21 februari 2004

Wordt het toch nog even winter?

De lucht is strak blauw en buiten is het twee graden Celcius en is er bijna geen wind. Op het werk is de sfeer vrij koud maar thuis gloeit de centrale verwarming en geeft Angi lekker veel warmte af. Ik zou nog graag een flink pak sneeuw willen zien dat een week of zo blijft liggen.

Het is tijd om er op uit te trekken. Vandaag naar de tentoonstelling van Rem Koolhaas in de Kunsthal in Rotterdam, een frisse neus in het museumpark en dan naar Boijmans van Beuningen.



Daarna als een haas naar de verjaardag van Martje en Miriam. Voor morgen staat er een wandeling in de buurt en een 6 uur durende film op het programma. De film a meglio gioventù is oorspronkelijk voor televisie gemaakt drama over de broers Carati, hun ouders, zussen en hun familie. Op de achtergond speelt de Italiaanse geschiedenis een rol: van de overstroming van Florence in 1966 via het terrorisme van de Rode Brigades naar de maffia-aanslagen op Sicilië. Erg goed om je eigen situatie in het juiste perspectief te zetten lijkt me :) Hoewel het erg spannend is op dit moment en ik voor cruciale afwegingen sta is er geen reden om ongerust te zijn. Ik voel me goed, heb een heldere lijn, ben bereid de konsekwenties van mijn handelen volledig te nemen en voel naast de nodige negatieve gevoelens ook veel positieve energie. Er is zowel binnen als buiten het NIZW leven. De komende tijd zal leren hoe de toekomst vorm gaat krijgen. Zolang ik dicht bij mijn eigen gevoel blijf kan er eigenlijk niks verkeerd gaan.