Zondagmorgen, de meeste mensen slapen nog, de nieuwe viooltjes staan er goed bij op het balcon en ik zit hier achter mijn PC met een kopje koffie. Het voelt prima.
Straks ga ik met Angi naar Eindhoven naar het van Abbe Museum. Daar ontmoeten we John en Lise en vervolgens ga ik op bezoek bij mensen die ik erg graag mag. Kortom het zie er goed uit voor vandaag.
Eergisteren was het precies twee jaar geleden dat ik Angi voor het eerst ontmoette op het internet. We hebben het leuk samen gevierd en zijn daara met vrienden gezellig gaan eten in Arena. Dat is een echte aanrader. Het eten is prima, het ziet er prachtig uit en aansluitend kun je nog dansen in de Club die in een oude kerk is ingericht.
Het bood wat tegenwicht tegen al die oorlogsberichten. Daar wordt je goed mies van. Al die onschuldige mensen die je ziet lijden, al die verwoestingen en al die haat die gezaaid wordt door die miljardenverslinde oorlog. Als dat geldt toch eens op een andere manier was ingezet in die regio. Wat zou de wereld er dan anders uitzien.
Morgen heb weer een gesprek met mijn directeur en baas. Ik heb vooraf uitvoerig advies ingewonnen en kom dus goed beslagen ten ijs. Het hele gedoe daar kost aardig wat energie die ik graag in andere dingen had gestopt. Gelukkig doe ik veel leuke dingen. Zo heb ik gisteren voor het eerst een lekkere tortila Espagnol gemaakt. Deze keer pakte het uit zoals ik graag wilde. 's Middags ben ik langs de amstel gaan lopen, heb een biertje gedronken op een terras en heb me samen met Angi verbaasd over de geweldige bloemenpracht langs de Amstelkade. Zowel de narcissen als de bloeiende bomen waren haast surrealitisch mooi. Wat kan Amsterdam toch aantrekkelijk zijn in het voorjaar!
OK, een foutje was het het gelijke spel van Nederland gisterenavond. Je kan ook niet alles hebben :)

Volgens het NOS journaal waren er maar weinig mensen op de demonstratie tegen de oorlog in Iraq. Ik was er en hoewel ik me wat onmachtig voelde ben ik blij er te zijn geweest. Je hebt je stem laten horen en ziet dat er veel mensen zijn die het ook niet zien zitten. De spandoeken waren mooi en vaak erg creatief. Via het internet en de tv probeer ik zo goed mogelijk op de hoogte te blijven. Gelukkig doe ik ook nog wat andere dingen want je wordt wel somber van al dat slechte nieuws.
Zo heb ik gisteren aan Erik Koldenhof, wethouder voor onder andere cultuur in mijn stadsdeel, laten weten dat het mij interessant lijkt om te kijken of er tentoonstelling te organiseren is in het Glazen huis of de Orangerie met beeldende kunst van Brazilianen die in Nederland werken. Het zou leuk zijn daar de galeries in Zuider-Amstel en de boekenwinkels bij te betrekken en ook kan er misschien met het onderwijs worden samengewerkt. Ik ben benieuwd of hij belangstelling heeft voor dit idee.

Tja, ik had beloofd om te schrijven over het concert van Baobob. Inmiddels is er al zoveel gebeurd dat ik even in mijn geheugen moet graven om er nog wat over te zeggen.
Het was een hele leuke avond. Eerst gezellig met vrienden gegeten in mijn faforiete eetcafé Grambrinus en daarna snel met een taxi naar de Melkweg. Het concert was erg mooi. Dat ondanks een straal bezopen saxafonist. Mooie zang, prachtige Afrikaanse gitaarsolo's en een hele goede sfeer.
Dat staat allemaal in schril contrast met de situatie in de wereld. Het gebeurt in elk geval niet in mijn naam. Ik walg van de beelden van een brandend Bagdad en Bush en zijn malle vriendjes kan ik bijna niet aanzien. Ik ben het totaal oneens met Blair maar hij heeft in elk geval nog wat echts. Hij lijkt het goed te bedoelen hoewel het uiteindelijke effect natuurlijk hetzelfde is. Ik schaam me voor de Nederlandse opstelling en Wouter Bos valt me tegen nu hij opeens steun geeft aan de aanval. De argumenten om tegen te zijn zijn toch niks veranderd! Van wapons of mass desctruction waarover Sadam zou beschikken is ook nog niks gebleken. Vanmiddag ga ik naar het Museumplein om te laten zien dat ik tegen deze oorlog ben.
Op het thuisfront gaat het gelukkig prima en op mijn werk doe ik mijn best om vanuit een positieve houding zo goed mogelijk mijn werk te doen. De ondernemingsraad schenkt inmiddels aandacht aan de ontwikkelingen in het Centrum sociaal beleid. Dat lijkt mij ook een goede plek om de procedurele kant van de zaak te bespreken. De 'troubels op het werk' staan trouwens in geen enkele verhouding met wat er nu in de wereld gebeurt. Het wordt opeens erg relatief.
Ik houd me in mijn dagelijks werk gelukkig bezig met dingen die belangrijk zijn zoals de multiculturele buurt. Ik heb er een paar taken bij gekregen zoals herstructurering en het wonen van ouderen en een onderdeel van het project vermaatschappelijking van de zorg. Voor dat laatste ga ik en onderdeel coördineren rond het thema 'de ontvangende buurt'. Een aantal dingen rond interculturalisatie en het het werken aan enkele websites zijn uit mijn takenpakket gehaald. Jammer want daar ben ik goed in. Ik ga uit van eigen kracht en zie de toekomst met vertrouwen tegemoet. Op mijn kamer is het goed toeven met mijn collega's en daar komt op 1 april nog een maatje bij (geen grap...)
Ik ben laatst ook naar een avond in Zeeburg geweest rond webcams. Inmiddels draair er een webcam die je hier kunt zien.
Vanmorgen heb ik al even wat zitten werken. Voor Bard heb ik de projectenbank Zorgen en welzijn getest vanuit huis. Kijk maar eens op op de website en zoek naar de multiculurele buurt. Vandaag ga ik eens lekker koken voor Angi en toch ook nog wat andere leuke dingen doen.

