Het is een vreemde gewaarwording als je zo lang in het gips moet zitten. Gelukkig heeft Claire me een hoes gegeven voor om mijn been dat ik me toch douchen kan en zoals vanmorgen zelfs even in bad kan.

Over 2 weken mag het gips eraf maar volgens de medici zal het dan nog niet meevallen om te lopen. Ik ga daarom gewapend met twee krukken donderdag het vliegtuig in. Tot die tijd probeer vanuit huis te werken aan de nieuwe MCB site en aan een planning van het werk als ik weer terug ben.

Morgen komt Marije op bezoek en zij brengt mij met de auto naar de tentoostelling van Resalieke, collega en kamergenoot bij het NIZW. Lekker om er even uit te zijn en eens iets anders te zien.