De laatste dag van het jaar! Vanmorgen heb ik samen met Angi nog allerlei formaliteiten afgehandeld. Zo heeft zij nu een sofinummer en een bankrekening. Als symbolische en praktische daad heb ik mijn oudste girorekening omgezet en een gezamenlijke rekening. Voor mij is het een teken dat ik bereid ben te delen net zoals het tekenen van de documenten bij de vreemdelingenpolitie een echt commitment uitdrukte. Voor de komende vif jaar ben ik financieel verantwoordelijk voor alle kosten die het verblijf van Angi in Nederland met zich meebrengt. Het is misschien gek maar voor mij was dat een hele stap hoewel het financiële aspect me eigenlijk geen fluit zegt.
Mijn huis begint steeds meer ons huis te worden. Veel oude spullen zijn eruit en vervangen door leuke nieuwe kasten. ´Bijna alles´ heeft een nieuwe plaats gekregen en ik moet zeggen dat het bijna altijd een verbetering is.
Op de laatste werkdag van het jaar heb ik gesolliciteerd naar de functie van procescoördinator Internet en Intranet bij het NIZW. De laatste keer dat ik solliciteerde was zo´n 15 jaar geleden. Tot nu toe ben ik bij elke sollicitatie aangenomen. Ik ben benieuwd of ik die score zal weten te handhaven. Het lijkt mij een leuke baan maar de randvoorwaarden waaronder het moet gebeuren zijn zeker niet optimaal. Ik ben benieuwd of ze me willen hebben en of ik akkooord kan gaan met de voorwaarden waaronder ik die uitdagende taak ga uitvoeren. Met andere woorden: is de polstok die ik eventueel ter berschikking krijg groot genoeg om over de grote sloot te springen. Binnenkort meer informatie! Vanaf 2 januari ga ik ook stevig aan de slag met een nieuw project in mijn huidige functie. Met een beetje mazzel start dat project op 1 april. De combinatie van dat project met de functie van procesmanager lijkt me een hele goede.

Tweede Kerstdag, een dag die alleen in Nederland schijnt te bestaan, is tot nu toe een prima dag. Vandaag ben ik samen met met Angi uit België teruggekomen. We waren eerst een paar dagen in Lille bij Anne Marie, daarna een paar dagen in Brugge en ten slotte een paar dagen in Gent. Heerlijk om er samen een tijdje uit te zijn. Mooie dingen te delen en leuke dingen te doen. Je bent al snel € 800 lichter ´maar dan heb je ook wat......´.
Morgen kun je de foto´s zien die we gemaakt hebben om mijn website of op die van Angi. Voor de verhalen moet je ook even tot morgen wachten. Nu ga ik weer even verder met het installeren van mijn desktop zodat ik kan genieten van mijn nieuwe grafische kaart én extra 512 MB interne geheugen. Het is een enorm karwei maar als het eenmaal werkt dan spring ik een gat in de lucht.

Het is zover.... Ik heb besloten om mijn ideeën over het reilen en zeilen van het NIZW niet alleen thuis, op de gang en in de kantine te uiten maar te kiezen voor een plek waar het er echt toe doet. Daarom heb ik me kandidaat gesteld voor de ondernemingsraad. Mijn directe chef raadde het me ten zeerste af maar mijn besluit staat vast: als de OR mij wil opnemen dan ga ik de komende twee jaar mijn ideeën uitdragen via dit orgaan dat als gesprekpratner dient van de Raad van Bestuur van het NIZW. Hij stelde zelfs dat mijn positie bij het NIZW sterk afhangt van mijn beslissing om tot de werknemersvertegenwoordiging toe te treden. Angst is altijd een slechte raadrever en wijken voor dreigementen is nu eenmaal niet iets wat bij mij past. ´Get up, stand up, stand up for your right, get up stand up, don´t forget to fight´. Het doet me goed deze stap met hebben genomen en het doet me denken aan mijn tijd in de faculteitsraad van het Planlogisch Instituut van de Universiteit van Amsterdam. Bij mijn afstuderen werd daar nog in positieve zin aan gerefereerd. Ik hoop dat hetzelfde zal gelden voor mijn tijd in de OR.