Het is een regenachtige dag. Gelukkig ga ik nog heel veel leuks doen vandaag. Vanavond uit eten met vrienden en dan naar Baobab, orchestra for all styles in de Melkweg. Nu tussen de kranten en het schaatsen door wat files downloaden, websites updaten en ook nog wat werken. Dat werken voelt wat raar want hoewel ik erg betrokken ben bij mijn werk is de onzekere situatie bij het NIZW en het gezaag aan mijn stoelpoten binnen het centrum Sociaal beleid een bron van constante onrust. Het liefst zou mijn werkgever willen dat ik met minder salaris genoegen nam zodat ze nieuwe mensen kunnen aannemen en minder financiële problemen zouden hebben. Je snapt vast wat ik daarvan vind. Voorlopig concentreer ik me maar op mijn werk. Ik zal zien wat er allemaal van komt. Gelukkig sta ik stevig in mijn schoenen en voel ik me persoonlijk lekker in mijn vel zitten. Er is nog aardig wat te doen in zorg en welzijn en ik heb nog wel het nodige te bieden.
Maak je geen zorgen als je dit leest want het beste in mij moet nog naar voren komen en er zijn mogelijkheden genoeg om dat ook te doen. Morgen schrijf in elk geval over het concert!

Wat een luxe zo'n vrije vrijdag morgen. Ik heb het internet al afgestruind op zoek naar een nieuwe camera, toch even de mail op het werk gelezen, ga zo ontbijten en dan op naar Nijmegen. Angi heeft daar een gesprek voor een opdracht en ik ga mee om haar iets van mijn gebooortstad te laten zien. Vanavond krijgen we vrienden te eten dus we moeten op tijd weer naar huis. Ik voel me vol energie en zit vol plannen. Dit weekend help ik ook nog een vriend verhuizen dus die energie zal ik nodig hebben.
Met een beetje mazzel kan ik ook nog wat aan mijn websites doen. Zeker mijn website over Braziliaanse kunst en kultuur in Nederland en vice versa loopt als een speer en levert ook nog hele leuke contacten op. Nu wil er weer iemand een filmfestival organiseren in Amsterdam en ik zal dat zeker ondersteunen. Gisternavond ben ik naar de film 'Cidade Deus' geweest. Wat een keiharde, ontroerende, onthulllende cinematografische topprestatie. Een echte aanrader!

Je denkt misschien, wat een vroege vogel! Dat klopt, ik zit hier al een half uur. De vogels beginnen wakker te worden en ik vind het geinig dat ik ze al een tijdje voor ben. Het is net gelukt om 7 van de 8 domains onder te brengen bij de domain registrar directNic. Dat scheelt me aardig wat centjes de komende jaren en volgens mijn Spaanse maatje Ton zijn ze 'as solid as a rock'. Nu nog Brazilie.net en dan heb ik dat allemaal voor meer dan twee jaar geregeld.
Straks ga ik weer verder met mijn website over herstructurering maar eerst maar eens een lekker bad en daarna een goede kop koffie met een paar kranten!
Vanavond ga ik met Angi en Nicky naar Swing, in Rialto. Het is de nieuwe film van Tony Gatlif. Hij volgt het muzikale spoor van de zigeuners door Europa. Een paar jaar geleden verkende hij de hartstochtelijke flamenco van Andalusië in Vengo. Dat vond ik echt een topper. Dit keer is de lichtvoetige gyspsy jazz van Noord-Frankrijk aan de beurt, bij het grote publiek vooral bekend door zijn beroemdste exponent Django Reinhardt. Ik ben benieuwd!