19 december 2009
18 december 2009
13 december 2009
Spelen met Google Wave
Deze week heb ik veel gereisd en ook vaak 's avonds gewerkt. Dan is het heerlijk om op zondagmiddag met Google Wave te spelen. Google Wave beoogt de functionaliteiten van e-mail, chat, documentbeheer en foto-uitwisseling in één dienst onder te brengen. Daarbij kan Google Wave synchroon gebruikt worden (om ‘live’ met elkaar te kunnen communiceren) maar ook asynchroon zoals e-mail momenteel is. Ik werd helemaal enthousiast door een youtube film van 80 minuten. Hieronder is een korte versie van 10 minuten.
Ben je ook nieuwsgierig? Voor de liefhebber heb ik nog een paar Google Wave accounts in de aanbieding.
Ben je ook nieuwsgierig? Voor de liefhebber heb ik nog een paar Google Wave accounts in de aanbieding.
08 december 2009
06 december 2009
03 december 2009
14 november 2009
11 oktober 2009
Bij de dood van mijn vader
Mijn vader valt het best te karakteriseren als een bescheiden, warm, integer en humoristisch mens. Hij was ook een elegante man en een gezellige persoonlijkheid. Hij nam mensen dan ook altijd snel voor hem in. Hij had een heel groot verantwoorde-lijkheidsgevoel en beschermde zijn dierbaren zoveel als hij kon.In maart dit jaar ging hij naar de dokter omdat hij zo moest hoesten. Waarschijnlijk ging hij wat te laat. Er werd als vrij snel longkanker geconstateerd. In eerste instantie dachten de medici dat hij nog te opereren was. Dat bleek helaas niet meer mogelijk. Zijn prognose was niet goed maar uiteindelijk is hij veel eerder gestorven dan werd verwacht. Zijn dood betekent het eind van een generatie. Zijn broer Wim en zijn zus Loes gingen hem voor.
Ik heb mij de laatste maanden vaak afgevraagd wat mijn vader voor mij betekende. Het belangrijkste is dat hij de man is waar ik verschrikkelijk veel van hield. Dat heb ik hem de laatste weken gelukkig nog vaak kunnen zeggen.
In mijn vroege jeugd was hij vooral iemand die mij een onvoorwaardelijke liefde gaf en vrolijkheid in mijn leven bracht. Hij was eigenlijk altijd stimulerend en coachend. Als we samen voetbalden was er een ritueel aan het eind. Dan mocht ik proberen de bal van hem af te pakken. Als het lukte kreeg ik een gulden.
Hij leerde mij ook om mensen te vertrouwen door altijd zijn afspraken na te komen. Daar heb ik later erg veel plezier van gehad.
Ik was geen gemakkelijke puber en ik ging in die periode flink de strijd met hem aan. Ik kon mijn krachten met hem meten en werd daar sterker van. Hij heeft daar toen helaas wel flink onder geleden.
Hij gaf mij in die periode toch ook nog richting. Toen ik van het Atheneum naar de HAVO wilde omdat het niet zo lekker liep op school, was zijn boodschap glashelder. Daar komt niets van in. Je hebt een goed stel hersens. Doe maar wat beter je best dan lukt het je vast. Hij beloofde mij dat ik als het beter ging, een keer mocht gaan zweefvliegen. Na het eerst volgende rapport, dat gelukkig prima was, zat ik een paar dagen later in een zweefvliegtuig. Hij beloofde mij ook een rijbewijs als ik voor mijn achttiende niet zou roken. Daar profiteer ik nu nog steeds van. Ik rook nog steeds niet en heb vanaf mijn 18-de een rijbewijs. Hij was zich dus zeer van bewust dat roken slecht is. Zelf rookte hij 60 jaar en dat heeft hem uiteindelijk zij leven gekost. Daar was hij niet bitter over. Zijn sigaartjes waren zijn maatjes die hij altijd bij zich had. Tot op de laatste dag voor zijn dood was het zijn grootste pleziertje om een sigaartje te roken.
Op mijn 18-de zit een grote cesuur in onze relatie. Nadat ik ging studeren en op kamers ging wonen heeft hij mij nooit meer gezegd wat ik zou moeten doen. Ik mocht alles helemaal zelf beslissen. Er was wél altijd een luisterend oor en goede raad als ik daar behoefte aan had. Hij verschafte mij financiële middelen om mijn studie aan de universiteit te voltooien. Pas later besefte ik hoe hard hij daarvoor heeft moeten werken.
In mijn volwassen leven hadden wij een erg goede band. Niet dat we elkaar zo veel zagen maar we belden elkaar vrij vaak. De laste 10 jaar zagen we elkaar wat vaker. Ik voelde altijd liefde, trots en betrokkenheid. Dat was geheel wederzijds en dat hebben we de laatste maanden vaak naar elkaar toe uitgesproken.
