaar langs zo’n 16 grote tot middelgrote steden.

Samen met anderen heb ik er flink aan gewerkt om zover te komen en voor mij is het daarom echt een topdag. Wil je meer weten over de 16 sociale professionals kijk dan even op www.kleurrijkwelzijn.nl

Internetoplichter krijgt 22 maanden cel

Deze man heeft mij een paar jaar geleden ook een keer te grazen genomen maar is gelukkig tegen de lamp gelopen.

"De 29-jarige internetoplichter Dennis H. moet 22 maanden de cel in. Dat heeft de rechtbank in Arnhem vanochtend bepaald. Ook moet H. 68.000 euro terugbetalen aan de staat. De uitspraak komt overeen met de eis van het Openbaar Ministerie.

De rechter acht bewezen dat H. tussen 2002 en 2006 zeker honderd mensen uit heel Nederland heeft opgelicht. De 29-jarige man zonder vaste woon- of verblijfplaats, bood via Marktplaats onder meer mobiele telefoons, iPods, navigatiesystemen en concertkaartjes aan. De goederen werden vervolgens niet geleverd. Met de zwendel zou H. ongeveer 75.000 euro hebben verdiend.

Begin 2006 maakte H. de meeste slachtoffers. De flessentrekkerij kwam aan het licht toen een vrouw uit Arnhem aangifte deed van oplichting. Het werd de politie daarna duidelijk dat er veel meer gedupeerden waren. Ook het Tros-programma Opgelicht kreeg diverse meldingen over H. In samenwerking met het televisieprogramma werd H. in mei 2006 opgepakt in een Amsterdams internetcafé. Op diverse internetfora staan de oplichtingspraktijken van H. beschreven. In december 2006 werd H. ook al veroordeeld voor internetoplichting. Hij kreeg toen 18 maanden cel opgelegd."

Verjaardagfeest Mariângela

 

Gespot op de Dappermarkt

Je moet goed opletten maar dan zie je ook bijzondere mensen op de Amsterdamse Dappermarkt.

Cartoons

Omdat ik voor een vriend in Brazilië aan het kijken waar hij zijn mooie cartoons in Nederland kan exposeren zoek ik ook het internet af. Vandaag kwam ik deze sterke cartoon tegen van Arend van Dam.

Bohemia bier en lekkere hapjes

In Curitiba bezocht ik een feest van Bohemia, op het feest kon je de lekkerste hapjes eten van alle bars in de stad die Bohemia verkopen. De bars streden om de prijs van de lekkerste snack in diverse categoriën. Dat alles werd omlijst met optreden van goede bands.
Je snapt dat was smullen. Je kon er natuurlijk ook de beste soorten Bohemia kopen.

Stel je dat eens in Amsterdam voor. Waarschijnlijk komen we dan niet veel verder dan een competitie het café met de lekkerste ossenworst, kaas, leverworst en pinda's... :)

Prachtige documentaire 'Aan ons den Arbeid'

Wat kan televisie toch mooi zijn. Ik zag net de documentaire 'Aan ons den Arbeid' van Jeroen van Bergeijk. Wat een juweeltje!

"Veertig jaar geleden arriveerden de eerste Marokkaanse gastarbeiders in Nederland. Die generatie is nu met pensioen. Hoe kijken zij terug op hun leven in Nederland? Met die vraag in het achterhoofd zocht Jeroen van Bergeijk een aantal Marokkanen op die decennialang in de Hooimeijer beschuitfabriek in Barendrecht werkte – een fabriek waarvan zijn vader directeur was."

Latin American Film Festival festival 2008

Dit jaar zag ik drie Braziliaanse films. Querô, A casa de Alice en Estômago. De eerste twee films waren nogal zwart en gaven weinig hoop. De laatste was een stuk milder.  Als de film binnenkort in de bioscoop komt is het wat mij betreft een echte aanrader.