Het is al weer december. Ik zit snot maar dan ook snotverkouden thuis. De NS was niet klaar op Amsterdam CS dus onvoorspelbare wachttijden op het Amstelstation houden mij thuis. Inmidddels ben ik in Genéve, Chamonix en München geweest. Geweldig leuke ervaringen.Interessante plekken met een totaal verschillend karakter. In München heb ik vrijdag een inleiding voor het kenniscentrum ouderen gehouden. De rest was strikt privé. Het is goed af en toe je neus eens over de grens te steken. Van onze trip naar Genéve en Chamonix staan foto´s op de website van Angi. Ze zijn de moeite waard. Het verhaal over de reunie van de HBS-b houden jullie tegoed. Ik ga weer door met mijn werk. Herstructurering begint met heldere contoeren voor me aan te nemen. Het kan nog wel eens leuk gaan worden als we ons ook echt een positie kunnen verwerven. Zo te zien gaat het kennisnetwerk grote steden hele leuke dingen doen en daar zuden we eigenlijk bij moeten zitten.

Het is zo ver! Angi is inwooster van Amsterdam. Op 21 november mochten we eindelijk naar de Vreemdelingenpolitie om allerlei formaliteiten te vervullen en op die datum is zij ingeschreven in het bevolkingsregister. Zelf heb ik moeten tekenen om garant te staan voor alle financiële kosten die haar verblijf met zich meebrengt gedurende de komende vijf jaar. Nog nooit ben ik zo´n verplichting aangegaan. Ik moet zeggen dat het ook wel een emotionele dag voor mij was. Voor Angi lag dat wat anders maar ook zij was erg blij met de stempel die nu in haar paspoort staat. Ze mag eindelijk reizen buiten Nederland en voelt zich nu niet meer gevangen. Vanavond vertrekken we naar Genéve en volgende week gaan we naar München. De eerste reis is strikt privé, de tweede gedeeltelijk zakelijk omdat ik in München een inleiding over allochtone ouderen ga verzorgen. We hebben er allebei erg veel zin in.
Een bijzondere gebeurtenis was ook het etentje met Marije en Mellouki. Het was erg gezellig en geanimeerd en het blijkt dat er toch nog wat van mijn goede band met Melluki uit het verleden is overgebleven. Er is weer ruimte voor groei. Een van de hoogteputen van de maand dus.
Op het werk is sprake van zeer veel dynamiek. Aan de ene kant lees ik in officiële rapportages naar de Raad van Bestuur van het NIZW dat de oude mederkers die (al heel lang) bij het NIZW een probleem voor de doorstroming zijn. Daat gaat ook overmij want ik werk er al vanaf de start. Aan de andere kant bruis ik van energie. Ik heb direct gereageerd door mij beschikbaar te stellen voor werkzaamheden in andere delen van het NIZW. Ik voel me nog jong en dynamisch en weet dat ik nog veel kan bijdragen bij het NIZW. In plaats van zielig slachtoffer heb ik mijn leven op het werk in eigen hand genomen. Het voelt prma als je voor jezelf gaat staan en je niet afhankelijk maakt van de ´zegen van je baas´. Ik wil ook in de ondernemingsraad gaan ziten. Géén geklaag in de wandelgangen dus maar mijn mening geven op plaatsen waar het er toe doet is het devies voor de komende jaren.
Het project de Multiculturele buurt begint echt bij te dragen aan meer hamonieuze verhoudingen in buurten en wijken en krijgt het vervolgproject Meer kleur, meer permanent nu echt vorm. Er is een prachtig prentbriefkaart gemaakt voor de website en daar komen nog affiches etc bij. Het is mede door een slimme PR campagne nu echt opgepikt in het veld. Ook de toekomst ziet er zonnig uit. Ik schat het op 80% dat dit vervolgproject ook echt door gaat. Van een positie in de marge verschuiven we langzaam maar zeker naar het middelpunt van het veld waar het echte spel gespeeld wordt. Volg de ontwikkelingen op website van het project zou ik zeggen.....
Wat ook fantastisch is dat mijn idee hoe het internet kan werken dat ik twee jaar geleden had nu werkelijkheid wordt. Als je ziet wat een klein initiatief als brazilie.net teweeg brengt, kijkt naar XS-2.nl, sqm.nl dan weet je dat het snor zit. Deze ontwikkeling is niet meer te stuiten en in voel me geweldig dat ik er midden in zit.
Een absoluut hoogtepunt was ook de reunie die ik voor de laatste lichting HBS-b leerlingen uit Nijmegen heb georganiseerd. Kijk vooral ook even naar de foto´s van die dag onder het tapje HBS-b. Ik kom nog een keer terug op die dag in mijn weblog want het heeft erg veel bij mij en anderen losgemaakt.

