Ruim 7 jaar heb ik met plezier in de Indische buurt gewoond. Dat is nu al weer zo'n 15 jaar geleden. Het was een spannende tijd in een snel veranderende buurt. Krakers hadden de buurt opgeschud en nieuwe voorzieningen opgezet zoals de oude buurtwinkel. De stadvernieuwing kwam op gang en er was veel positieve energie. Jan Beerenhout zat nog in een voorpost van de gemeente in de buurt. Hij wist toen al veel mensen blij te maken en anderen tegen zich in het harnas te jagen. Met een aantal andere buurtbewoners en de projectgroep stadsvernieuwing was ik nauw betrokken bij het maken van een tentoonstelling over de stadvernieuwing in de buurt. Heeft iemand trouwens een idee waar die is gebleven? Daarbij kwam zowel de oude als de nieuwe situatie in beeld. Fraude bij de bouw van de buurt met heipalen van 1 meter. Vergissingen bij de bouw waardoor hele blokken in de grond verdwenen maar ook trotse buurtbewoners in hun nieuwe woonwijk. Ik kijk met plezier terug aan die tijd. De eerste migranten kwamen de buurt in en samen probeerde je te bouwen aan een harmonieuze multiculturele samenleving. Dat lukte, zei het met vallen en opstaan, best aardig. Natuurlijk was het niet allemaal rozengeur en manenschijn. Er waren er ook klachten, problemen, misstanden, bedreigingen en nog meer van dat alles. Ook toen waren er conflicten tussen de oude en nieuwe bewoners. De krakers werden door de buurtbewoners soms verwelkomd, dan weer verketterd en op andere momenten trok iedereen gezamenlijk op.



Als ik nu de ontwikkelingen over de buurt lees dan krijg ik de indruk dat veel van wat we toen hoopten dat de buurt zou worden niet echt is uitgekomen. Als ik de lijst van wat er allemaal is gebeurd de laatste maanden aan me voorbij zie gaan dan wordt ik er niet echt vrolijk van. Toch wil ik graag wat positiefs over de buurt kwijt. Een paar weken geleden was ik op een leuk verjaardagsfeest van een bekende buurtbewoner. Hij vierde het in het Flevopark. Ook daar zullen vast wel eens problemen zijn maar bij mij is juist de fantastische sfeer in het park bijgebleven. Mensen uit lettrelijk alle werelddelen waren er samen. Zij 'deden hun ding', vielen elkaar niet lastig en hadden duidelijk soms ook plezier met elkaar. Voor mij een beeld hoe de toekomst er uit zou kunnen zien. Ik wens het de buurt waarin ik jarenlang met plezier woonde van harte toe.