"Een satirische komedie over macht, sex en niet te vergeten, eten! De simpele ziel Raimundo Nonato, blijkt een voortreffelijke kok te zijn, die opklimt op de sociale en culinaire ladder. En dat liefde niet alleen door de maag gaat ondervindt Raimundo en niet alleen hij. Dat liefde voor voedsel niet kosteloos en pijnloos kan verlopen blijkt al snel als hij in de gevangenis belandt."

IFFR Rotterdam en route

Dit jaar pakt het IFFR, in samenwerking met de Volkskrant en de VPRO, vernieuwend uit met Rotterdam en route. Dit jaar tourt ook de Braziliaans fim Happy desert mee. 

Ik zag de film gisteren in Rialto. Het is een ontluisterend portret van de zelfkant van Brazilië dat veel vragen oproept. Niet alleen over Brazilië maar zeker ook over de Europese mannnen die hun lusten botvieren op jonge meisjes die een betere toekomst voor zichzelf zoeken.

Cartoons van Marco Jacobsen

In Curitiba ontmoette ik laatst Maco Jacobsen.  Hij nam mij mee naar een onvergetelijke voetbalwedstrijd en gaf mij zijn pas uitgekomen boek met cartoons.Vorig jaar maakte hij voor twee vrienden twee heel bijzondere portretten van Gustave Flaubert. Ik wist dus al dat hij bijzonder sterk is. Ze tekeningen is het nieuwe boek zijn echt kostelijk.

 

Wat zou het mooi zijn als die geweldige tekeningen ook eens in Nederland te zien zouden zijn. Dat lijkt me nou een mooi project om het komende jaar te realiseren!

Aracaju, Sao Paulo en Milaan

Wat kan het toch fijn zijn om ergens te zijn waar weinig gebeurt. Aracaju, de hoofdstad van Sergipe is zo'n plaats.

Op bezoek bij de eigenaren van strandrestaurant Parati viel er niet veel meer te doen dan te genieten van een heerlijk huis compleet met hangmatten, lekker eten, langs het strand lopen en vanuit een stoel naar de rennende obers en naar de zee kijken. Maar toch bedroog ook daar de schijn. Ook daar waren avonturen te beleven. Op niet al te grote afstand was er een erg mooi natuurgebied dat erg de moeite waard bleek en was er Penedo, een prachtig stadje aan de monding van de Rio San Francisco. Dat is een historische plek. Hier liet gouverneur Johan Maurits van Nassau in 1637 het Fort Maurits liet bouwen ter verdediging van het Nederlandse bezit.

Sao Paulo is een stad aan het andere eind van het spectrum. Ongelofelijk groot, druk, vibrerend en uitdagend. Echt een plek om naar mensen te kijken, cultuur op te snuiven en hyper chique winkels te zien.

Een van de hoogtepunten was het concert van Paulo Mouro, een klarinettist van dik in de zeventig. Hij speelde in een zaal met ruim 500 mensen samen met João Donato mooie muziek waarbij je kunt wegzwijmelen. Zelfs hebben ze het over muziek voor op een langzame boot in China.

Op de terugweg heb ik nog even ontbeten in Milaan. Ik voelde me een echte wereldburger.

Na een heerlijke tijd in Brazilië en Argentinië verken ik nu Amsterdam weer en ben ik natuurlijk ook weer aan het werk. Ook hier is gelukkig veel leuks en nuttigs te doen.