Op het werk zijn er twee belangrijke ontwikkelingen. De eerste betreft het project de Multiculturele buurt. Dat is eind oktober afgerond en we denken nu volop na over een implementatietraject Meer kleur, meer permanent. Het begint al echt vorm te krijgen en het ziet er naar uit dat we samen met het Oranje Fonds een succesvol traject in kunnen zetten. Verder is het Smartsite traject in volle gang (een programma om wesites te maken). Ik ben me aan het scholen om met dit nieuwe programma om te kunnen gaan en een flinke bijdrage te leveren aan de website van het centrum sociaal beleid en het kennniscentrum ouderen. Thuis werk in aan de website van brazilie.net, mijn eigen site, aeweb.org en nog wat andere sites. Er begint steeds meer lijn in te komen. Natuurllijk gaat het allemaal niet snel genoeg maar toch. Sites als die van de VPRO en NOS liggen nog mijlen voor maar dan heb je tenmints een doel om naar te streven.
Het hoogtepunt tot nu toe ligt op een heel ander vlak. Samen met partners in België, Duitsland en Oostenrijk hebben we de afgelopen week een geweldige Europese workshop gehouden over participatiebevorderende projecten voor allochtone ouderen. Wat een feest! Wat een energie en wat een enthousiasme.Kijk maar eens in het fotoalbum in de Ageing and Ethnicity webcommunity.
Thuis loopt het lekker. Ik doe veel met Angi en we hebben ook nog veel dingen in het vat. Tripjes naar Genéve, Munchen en België. Eerst eind van de maand de offiële inschrijving in het bevolkingsregister en nog wat formaliteiten. zo sta ik de komende vijf jaar garant voor alle kosten die met Angi´s verblijf samenhangen. Ik geloof erin dus ik teken met mij ogen open....
Een donkere bladzijde was het het crashen van mij 80 GB hard disk. Het kan natuurlijk niet alleen maar zonneschijn zijn in deze herfst.

Wat gaat de tijd toch snel! De bladeren vallen al weer een tijdje van de bomen, het is kouder, het licht is veranderd en het lijkt maanden geleden dat ik wat in de weblog schreef. Het gaat lekker met me. Ik werk stevig door en veel dingen dingen die ik wil bereiken lukken. Thuis gaat het prima en in familie en vriendenkring keert de rust weer enigszins terug op het gezonheidsfront. Niet helemaal want mijn vader heeft allerlei klachten in verband met een tenniselleboog, mijn moeder sukkelt ook een beetje en een goede vriendin moet binnenkort 6 weken worden bestraald. Dat houdt je natuurlijk flink bezig.
De fotografie, het bewerken van video´s en het bouwen van websites neemt een prominente plaats in bij mijn vrije tijdsbesteding. Daarnaast ben ik samen met Angi in het culturele leven gedoken. Concerten, films en ballet vormen de hoofdmoten. Angi Wordt eind november ingeschreven in het bevolkingsregister en dan de formele inburgereing een paar weken daarna echt starten. Het wordt tijd! Wat een een bureaucratie is dat toch. Gelukkig helpen mijn vrienden bij hetinvullen van het privé inburgeringsprogramma.
Ik wordt flink verwend met heerlijk eten thuis en gisteren heb ik het maar eens omgedraaid en ben met Angi heerlijk uit eten gegaan. Vooral het grand dessert bij Gambrinus viel erg goed in de smaak.

