Het is al weer december. Ik zit snot maar dan ook snotverkouden thuis. De NS was niet klaar op Amsterdam CS dus onvoorspelbare wachttijden op het Amstelstation houden mij thuis. Inmidddels ben ik in Genéve, Chamonix en München geweest. Geweldig leuke ervaringen.Interessante plekken met een totaal verschillend karakter. In München heb ik vrijdag een inleiding voor het kenniscentrum ouderen gehouden. De rest was strikt privé. Het is goed af en toe je neus eens over de grens te steken. Van onze trip naar Genéve en Chamonix staan foto´s op de website van Angi. Ze zijn de moeite waard. Het verhaal over de reunie van de HBS-b houden jullie tegoed. Ik ga weer door met mijn werk. Herstructurering begint met heldere contoeren voor me aan te nemen. Het kan nog wel eens leuk gaan worden als we ons ook echt een positie kunnen verwerven. Zo te zien gaat het kennisnetwerk grote steden hele leuke dingen doen en daar zuden we eigenlijk bij moeten zitten.

Het is zo ver! Angi is inwooster van Amsterdam. Op 21 november mochten we eindelijk naar de Vreemdelingenpolitie om allerlei formaliteiten te vervullen en op die datum is zij ingeschreven in het bevolkingsregister. Zelf heb ik moeten tekenen om garant te staan voor alle financiële kosten die haar verblijf met zich meebrengt gedurende de komende vijf jaar. Nog nooit ben ik zo´n verplichting aangegaan. Ik moet zeggen dat het ook wel een emotionele dag voor mij was. Voor Angi lag dat wat anders maar ook zij was erg blij met de stempel die nu in haar paspoort staat. Ze mag eindelijk reizen buiten Nederland en voelt zich nu niet meer gevangen. Vanavond vertrekken we naar Genéve en volgende week gaan we naar München. De eerste reis is strikt privé, de tweede gedeeltelijk zakelijk omdat ik in München een inleiding over allochtone ouderen ga verzorgen. We hebben er allebei erg veel zin in.
Een bijzondere gebeurtenis was ook het etentje met Marije en Mellouki. Het was erg gezellig en geanimeerd en het blijkt dat er toch nog wat van mijn goede band met Melluki uit het verleden is overgebleven. Er is weer ruimte voor groei. Een van de hoogteputen van de maand dus.
Op het werk is sprake van zeer veel dynamiek. Aan de ene kant lees ik in officiële rapportages naar de Raad van Bestuur van het NIZW dat de oude mederkers die (al heel lang) bij het NIZW een probleem voor de doorstroming zijn. Daat gaat ook overmij want ik werk er al vanaf de start. Aan de andere kant bruis ik van energie. Ik heb direct gereageerd door mij beschikbaar te stellen voor werkzaamheden in andere delen van het NIZW. Ik voel me nog jong en dynamisch en weet dat ik nog veel kan bijdragen bij het NIZW. In plaats van zielig slachtoffer heb ik mijn leven op het werk in eigen hand genomen. Het voelt prma als je voor jezelf gaat staan en je niet afhankelijk maakt van de ´zegen van je baas´. Ik wil ook in de ondernemingsraad gaan ziten. Géén geklaag in de wandelgangen dus maar mijn mening geven op plaatsen waar het er toe doet is het devies voor de komende jaren.
Het project de Multiculturele buurt begint echt bij te dragen aan meer hamonieuze verhoudingen in buurten en wijken en krijgt het vervolgproject Meer kleur, meer permanent nu echt vorm. Er is een prachtig prentbriefkaart gemaakt voor de website en daar komen nog affiches etc bij. Het is mede door een slimme PR campagne nu echt opgepikt in het veld. Ook de toekomst ziet er zonnig uit. Ik schat het op 80% dat dit vervolgproject ook echt door gaat. Van een positie in de marge verschuiven we langzaam maar zeker naar het middelpunt van het veld waar het echte spel gespeeld wordt. Volg de ontwikkelingen op website van het project zou ik zeggen.....
Wat ook fantastisch is dat mijn idee hoe het internet kan werken dat ik twee jaar geleden had nu werkelijkheid wordt. Als je ziet wat een klein initiatief als brazilie.net teweeg brengt, kijkt naar XS-2.nl, sqm.nl dan weet je dat het snor zit. Deze ontwikkeling is niet meer te stuiten en in voel me geweldig dat ik er midden in zit.
Een absoluut hoogtepunt was ook de reunie die ik voor de laatste lichting HBS-b leerlingen uit Nijmegen heb georganiseerd. Kijk vooral ook even naar de foto´s van die dag onder het tapje HBS-b. Ik kom nog een keer terug op die dag in mijn weblog want het heeft erg veel bij mij en anderen losgemaakt.