Goed nieuws

Nadat ik me vreselijk heb zitten ergeren aan de lakse houding van de Nederlandse politiek over kinderpornozaak waarbij Nederlanders in Brazilië de beest konden uithangen en dan ook nog werden geholpen door het Nederlandse consulaat. De mannen kregen van het Nederlandse consulaat in Rio de Janeiro in afwachting van dat beroep noodpaspoorten en vluchten snel het land uit. Het Braziliaanse gerechtshof is woest en vindt dat Nederland door de VN bestraft moet worden. Omdat Brazilië geen uitleveringsverdrag heeft met Nederland, verzoekt het land tevergeefs om hun uitlevering.
Er komt nu toch nog een echte reactie. Khadija Arib van de PvdA wil in een spoeddebat weten van minister Hirsch Ballin (Justitie) of de Nederlanders Jerry K. en Johan T. niet alsnog kunnen worden uitgeleverd aan Brazilië. Het tweetal werd vorige week in hoger beroep door het Braziliaanse hof veroordeeld tot 21 respectievelijk 17 jaar voor het maken en verspreiden van kinderporno. Nu kunnen we laten zien wat Nederland voor normen en waarden heeft. Ik ben erg benieuwd....

Drie maal tango

Deze week genoot ik van tango op straat in La Boca, de wijk waar Boca Juniors speelt in een imposant stadion.Daarna zag ik 'gewone mensen' dansen in Confeiteria Ideal. dat is de moeder van ale danszalen.
Als klap op de vuurpijl zag ik gisteren de groep Tango X2 met het programma Su historia waarin de geschiedenis van de tango voorbij komt gedansd door topdansers uit Argentinië. En dat ook nog eens op muziek van een geweldig tango-orkest.

Buenos Aires

Wat een stad.... Groot, mooi, interessant, goedkoop en vol kunst, cultuur, voetbal en lekker eten. Gisterenavond zag ik een erg leuk ´tangoachtig´ concert. Het was een CD presentatie in een mooi theater van twee muzikanten die veel andere muzikanten het podium op hadden gesleept. Er waren tango met o.a. zang, gitaar, fluit en saxofoon. De afstanden zijn flink maar met een taxi kom je overal. In tegenstelling tot Nederland zijn die erg goed te betalen.
Natuurlijk zijn er ook de down sides. Zo ze je ´s avonds arme mensen de straten opruimen op zoek naar dingen die opnieuw zijn te gebruiken of te verkopen en is er ongelofelijk veel verkeer. Vandaag ga ik weer op pad naar musea en spannende wijken. Ik ben een bevoorrecht mens.

Mijn eerste voetbalwedstrijd in Brazilië

Gisteren heb ik voor het eerst van mijn leven een voetbalwedstrijd in een Braziliaans stadion gezien. De wedstrijd Atlético Paranaense tegen Iraty eindigde in 0-0 maar was toch ontzettend leuk. Vooral het publiek en de sfeer in het stadion zal ik niet snel vergeten.

Voorstelling A Fauna van Os Satyros

Sinds een paar dagen ben ik op het Festival do Teatro de Curitiba in Braziliè. Het is het grootste theaterfestival van Latijns Amerika. Het meest bijzondere dat ik heb gezien is de voorstelling A Fauna die wordt gespeeld in een favela aan de rand van Curitiba.

De toneelgroep Os Satyros doet vaker van dit soort producties en bereidt nu al een soortgelijke voorstelling in Sao Paulo voor.



De bewoners spelen het stuk in hun eigen omgeving. Voor een groot deel spelen zij zichzelf. Het was erg indrukwekkend. Vooral het feit dat de bewoners zo blij waren iets van hun leven te laten zien kwam hard bij mij binnen. Het was zeker niet allemal kommer en kwel maar het was niets mis wat je zag in de school, op straat, in een vrouwencorporate en bij mensen thuis. Een dergelijke voorstelling zou je in Nederland echt niet kunnen maken. Het doet wel denken aan de documentaire die Be at the media voor woningcorporatie IJmere heeft gemaakt over een buurtje in Osdorp. Dus met en ander medium kan het wél.
Er wordt een documentaire gemaakt van het hele project en het zou heel mooi zijn als die op de IDFA zou worden vertoond.

