Brigida Meijer-Cratz overleden

Slecht nieuw dit keer. Brigida Meijer-Cratz is toch nog vrij plotseling overleden. Zij had kanker maar leek te genezen. In december gaf ik haar nog een flesje champagne om het voorspoedige herstel te vieren. We hadden nog een afspraak om, als ze nog wat meer was hersteld, lekker te gaan eten met Auke en Mariângela. Het mocht niet zo zijn. Brigida was voor heel veel mensen een inspiratiebron. Alle spurelatieven schieten te kort om haar te beschrijven. Zij is veel te jong gestorven.

Berlijn

De afgelopen dagen was ik in Berlijn om een workshop te verzorgen over Zilveren Kracht. Ik had veel tijd in de voorbereiding gestopt zodat ik in Berlijn zelf kon genieten. De workshop ging prima en daarna heb ik mijn netwerk onderhouden en van de stad genoten.
Waarschijnlijk is Berlijn op dit moment de interessantste stad van Europa. Levendige mensen in een stad in transitie met mooie architectuur, explosies van creatieviteit en culturele diversiteit.
Een van de verrassingen was Clärchens Ballhaus. In het voormailige Oost Duitse deel van Berlijn ligt vlak bij de Hackischen Markt een juweeltje uit 1913.

De plek op zich was al te gek maar wat het helemaal speciaal maakte was de bijeenkomst om de laatste eer te bewijzen aan een man die blijkbaar een ruig en intensief leven achter de rug had. Zoals Neil Young zingt: it is better to burn out than to fade away. Er hingen foto's aan de muur die daar een kijkje in gaven en hoewel iedereen in het zwart was leek het meer op een feest.

Kopenhagen

Begin maart was ik in Kopenhagen om er een inleiding te verzorgen met een historisch overzicht rond allochtone ouderen in Europa. Ik deed dat op uitnodiging van het European Network Intercultural Elderly Care.

Het netwerk kan wel eens een belangrijke rol gaan spelen in Europa. Ik kwam er oude bekenden én leuke nieuwe tegen. De inleiding ging goed en ik heb me aangeboden om als vrijwilliger en website te gaan maken voor ENIEC. Het was een roerig weekend in Kopenhagen vanwege de ontruiming van een kraakpand. Vlak achter mij brak 's avonds de hel los.... Vreemd genoeg was het op andere momenten haast idyllisch in de stad.


Na een enerverend weekend ben ik weer veilig thuis en ben heel wat ervaringen rijker.

Mariângela in Brazilië

Tsja, some girls have all the luck. Angi zit al bijna zes weken in Brazilië. Ze is ook al in São Paulo, Curitba en Jacarezinho geweest. Hier is ze in Rio. Ze had in Rio wel wat pech want het regende er veel. Ook in Brazilië is het weer wat van slag.


Nu zit ze weer in Curitiba, de stad waar ze heeft gestudeerd en jaren heeft gewoond. Zaterdag over twee weken ga ik haar weer ophalen op Schiphol. Ik ben benieuwd of ze me nog kent.....

Beste wensen voor 2007

Website 'Kleurrijk welzijn' brengt welzijnswerkers in beeld

Het Blad Zorg+Welzijn meldt op 25 OKT 2006 dat de website waar ik samen met collega's hard aan heb gewerkt on line is. Ik ben er blij mee!

Hoe maak je een wijk sociaal samenhangender? Op welke manier doet een welzijnswerker recht aan het multiculturele Nederland? En hoe ziet ‘de’ welzijnswerker de toekomst van zijn eigen vak? De nieuwe website www.kleurrijkwelzijn.nl geeft een veelzijdig beeld van de sociale professional anno nu.

Op de site 'Kleurrijk Welzijn' komen zestien professionals aan het woord, die laten zien wat er bij 'multicultureel werken' komt kijken.

De welzijnswerkers vertellen over hun inspiratiebronnen, hoe ze ‘fris’ blijven in de dagelijkse praktijk en over de hoogte- en dieptepunten in hun carrière.

Mug in de kamer
Alle zestien werkers zijn ook te zien in uitgebreide fotoreportages, gemaakt op en rond hun werkplek. De website kan als inspiratiebron fungeren voor iedereen die welzijn in een veelkleurige leefomgeving van belang vindt. 'Als je denkt dat je te klein bent om invloed uit te oefenen, dan heb je nog nooit met een mug in de kamer geslapen', is bijvoorbeeld in het interview met opbouwwerker Ed de Meyer te lezen.

Het initiatief tot 'Kleurrijk Welzijn' is genomen door NIZW Sociaal Beleid. Het instituut wil laten zien dat de welzijnssector, waarin meer dan 40.000 mensen werken, nog altijd een ‘dynamische’ bijdrage aan de samenleving levert. De site is ontwikkeld in het kader van het project ‘De multiculturele buurt’ van het Oranje Fonds.

GedrevenheidDe geportretteerde welzijnwerkers zijn actief in verschillende delen van Nederland en werken vanuit een grote gedrevenheid. Daarover praten ze heel open, zoals schoolmaatschappelijk werker Philippe Pietermaat, die onverbloemd stelt: 'Ik zit hier om te zorgen dat jouw zoon geen teringmarokkaantje wordt'.

Of zoals jongerenwerker Steve Monsanto, die meent dat welzijnswerkers van vele markten thuis moeten zijn, het zegt: 'Ik ben een zwarte en ik zie allemaal zwarte jongens naar de kloten gaan'.

Diversiteit als kracht
Ondanks ingrijpende gebeurtenissen als de moord op Theo van Gogh hebben de meeste professionals hun geloof in de multiculturele samenleving behouden. Zo vindt opbouwwerkster Fatima Lamkharrat: 'Diversiteit moet een kracht worden in plaats van een belemmering.'

Niet alle geïnterviewden zijn van meet af aan actief in het welzijnswerk. Michelle Jacobs, van jongerenmediacentrum Be at the Media, werkte eerst in het bedrijfsleven. 'Het gaat om idealisme met ondernemerschap. Met idealisme alleen verbeter je de wereld niet', stelt zij.