22 oktober 2005

Van de werkvloer

De laatse weken werk ik erg intensief. De Multiculturele buurt bij het Oranje Fonds en de opdracht uit Arnhem die ik voor het NIZW uitvoer zijn de uitschieters. Gisteren was ik met een groep mensen uit Arnhem op werkbezoek in Den Haag en Amsterdam.
Kijk hier voor een fotoalbum van het werkbezoek. Maar er gebeurd nog veel meer zoals het opzetten van een fotoproject waarin werkers in de frontlinie van de multiculturele samenleving zullen worden geportretteerd. De dagen op het werken razen voorbij en lijken te kort.
Vandaag heb ik 'vrij' behalve mijn zaterdagse kookbeurt. Ik ben daarom maar heel vroeg begonnen met wat werk voor de opdracht in Arnhem .....:)
Vanaf nu ga ik alleen maar leuke dingen doen en boerenkool koken.

Gisterenavond was er weer een hoogtepunt. Ik zag een fantastische Braziliaanse film. Madame Satã uit 2002 is werkelijk prachtig. (De waardering in International Movie Data Base is veel te laag). Heel mooi opgenomen, erg goed gespeeld en ook nog een heel bijzonder verhaal. Wat wil je nog meer...

Hoogtepunten

Vorig weekend waren er twee grote hoogtepunten. Eerst op zaterdag een heerlijke 'grootvleesmaaltijd' gemaakt door Theo inclusieg gezellig kletsen met Miriam, Daan en Mariângela en drinken. Daarna op zondag een geweldig concert in het Muiderpoorttheater door een groep Brazilianen en Nederlanders onder leiding van Nelson Latif. Wat een bruisende avond met chemie tussen muzikanten en de zaal. Het spaanse woord duende is het woord dat de avond het best samenvat.

De beroemde Federico Garcia Lorca zegt daarover:
"All through Andalusia . . . people speak constantly of duende, and recognize it with unfailing instinct when it appears. The wonderful flamenco singer El Lebrijano said: ‘When I sing with duende, no one can equal me.’ . . . Manuel Torres, a man with more culture in his veins than anybody I have known, when listening to Falla play his own ‘Nocturno del Genaralife,’ made his splendid pronouncement: ‘All that has dark sounds has duende.’ And there is no greater truth.
"These dark sounds are the mystery, the roots thrusting into the fertile loam known to all of us, ignored by all of us, but from which we get what is real in art. . . .
"Thus duende is a power and not a behavior, it is a struggle and not a concept. I have heard an old master guitarist say: ‘Duende is not in the throat; duende surges up from the soles of the feet.’ Which means it is not a matter of ability, but of real live form; of blood; of ancient culture; of creative action."