19 september 2007

Ziekenhuis

Gisteren ben ik opgenomen in het Lucas Andreus Ziekenhuis voor een ingreep volgens de Celon-methode. Daarbij is slap weefsel in mijn keelholte en mijn tong verstevigd door plaatselijke verhitting. Ze hebben zeg maar brandwondjes gemaakt in mijn tong en huig en ook een stukje van de huig weggebrand. Deze behandeling moet me van mijn slaapapneu en het snurken afhelpen.



Ik ben nu weer thuis en probeer zo snel mogelijk weer bij de pinken te zijn. Het voelt allemaal wat vreemd maar over een week of twee moeten de wondjes genezen zijn en moeten de resultaten te merken zijn. Maandag controleren ze of het goed is gegaan. Vergeleken bij de twee vrouwen die op mijn kamer lagen viel mijn behandeling mee. Zij snakten naar adem en hadden veel pijn. Bij mij lijkt het tot nu toe mee te vallen. Deze week werk ik niet maar volgende week ga ik vast weer aan de slag.

Het culturele leven

De afgelopen weken heb ik me samen volop in het culturele leven gestort. Zo werd in gespot in de Witte de Wit Straat in Rotterdam waar tijdens de open havendagen erg leuke voorstellingen werden gespeeld.



Daarnaast was ik veel te zien op Cine Brasil, een erg leuk filmfestival in het Tropentheater in Amsterdam.



Ik zag daar o.a. de film 'The Year my Parents Went on Vacation'. De film komt binnenkort in de bioscoop en is een echte aanrader.

Speelfilm/2006/35mm/104min/Regie: Cao Hamburger/met: o.a. Michel Joelsas; Germano Haiut; Paulo Autran; Daniela Piepszyk; Simone Spoladore; Caio Blat; Liliana Castro
Mauro wordt in 1970 door zijn vader en moeder afgezet bij zijn opa in een Joodse buurt van Rio. Terwijl heel het land in de ban is van het WK voetbal, moet Mauro alleen zien te overleven. Waar zijn ouders naar toe zijn en wanneer ze terugkomen, weet hij niet. De oude Shlomo schiet hem tegen wil en dank te hulp.

Natuurlijk heb ik ook nog de El Hema winkel bezocht van Mediamatic. Daar heb ik ook nog een paar veel te dure T-shirts gekocht die als collectors item in de toekomst nog geld waard zullen worden. De winkel is wel echt heel grappig!

16 september 2007

Afscheid van het Oranje Fonds

Afgelopen donderdag heb ik op een heel prettige manier afscheid genomen van het Oranje Fonds. Er was een leuke borrel in Museumcafé Lombok. Ik kreeg nog een heel bijzonder afscheidscadeau, leuke kaartjes, een zakje drop, een prachtig fotoboek en twee geweldige bossen bloemen. Die heb ik uiteindelijk alletwee weggegeven en daar waren twee mensen heel blij mee.

Ik heb iedereen een briefkaart met een hoed van Liesbeth van Well. Als je ooit een hoed wilt kopen doe dat dan bij haar. Ze zijn prachtig en zij is een erg leuk mens.



Begonnen als ontwerpster van bijzondere feestkleding, is zij zich, met een knipoog naar de oud Hollandse klederdrachten, steeds meer gaan toeleggen op het ontwerpen van hoofddeksels. Voor vrouwen, maar ook voor mannen en kinderen. Voor uiteenlopende
gelegenheden. Haar ontwerpen kenmerken zich door een combinatie van kwaliteit, bevlogenheid en fantasie.