Man bijt hond

Vandaag werd ik voor de tweede keer gebeld door de redactie van Man bijt hond of ik in de uitzending wat wilde vertellen over mijn strijd tegen de hondenpoep. Ik heb de redactie doorverwezen naar een Haags initiatief maar misschien laten ze nog even mijn website over hondenpoep zien...

Heel verontrustend nieuws

De Volkskrant meldt dat:  Marokkaanse jongeren met een mbo-, hbo- of universitaire opleiding voelen zich over het algemeen minder thuis in Nederland dan hun lager opgeleide Marokkaanse leeftijdsgenoten. Dit blijkt uit een woensdag verschenen onderzoek van de Erasmus Universiteit naar de leefwereld van 650 in Rotterdam wonende Turkse, Marokkaanse en autochtoon Nederlandse jongeren.

Voor alle drie groepen geldt dat een substantieel deel van de jongeren zich minder thuis is gaan voelen in Nederland na de terreuraanslagen in de VS (van 11 september 2001) en de politieke moorden op Pim Fortuyn (2002) en Theo van Gogh (2004). De sterkste verschijnselen van ontheemding doen zich voor onder laagopgeleide autochtone Rotterdamse jongeren. Ruim 45 procent van hen voelt zich steeds minder op z'n gemak in eigen land.

De Marokkaans-Nederlandse elite in wording ervaart dat zij tegen een glazen plafond aanbotst, zoals dat eerder gold voor vrouwen, stelt hij. Het leidt tot frustratie en ongenoegen. Entzinger: ‘Juist dit zijn de mensen die in eigen kring een functie als rolmodel moeten vervullen. Dit zijn de mensen die de brug moeten slaan tussen allochtoon en autochtoon.’

Als lid van de diversiteitsraad van de politie weet hij hoe politieagenten van allochtone komaf voortdurend op hun allochtoon zijn worden aangesproken. ‘Ik kan mij zo voorstellen dat je dat op een gegeven moment spuugzat bent. Je wenst als persoon aangesproken te worden en niet als lid van een etnische groep.’

Blijven we met z'n alleen wachten of gaan we nu echt iets doen?

Pasen in Amsterdam

Volgens het KNMI is het de koudste Pasen sinds 40 jaar. Op tweede Paasdag maakte ik om 6:45 deze foto's vanaf het balkon en uit mijn woonkamer. Inmiddels is het al weer 8:30 en schijnt er een flauw zonnetje. De sneeuw begint al weer te smelten. Ik was blij er vanmorgen vroeg bij te zijn....

 

 

 

Nederland Bekent Kleur

Vanmiddag was ik bij de bijeenkomst Nederland Bekent Kleur op de dam.

Het was er koud en nat en toch was het hartverwarmend.

Tip: ga snel naar de tentoonstelling van Karel Appel: Jazz. Wat een levenskracht en wat een kleuren! Het Cobra museum is zowieso een heerlijke plek om te zijn. Ik kocht er ook nog een heel bijzondere bubbel-DVD van Ed van der Elsken: De verliefde camera.

Ook zo'n man waar je in zijn werk de levenstlust ziet afdruipen. Kom zeker eens langs om van de 10 fims, 400 foto's en een geweldige slide show te genieten.....

Zilveren kracht van allochtone ouderen ontdekken, erkennen, benutten en voor het voetlicht brengen

De afgelopen tijd ben ik nogal druk geweest met het project zilveren kracht van allochtone ouderen. Dat is een geweldig leuk project om aan te werken.

Allochtone ouderen hebben kennis en levenservaring. Zij zetten zich in voor en in de eigen wijk, stadsdeel of gemeente. Helaas zijn deze senioren vaak onzichtbaar of ze worden over het hoofd gezien, waardoor hun kennis en ervaring niet benut wordt. En dat is zonde. Het programma Zilveren Kracht van MOVISIE maakt deze ouderen zichtbaar. Ik ben aan de slag in Amsterdam en Hengelo.