Een paar jaar geleden was ik bij een tentoonstelling in Rotterdam. In een van de zalen had een kunstenaar de wanden wit geschilderd. Hij had en stapel briefjes neergelegd waarop mannen iets over hun relatie met hun vader konden schijven. Die briefjes mocht je vervolgens aan de wand hangen. Ik las er heel wat en het viel me op dat ze bijna zonder uitzondering erg negatief en vaak zelfs cynisch waren. Bij mij kwamen zulke andere gevoelens op. Ik heb toen ook een velletje gepakt er groot opgeschreven: "Mijn vader was de man die mij de kans gaf om te worden wie ik nu ben. Daar ben ik hem heel dankbaar voor."
(fragmenten uit mijn toespraak bij de crematieplechtigheid op dinsdag 29 september 2009)
31 augustus 2009
22 augustus 2009
Kunst en Cultuur voor je Wijk festival van start
Kunst en cultuur kunnen een belangrijke bijdrage leveren aan het vergroten van de leefbaarheid in de wijk. Maar op welke manier gebeurt dat? Op die vraag wil MOVISIE antwoord geven door middel van het Kunst en Cultuur voor je Wijk filmfestival. Aan de hand van films op YouTube laat MOVISIE zien hoe culturele interventies een positieve impuls kunnen geven aan sociale cohesie in de wijk. De films van de beste projecten in binnen- en buitenland worden beloond met een prijs.
Een van de inspirerende buitenlandse voorbeelden is het Favela Painting Project van Dre Urhahn en Jeroen Koolhaas. De kinderen van Vila Cruzeiro - uit de sloppenwijk van Rio - die vaak in aanraking komen met het criminele circuit, kunnen op deze manier hun creatieve kwaliteiten ontwikkelen. Op deze manier wordt er een uitweg geboden aan een leven vol gevaar en onzekerheden.
14 augustus 2009
09 augustus 2009
08 augustus 2009
06 augustus 2009
01 augustus 2009
29 juli 2009
26 juli 2009
20 juli 2009
17 juli 2009
Maastricht 2009
16 juli 2009
In den Vogelstruys
Een lekkere Wieckse Witte in een van de oudste kroegen van Maastricht.
- Posted using Mobypicture.com
- Posted using Mobypicture.com
15 juli 2009
14 juli 2009
13 juli 2009
12 juli 2009
11 juli 2009
09 juli 2009
03 juli 2009
Wimbledon
Op de bank kijken naar de halve finale voelt al als vakantie. Maandag begint die natuurlijk pas echt. Wat was het leuk gweeest om er zelf eens te staan ...
01 juli 2009
30 juni 2009
28 juni 2009
27 juni 2009
25 juni 2009
24 juni 2009
20 juni 2009
Hollands glorie
Zonnenbloemen in de Rivierenbuurt. Als die knoppen straks uitkomen ...
- Posted using Mobypicture.com
- Posted using Mobypicture.com
19 juni 2009
Interview
Op 16 juni nam ik deel aan Matching. Dat was dit jaar de eindmanifestatie van het programma Creative Co-makership van Kunstenaars&CO en Kunst&Zaken. Aan het eind van de dag werd ik geïnterviewd over de dag.
17 juni 2009
Vergadering Bewonersvereniging Hilwiscomplex
Zo te zien gaat het wegwerken van het achterstallig onderhoud nog heel lang duren ..Ook de verouderde stookinstallatie zit er nog wel even.
- Posted using Mobypicture.com
- Posted using Mobypicture.com
16 juni 2009
14 juni 2009
Tsja ....
Zo kan het Merwedeplein ook zijn. Ergens gaat het helemaal mis. Wie doet er wat in Zuideramstel?
- Posted using Mobypicture.com
- Posted using Mobypicture.com
Documentary Film Festival on Cultural Diversity
Gisteren pikte een dagje mee van dat razend interessante festival. Ik zag er de Nederlandse première van Doña Helena en Paraiba Meu Amor. Daarna trad Zubamba op werd en het nog erg gezellig. 
Doña Helena
Helena Meirelles stierf in 2005, twaalf jaar nadat ze 'ontdekt' was door het Amerikaanse blad Guitar Player, dat haar bij de 100 beste gitaristen ter wereld schaarde. Dona Helena werd geboren in het woestijnachtige noordoosten van Brazilië en was al van jongs af aan verliefd op de viola. Ze bracht haar jeugd door tussen cowboys en in bordelen, vechtend voor het recht haar geliefde instrument te mogen spelen. Helena was drie keer getrouwd en had elf kinderen, maar voedde er slechts twee op. Op 69-jarige leeftijd, nog steeds analfabeet, werd ze een ster in Brazilië.
Dainara Toffoli (Brazilië) | Brazilië | 2005
Paraíba Meu Amor
De film laat zien hoe Forró muziek een integraal onderdeel is van het leven en de cultuur van Noordoost Brazilië. Door middel van Forró ontdekken we het temperament van het Noordoosten en van de Sertão - het gebied bekend as de 'droge veelhoek'.
Bernard Robert-Charrue (Zwitserland) | Brazilië | 2009
Abonneren op:
Posts (Atom)