Het leven

Mariângela is nu ruim een week naar Brazilië. Ze is thuis bij haar ernstig zieke vader. We bellen vaak en het is indrukwekkend om te horen hoe ze met z’n allen er voor zorgen dat hij het zo goed mogelijk heeft.
Hij is een erg sterke onafhankelijker man. De eerste keer dat ik hem ontmoette heeft hij mij allerlei foto’s laten zijn van zijn jacht en vis uitstapjes. Die konden maanden duren. Waanzinnig wat voor vis, slangen en dieren hij niet heeft gevangen. Het was een bijzondere conversatie. Hij sprak veel in het Portugees en ik met mijn handen en mijn ogen. Ik had het idee dat we elkaar prima begrepen. Helaas heeft hij een tijdje geleden een tweede beroerte gekregen en is hij nu gebonden aan zijn bed. Hij kan zich nauwelijks bewegen en niet meer praten. Gelukkig staat Mariângela er niet alleen voor. Haar moeder, zussen, broer en kleinkinderen zijn er ook.

Afgelopen zomer ging het al wat minder met hem maar heb ik hem toch heel vrolijk gezien gedurende de tijd dat ik er was. Hij weigerde een kruk bij het lopen maar kwam toch elke keer waar hij wilde wezen in huis. Hij ging lekker zijn eigen gang en vond het erg leuk dat Mariângela er was.

Vorige week zondag was ik bij Tante Loes, de zus van mijn vader. Ook zij ligt in het ziekenhuis en is zwaar ziek. Zij heeft de ziekte van Parkinson, is broodmager en erg grijs geworden. Ik was er samen met mijn moeder. Het bezoek heeft grote indruk op mij gemaakt. Ondanks haar ziekte keek ze mij zo open en haast vrolijk aan. We hebben samen wat herinneringen opgehaald en ondanks alles was het fijn bezoek. Ze weet dat ze niet meer beter wordt maar liet mij geen enekele bitterheid zien. Het leven gaat zo snel. Ik weet nog zo goed dat zij samen met haar vriend en latere echtegenoot Joop met mij ging wandelen. Het lijkt wel vorige week dat zij haar eerste kindje kreeg en ik voor het eerst zo dicht bij een geboorte betrokken was. Ik zal kijken of ik binnenkort nog een foto van haar kan scannen.

Van te voren waren we bij Tante Janny gaan lunchen. Zij is de weduwe van oom Wim, de broer van mijn vader. Ik was nog nooit in haar nieuwe huis geweest en alleen al door de foto's kwamen er ongelofelijk veel fijne herinneringen boven.

Ben jij gek op weblogs?

Kijk dan snel op de website van Dutch Bloggies. Niet alleen de prijswinnaars zijn interessant maar ook de genomineerden zijn een bezoekje waard. Wat een variatie en wat een creativiteit!

Verkiezingen (2)

Het was spannend tot de laatste dag maar uiteindelijk is er dan toch een flinke verschuiving naar de progressieve kant gemaakt. Blijkbaar is het huidige kabinetsbeleid geen goede basis voor gemeentelijke verkiezingen voor de coaltiepartijen. Mijn kandidaten zijn gelukkig alletwee gekozen! Dat voelt goed en smaakt naar meer bij de volgende tweedekamerverkiezingen.....
Natuurlijk ben ik heel benieuwd wat er voor colleges worden gevormd en wat ze er van gaan maken.

Mijn stem bij de gemeenteraadsverkiezngen

De afgelopen dagen heb ik alles wat los en vast zat gekeken over de gemeenteraadsverkiezingen. Van Nova en Barend en van Dorp tot Netwerk, lokale zenders en NOS-journaal. Daarnaast heb ik alles gelezen wat er maar te lezen viel.
Het was af en toe om gek van te worden. Het ging vooral over de landelijke politiek en dan vaak nog in een ongelofelijk versimpelde vorm zodat de burgers in het land het zouden kunnen begrijpen. Zeker de discussie over de armoedeproblematiek nam af en toe bizarre vormen aan. De PvdA, Groen Links, de Christen Unie en de SP namen daar wat mij betreft de goede standpunten in. Het was even puzzelen maar ik ben eruit.
Ik ga stemmen op Ahmed Aboutaleb. Niet omdat het met alles eens ben maar omdat ik ontzettend waardeer wat hij de afglopen jaren voor de stad gedaan heeft. Ik heb hem een paar keer op moeilijke plaatsen aan het werk gezien en dat dwong respect af. Verder ken ik hem uit de tijd dat hij directeur van Forum was en ik weet waar hij voor staat.
Mijn stem voor het stadsdeel gaat naar Wandapelt van Groen Links.
“Ik ben 58 jaar en geboren in Bandoeng, Indonesië. Als alleenstaande moeder ben ik op latere leeftijd afgestudeerd als sociologe. Ik werk al 30 jaar als manager in overheids- en non-profitorganisaties op het gebied van werkgelegenheid, welzijn en onderwijs. Mijn energie besteed ik, ook via de vakbond, vooral aan gelijke kansen voor vrouwen en migranten.
Ook in ZuiderAmstel wil ik hen meer bij politieke besluitvorming betrekken.”
Ik heb haar in Zeeburg leren kennen als een bevlogen mens die vaak de goede dingen zegt en moeilijke dingen niet uit de weg gaat.

Johnny Dowd

Mijn grote held heeft vorige week een mooie CD uitgebracht in Nederland. Natuurlijk ben ik erg blij dat hij weer naar Nederland komt. Vanmiddag heb ik de CD gekocht en op dit moment schalt hij uit mijn kleine boxjes naast mijn PC. Het klinkt ouderwets goed. Ik heb maar weinig concerten gezien die meer indruk op mij hebben achtergelaten en wil het volgende bericht daarom graag onder jullie aandacht brengen:
The March/April European tour is fast approaching. "Cruel Words," Johnny's new CD, will be available at the shows…….

De aanhouder wint....

Een paar weken geleden schreef ik op de website over het complex waar ik woon het volgende: "Eens is het geduld op. Al zo'n jaar of vijf word ik aan het lijntje gehouden over het herstel van een verrotte erker. Het hout is zo slecht dat schilderen aan de binnenkant net zoiets is als water naar de zee dragen. Ik ben vriendelijk geweest, boos, verdrietig, heb gebeld, geschreven en veel gebeld maar zonder resultaat. Het jammer dat je niet afvalt door van het kastje naar de muur te lopen en weer terug want dan zou ik nu superslank zijn. Ik ben het zat en ga nu op een ander manier aan de slag. Misschien helpt het als ik huurverlaging ga aanvragen wegens nalatigheid van de verhuurder. Wie heeft daar ervaringen mee?"


Op de een af andere manier kwam alles in een stroomversnelling. Ik kreeg een paar reacties en raakte met op de nieuwjaarsreceptie met verschillende mensen in gesprek. Ik was helemaal klaar om naar de huurcommissie te stappen. Daarvoor vlooide ik mijn hele dossier daarvoor uit en werd steeds bozer.

Maar het goede nieuws komt altijd beter laat dan nooit. Het lijkt erop dat het nu toch werkelijk eind goed al goed wordt. De Merwede Group B.V. heeft er echt werk van gemaakt en aannemer Grijzenhout gaat de erker herstellen. De verwachting is dat de aannemer over twee maanden een nieuw kozijn gaat plaatsen. Als het klaar is meld ik dat natuurlijk ook op deze weblog.