Weer thuis

Sinds twee dagen ben ik weer op het thuishonk. Het is wel een beetje vreemd, ik kan nog niet goed slapen, ben nog weinig buiten geweest en kijk vreemd op van de Nederlandse gewoontes. Gisteren ging ik naar de bakker en werd bijna door een 16 jarige snotneus op een brommer van de zebra gereden zonder dat het hem ook maar een spier deed vertrekken...
Over de prijzen zal ik mij de komende tijd ook erg verbazen want die zijn hier bijna drie keer zo hoog als in Brazilië. En dan zijn ze nog veel vriendelijker en flexibeler dan in Amsterdam. In Brazilië bestel je gewoon een pizza die uit twee, drie of vier verschillende onderdelen met verschillende smaken bestaat.... kom daar hier eens om.... En lekker dat ze zijn! Echt de beste die ik tot nu toe ooit gegeten heb.
Ruim een week geleden keek ik nog vanuit het raam naar buiten naar Ouro Preto. Nu kijk ik uit op de tuin en huizen. Ook niet gek hoor....

Natuurlijk zal ik de komende dagen veel achter de PC zitten. Ik weet niet of het al zal lukken foto's on line te zetten. We hebben er ongelofelijk veel gemaakt en er zitten hele mooie tussen. Vanmorgen heb ik ze met veel plezier zitten kijken. Ik laat nog wel even weten waar ze te vinden zijn.
Mariângela, zoals Angi bijna door iedereen in Brazilië wordt genoemd, moet ze natuurlijk eerst nog zien. Zij is ook weer een beetje aan het terugkomen in Nederland en in ons huis.

Vanavond gaan we voor het eerst naar vrienden. Een Marokkaan en een Braziliaanse. Dat belooft een leuk weerzien te worden met lekker eten en veel praten.
Binnenkort horen jullie meer van mij.

Wat kunnen mensen vreslijk aardig zijn!

Over 20 minuten vetrekken wij bij Denise en Sergio die ons een paar dagen vorstelijk als gast hebben ontvangen. Niet te geloven hoe zij werkelijk van alles voor ons hebben gedaan. Als afsluiting heb ik net een waanzinnig lekkere churasco gegeten met uitzicht op de bergen.
Zonder ook maar iets terug te vewachten krijg je hier soms een ontvangst alsof je een vorst bent. Natuurlijk weet ik dat het vrienden van Mariangela zijn. Maar toch, ook zij heeft ze in 8 jaar 2 keer gezien.... Een waar feest! En nu naar Rio de Janeiro een van de interessantste steden van de wereld. Het leven kon echt heel wat slechter zijn.

Gedachten van een dronken man

Als je net met je vriendin en met nieuwe vrienden uit een fantastische bar komt en een paar caipirinhas hebt gedronken en erg mooie echte muziek hebt gehoord en ook nog je hoogtevrees hebt overwonnen dan wil je wel eens wat zeggen....
Als iedereen zo kritisch was op zijn eigen werk als op het werk van iemand anders dan zou de wereld er heel anders uit zien.
Geluk is is schaars maar vanavond heb ik het het heel erg ervaren hoe mooi het kan zijn. Wat een geweldige muzikanten en wat een heerlijk gezelschap.
Ik weet dat ik niet perfect ben maar ik weet wel dat ik erg mijn best doe en ik weet ook dat ik in elk geval het vermogen heb om te genieten en te waarderen wat anderen doen.
Ik heb schoon genoeg van iedereeen die allen maar kritiek kan leveren en geen enkele zelfkritiek heeft. Lang leve het leven en de mensen die ervan weten te genieten! Simpel gelukkig midden in de nacht in de ¨Dapperstraat¨ in Juiz de Forra in Brazilië.