In het wereldpand in Amsterdam

Indisch in Nederland

Op verzoek van Johan Groen heb ik tijdens ENIEC meeting Den Haag een korte toespraak gehouden voor een Europees gezelschap tijdens het diner in het beroemde Restaurant Garuda in Den Haag. Ik begon bij ons koloniale verleden in Nederlands Indië, vertelde over de onafhankelijkheid van Indonesië en de verhuizing van grote aantallen Indische Nederlanders naar Holland. Daarbij stipte ik ook de koude opvang aan met de arrogante tips over hoe je moest gedragen.

Daarnaast vertelde ik over de bijeenkomst bij Pelita in Utrecht in november 2007 waar zo'n 7.000 mensen met een Indische achtergrond bij elkaar kwamen en gaf aan hoe de Indische roots nog steeds belangrijk zijn. Zo lopen grote groepen jongeren nu met T-shirts met 'Proud to be an Indo'. En dat voor een groep die waarvan zo vaak wordt beweerd dat zij 'geruisloos en moeiteloos' is geïntegreerd in een voor hen nieuwe omgeving.

De Nederlandse cocaine fabriek

Gisteren zag ik in de Balie de documentaire 'De Nederlandse cocaïne fabriek' van Jeanette Groenendaal. Het is een heel bijzondere documentaire die erg de moeite waard is.

"Deze film sleept ons mee in het wereldbeeld van een 63-jarige weledelgeboren cocaïnegebruiker. Hoofdpersoon Arend wordt afgeluisterd en bespied. Hij verdenkt de informatiemaatschappij. Ze houden hem nauwlettend in de gaten via internet, telescoop en verrekijker. De film volgt Arend richting ‘Solutions’ (een privé-afkickkliniek), met onderweg een poging om een oud Nederlands bedrijf nieuw leven in te blazen: de Nederlandse Cocaïne Fabriek (tot de Tweede Wereldoorlog was Nederland de grootste producent van kwaliteitscocaïne). Ook is er een feest bij Erwin Olaf, waar decadent uitgedoste gasten zich te goed doen aan coke. De kracht van de beelden, de structuur van de film en de onwaarschijnlijkheid van de gebeurtenissen doen denken aan fictie. Maar het documentairedebuut van performancekunstenaars Jeanette Groenendaal vertelt de waarheid en niets dan de waarheid."

Guinga met Marcus Tardelli

Zondagavond zag ik een erg mooi akoestisch concert van gitarist en componist Guinga met gitarist Marcus Tardelli in het World Music and Dance Centre (WMDC). Ze speelden een afwisselnde mix van populaire Braziliaanse, moderne, klassieke en jazz muziek. Tardelli is een fantastische gitarist en Guinga een 'goede comnunicator die ook een aardig stukje gitaar speelt.'

Daaraan vooraf ging een verrassend goede homage aan de muziek van Guinga door een groep van jonge internatinale muzikanten.

Het WMDC is een zaal om inde gaten te houden. Intiem, goed geluid en een interessante programmering.

Geciteerd in The International Herald Tribune

Het gebeurt je niet elke dag dat je wordt geciteerd in The International Herald Tribune. Vandaag maakte Ronald van der Giessen, directeur van het Oranje Fonds, mij opmerkzaam op een artikel dat maandag in die krant is verschenen. Een tijdje geleden probeerde een Engelse journaliste mij vanuit uit Berlijn te pakken te krijgen. Ik had maar heel weinig tijd maar mailde haar toch even wat informatie toen ik heel even thuis was om mij om te kleden om naar een nieuwjaarsreceptie te gaan in Den Haag. Daar heeft ze wat van verwerkt in haar stuk.

"Some other European countries are working on similar projects, said Harry Mertens, senior project manager at Movisie, a center for social development in the Netherlands.

Britain and the Netherlands offer mixed or culturally specific housing with a combination of independent apartments and communal gardens or kitchens, Mertens said, and in The Hague there are housing projects for retirees from Surinam and China."