Op het werk zijn er twee belangrijke ontwikkelingen. De eerste betreft het project de Multiculturele buurt. Dat is eind oktober afgerond en we denken nu volop na over een implementatietraject Meer kleur, meer permanent. Het begint al echt vorm te krijgen en het ziet er naar uit dat we samen met het Oranje Fonds een succesvol traject in kunnen zetten. Verder is het Smartsite traject in volle gang (een programma om wesites te maken). Ik ben me aan het scholen om met dit nieuwe programma om te kunnen gaan en een flinke bijdrage te leveren aan de website van het centrum sociaal beleid en het kennniscentrum ouderen. Thuis werk in aan de website van brazilie.net, mijn eigen site, aeweb.org en nog wat andere sites. Er begint steeds meer lijn in te komen. Natuurllijk gaat het allemaal niet snel genoeg maar toch. Sites als die van de VPRO en NOS liggen nog mijlen voor maar dan heb je tenmints een doel om naar te streven.
Het hoogtepunt tot nu toe ligt op een heel ander vlak. Samen met partners in België, Duitsland en Oostenrijk hebben we de afgelopen week een geweldige Europese workshop gehouden over participatiebevorderende projecten voor allochtone ouderen. Wat een feest! Wat een energie en wat een enthousiasme.Kijk maar eens in het fotoalbum in de Ageing and Ethnicity webcommunity.
Thuis loopt het lekker. Ik doe veel met Angi en we hebben ook nog veel dingen in het vat. Tripjes naar Genéve, Munchen en België. Eerst eind van de maand de offiële inschrijving in het bevolkingsregister en nog wat formaliteiten. zo sta ik de komende vijf jaar garant voor alle kosten die met Angi´s verblijf samenhangen. Ik geloof erin dus ik teken met mij ogen open....
Een donkere bladzijde was het het crashen van mij 80 GB hard disk. Het kan natuurlijk niet alleen maar zonneschijn zijn in deze herfst.

Wat gaat de tijd toch snel! De bladeren vallen al weer een tijdje van de bomen, het is kouder, het licht is veranderd en het lijkt maanden geleden dat ik wat in de weblog schreef. Het gaat lekker met me. Ik werk stevig door en veel dingen dingen die ik wil bereiken lukken. Thuis gaat het prima en in familie en vriendenkring keert de rust weer enigszins terug op het gezonheidsfront. Niet helemaal want mijn vader heeft allerlei klachten in verband met een tenniselleboog, mijn moeder sukkelt ook een beetje en een goede vriendin moet binnenkort 6 weken worden bestraald. Dat houdt je natuurlijk flink bezig.
De fotografie, het bewerken van video´s en het bouwen van websites neemt een prominente plaats in bij mijn vrije tijdsbesteding. Daarnaast ben ik samen met Angi in het culturele leven gedoken. Concerten, films en ballet vormen de hoofdmoten. Angi Wordt eind november ingeschreven in het bevolkingsregister en dan de formele inburgereing een paar weken daarna echt starten. Het wordt tijd! Wat een een bureaucratie is dat toch. Gelukkig helpen mijn vrienden bij hetinvullen van het privé inburgeringsprogramma.
Ik wordt flink verwend met heerlijk eten thuis en gisteren heb ik het maar eens omgedraaid en ben met Angi heerlijk uit eten gegaan. Vooral het grand dessert bij Gambrinus viel erg goed in de smaak.

It's getting better all the time...
Mijn huis wordt haast een photogalary. Er hangt nu een prachtige foto van een Braziliaanse fotograaf in de huiskamer. In de hal hangen twee geweldige foto's die Angi heeft gemaakt van een gebouw van Niemeyer in Niteroi. Het is een museum voor moderne kunst en het gebouw is waarschijnlijk een van de mooiste musea die ik ooit heb gezien. De logeerkamer is omgedoopt tot de Hopper room. Er hangen nu drie Hoppers boven en het is een leuke kamer aan het worden!

De afgelopen weken waren prima. Met Angi en mij gaat het lekker. We doen veel leuke dingen. Het concert van Elvis Costello en de film Y tu mama tambien waren de hoogtepunten uit het uitgangsleven. Verder hebben we heerlijke tochtjes naar de Albert Cuyp, strooptochten in de HEMA en nog veel meer leuks.
Dat staat in schril contrast met het het wel en wee van een van mijn beste vriendinnen die weer een rotuitslag kreeg in het ziekenhuis. Het zal niet echt hepen maar vanmiddag heb ik een bijzonder boek voor haar gekocht. Een fotoboek van Anton Corbijn over Herman Brood. Er zijn er maar 50 van gemaakt.......
Samen met Angi heb ik het gevonden een een fotogalerie in de Maastraat. Het heet artspace withausen galary. Dat is trouwens een echte aanrader! Daarna heb ik een video van de film O amor natural voor Angi gekocht en het bijbehorende boek met gedichten van de Andrade heb ik mezelf maar eens cadeau gedaan. De film is zo verschrikkelijk mooi..... Het gaat over oudere Brazilianen die erotische gedichten van de Andrade voorlezen. Het plezier spat ervan af!
Op mijn werk ben ik bezig om een goed vervolg op het project de multiculturele buurt voor elkaar te krijgen. Niet oveel mensen geloofden erin maar tot mijn grote plezier begint het echt te lukken! Ik heb het gevoel dat we iets gaan doen wat echt een beweging op gang kan brengen dat er meer multicutureel gewekt gaat worden. We hebben nu een goede lijn te pakken. Sommigen denken dat ik de dorpsidioot ben maar wees gerust op heb ze goed op een rijtje. Het is een te gek gevoel als je dat weer zo zeker weet.