06 november 2005

Balé da Cidade de São Paulo

"Balé da Cidade de São Paulo kan zonder meer een van de vurigste en meest gedreven dansgroepen van dit moment worden genoemd. Als de term passie in relatie tot dans ooit op z’n plaats was, dan is het hier. Want dit energieke gezelschap staat garant voor puur dansplezier – up-tempo, warm en aanstekelijk."
Gelukkig was ik erbij tijdens het Holland Dance Festival waar het prominentste moderne-dansgezelschap van Brazilië voor het eerst was te zien in Nederland. Wat een prachtige voorstelling van drie buitenlandse choreografen. Bij het laaste stuk deed er ook een prima Nederlandse percussiegroep mee.

31 oktober 2005

De mooiste laatste dag in oktober sinds 100 jaar

Het was geweldig dit weekend! Zondag heb ik met Mariângela een mooie wandeling door de stad gemaakt en echt genoten van de stad. Ik zet straks een fotoalbum van de middag op mijn website. Mooi weer, ontspannen mensen en een prachtige fototentoonstelling van Annie Leibovitz in het FOAM.

22 oktober 2005

Van de werkvloer

De laatse weken werk ik erg intensief. De Multiculturele buurt bij het Oranje Fonds en de opdracht uit Arnhem die ik voor het NIZW uitvoer zijn de uitschieters. Gisteren was ik met een groep mensen uit Arnhem op werkbezoek in Den Haag en Amsterdam.
Kijk hier voor een fotoalbum van het werkbezoek. Maar er gebeurd nog veel meer zoals het opzetten van een fotoproject waarin werkers in de frontlinie van de multiculturele samenleving zullen worden geportretteerd. De dagen op het werken razen voorbij en lijken te kort.
Vandaag heb ik 'vrij' behalve mijn zaterdagse kookbeurt. Ik ben daarom maar heel vroeg begonnen met wat werk voor de opdracht in Arnhem .....:)
Vanaf nu ga ik alleen maar leuke dingen doen en boerenkool koken.

Gisterenavond was er weer een hoogtepunt. Ik zag een fantastische Braziliaanse film. Madame Satã uit 2002 is werkelijk prachtig. (De waardering in International Movie Data Base is veel te laag). Heel mooi opgenomen, erg goed gespeeld en ook nog een heel bijzonder verhaal. Wat wil je nog meer...

Hoogtepunten

Vorig weekend waren er twee grote hoogtepunten. Eerst op zaterdag een heerlijke 'grootvleesmaaltijd' gemaakt door Theo inclusieg gezellig kletsen met Miriam, Daan en Mariângela en drinken. Daarna op zondag een geweldig concert in het Muiderpoorttheater door een groep Brazilianen en Nederlanders onder leiding van Nelson Latif. Wat een bruisende avond met chemie tussen muzikanten en de zaal. Het spaanse woord duende is het woord dat de avond het best samenvat.

De beroemde Federico Garcia Lorca zegt daarover:
"All through Andalusia . . . people speak constantly of duende, and recognize it with unfailing instinct when it appears. The wonderful flamenco singer El Lebrijano said: ‘When I sing with duende, no one can equal me.’ . . . Manuel Torres, a man with more culture in his veins than anybody I have known, when listening to Falla play his own ‘Nocturno del Genaralife,’ made his splendid pronouncement: ‘All that has dark sounds has duende.’ And there is no greater truth.
"These dark sounds are the mystery, the roots thrusting into the fertile loam known to all of us, ignored by all of us, but from which we get what is real in art. . . .
"Thus duende is a power and not a behavior, it is a struggle and not a concept. I have heard an old master guitarist say: ‘Duende is not in the throat; duende surges up from the soles of the feet.’ Which means it is not a matter of ability, but of real live form; of blood; of ancient culture; of creative action."

10 oktober 2005

Belevenissen in het Laakkwartier

Het is goed te weten wie je bent en waar je vandaan komt. Op dit muurtje zat ik al als klein kind... het staat in de Jan Wapstraat. Het huis van mijn oma en opa is de trap op en is op nummer 123. Mijn vader is er geboren en ik heb er ook een aantal jaar gewoond. Ik heb veel fijne herinneringen aan mijn jeugd in de straat. Afgelopen vrijdag was ik er weer eens. Ik sprak er met oude buren en de postbode. Ook ging ik bezoek naar mijn lagere school, het voetbalveld en at een patatje in snackbar Wien die er al 60 jaar zit.
Het was in meerdere opzichten een emotionele dag. Gedeeltelijk vanwege allle herinneringen die boven kwamen. Het is echt wonderbaarlijk hoeveel je jezelf opeens herinnerd als je weer op zo'n plek bent. De straat is nu nogal vervallen en je ziet dat het beste er vanaf is. De meeste winkels in de straat zijn gesloten en omgevormd tot woonhuizen. Ondanks alles is het toch nog een leefbaar stukje Den Haag al moet ik zeggen dat ik blij ben dat mijn opa en oma de huidige toestand niet hebben hoeven mee te maken. Ik heb er foto's genomen en gefilmd. Binnenkort laat ik het aan mijn ouders zien. Ik ben benieuwd wat ze ervan vinden.

07 oktober 2005

Het tijd raast

Het is niet te geloven wat er allemaal is gebeurd sinds begin september..... Inmiddels werk ik me helemaal suf, reis stad en land af voor het project de Multiculturele buurt, heb ik een eerste werkconferentie georganiseerd en voorgezeten over Turkse ouderen in Arnhem, ben met Mariângela naar Gent geweest om vrienden op te zoeken, heb ik een fantastische geënsceneeerde Marokkaanse bruiloft meegemaakt, heb ik geholpen met de organisatie van een event van A Hora do Brasil in de ijsbreker, ben ik geinterviewd en er nog nog duizend andere dingen gebeurd.
Zo heb ik Frontpage ingewisseld voor Joomla voor het maken van mijn persoonlijke website en ben ik begonnen een nieuwe te bouwen. Vandaag duik ik in mijn geschiedenis en ga naar Den Haag. Ik ben razend benieuwd naar de Jan Wapstraat en zijn omgeving. Het is de plek waar mijn vader is opgegroeid en ik zelf erg gelukkige tijden heb gekend als kind. Het schijnt totaal veranderd te zijn. Ik neem mijn fotocamera én videocamera mee.