Oscarweekend

Het Parool organiseerde dit jaar, in samenwerking met Pathé de Munt, voor de zevende keer het Oscarweekend. Een festival met Oscargenomineerde films die in vijf verschillenden zalen worden vertoond. Ik was er voor de derde keer bij en heb genoten van de films The assassination of Jesse James, The Kite Runner, Lars and the real girl en als klap op de vuurpeil Juno met een fantastische Ellen Page in de hoofdrol. Van mij mag ze vannacht de oscar voor de beste actrice winnen.

Prachtig concert van Joe Henry

Gisteren zag ik samen met mijn ex-kamergenoot Frits Mertens in Tivoli een prachtig concert van Joe Henry. Op Fabchannel staat een hele mooie registratie van het zelfde concert maar dan dat van 12 februari in Paradiso.

Van mijn maatje Knud kreeg ik de nieuw CD Civilians. Als je het concert mooi vindt dan is die CD natuurlijk een echte aanrader.

De huizen van Hristina

De huizen van Hristina is een documentaire over een Bulgaarse vrouw die huizen schoonmaakt in Amsterdam. Om greep te krijgen op haar onzichtbare bestaan begint zij haar huizen te fotograferen. Zo fotografeert ze ‘de kamers van het huis dat zij in Nederland bewoont’.

Documentairemaakster Suzanne Raes laat in de film een van de vele, vaak anonieme mensen zien, van schoonmaakster tot au pair, die wij toelaten tot de intiemste plekken in ons leven. Wie zijn die mensen die onze huizen schoonmaken? Willen we dat eigenlijk wel weten?

Ik vind het een geweldige documentaire. Het is nu te zien op Holland Doc: http://player.omroep.nl/?aflID=6353954
Kijk ook even op de erg interessante website Art2stay. Dat is een vervolg op de documentaire 'De huizen van Hristina'is en fungeert als een digitaal platform voor 'illegale' kunstenaars, een plek waar zij hun kunst en verhaal kunnen delen met elkaar en een groot publiek.

Vroege lente in Amsterdam

Op vrijdag 8 februari begon de lente in Amsterdam. Een mooie blauwe lucht, een graad of 10 en ja hoor de terrasjes zaten weer vol. Een beetje gek zijn we wel. Op 7 februari stonden de mensen op het Amstelstation nog naast de warmtezuil om het een beetje warm te krijgen en gisrenavond zag ik nog een paar Brazilanen met een ijsmuts op door de stad lopen.

Ook vandaag ziet het weer er prachtig uit en ik verwacht voor de tweede keer dit jaar zonder jas op pad te gaan. Voor de zekerheid trek ik wél een dikke trui aan. Voor mijn maatje Ton uit Barcelona, die zo op de stoep staat, zal het toch nog wel erg fris zijn.....

Renato Borghetti in het Bimhuis

Gisterenavond zag ik een geweldig concert van Renato Borghetti. Hij speelde er met zijn kwartet dat uit louter rasmuzikanten bestaat.

Op basis van de filmpjes op YouTube dacht ik dat het wat 'boerse muziek' zou zijn maar het werd uiteindelijk een concert dat het Bimhuis alle eer aan deed. Het geluid was perfect en soms heel subtiel. Als verrassing kwamen er plots twee muziekanten uit Uruguay het toneel op. Een extra gitarist en een virtuoos op heel ander type accordeon. Dat leverde een prachtige akoestische improvisatie op die de zaal helemaal op zijn kop zette. Kortom ik heb weer eens genoten.

IFFR 2008

Het was weer genieten op het IFFR. Het festival is een echte energy booster. Naast veel geweld was er ook schoonheid en ontroering. Dit jaar zag ik o.a. De volgende films:

Go with Peace Jamil

No Country for Old Men

Dagen zonder lief

Let the Right One in

La maison jaune

Naissance des pieuvres