It's getting better all the time...
Mijn huis wordt haast een photogalary. Er hangt nu een prachtige foto van een Braziliaanse fotograaf in de huiskamer. In de hal hangen twee geweldige foto's die Angi heeft gemaakt van een gebouw van Niemeyer in Niteroi. Het is een museum voor moderne kunst en het gebouw is waarschijnlijk een van de mooiste musea die ik ooit heb gezien. De logeerkamer is omgedoopt tot de Hopper room. Er hangen nu drie Hoppers boven en het is een leuke kamer aan het worden!

De afgelopen weken waren prima. Met Angi en mij gaat het lekker. We doen veel leuke dingen. Het concert van Elvis Costello en de film Y tu mama tambien waren de hoogtepunten uit het uitgangsleven. Verder hebben we heerlijke tochtjes naar de Albert Cuyp, strooptochten in de HEMA en nog veel meer leuks.
Dat staat in schril contrast met het het wel en wee van een van mijn beste vriendinnen die weer een rotuitslag kreeg in het ziekenhuis. Het zal niet echt hepen maar vanmiddag heb ik een bijzonder boek voor haar gekocht. Een fotoboek van Anton Corbijn over Herman Brood. Er zijn er maar 50 van gemaakt.......
Samen met Angi heb ik het gevonden een een fotogalerie in de Maastraat. Het heet artspace withausen galary. Dat is trouwens een echte aanrader! Daarna heb ik een video van de film O amor natural voor Angi gekocht en het bijbehorende boek met gedichten van de Andrade heb ik mezelf maar eens cadeau gedaan. De film is zo verschrikkelijk mooi..... Het gaat over oudere Brazilianen die erotische gedichten van de Andrade voorlezen. Het plezier spat ervan af!
Op mijn werk ben ik bezig om een goed vervolg op het project de multiculturele buurt voor elkaar te krijgen. Niet oveel mensen geloofden erin maar tot mijn grote plezier begint het echt te lukken! Ik heb het gevoel dat we iets gaan doen wat echt een beweging op gang kan brengen dat er meer multicutureel gewekt gaat worden. We hebben nu een goede lijn te pakken. Sommigen denken dat ik de dorpsidioot ben maar wees gerust op heb ze goed op een rijtje. Het is een te gek gevoel als je dat weer zo zeker weet.

Het is al weer september en er is natuurlijk veel gebeurt de afgelopen weken. Dit keer heel veel leuke dingen. het uitstapje naar Groningen was te gek. Als je ooit eens een romantisch tripje wil maken kan ik de Wilgenheerd in het plaatsje Wehe den Hoorn erg aanbevelingen. Mooie kamer, geweldige persoonlijke verzorging met overheerlijke ontbijtjes en een prachtige tuin. Het is ook een prima uitvalsbasis voor boot- en fietstochtjes, bezoek aan de Stad Groningen met zijn prachtige museum en nog veel meer. Kijk maar even in het fotoalbum van ons bezoek naar Groningen.
Mijn huis is flink aan het veranderen onder invloed van Angi. Ik kan bijna niks meer vinden maar het wordt er wel mooier van. Zo is de logeerkamer echt een logeerkamer aan het worden en is de huiskamer niet meer alleen een mannenkamer.
De afgelopen week is het werk weer begonnen en heb ik ook weer eens lekker gekaart met de boys in de intieme 'skihut' in de gitaarwinkel van Rienk. Je voelt je heel bijzonder in de ruimte waar overdag de akkoestische gitaren worden verkocht. Prima sfeer en veel grappen die je buiten deze ruimte en in een ander gezelschap beter niet kunt maken maar die hier volstrekt op z'n plek zijn.
Gisteren ben ik met Angi naar John Lise & kids geweest en dat was erg leuk. Wat een heerlijke tuin, mooie omgeving, lekker eten en vooral wat een leuke mensen.
Aansluitend met kaartjes van mijn moeder naar de Efteling voor een bijzondere avond in deze sprookjetuin. Na een geweldige regenbui toch echt genoten van de Pandadroom, voorstelling, bomen in de speciaal licht en mooi ontworpen gebouwen. Kortom mijn nieuwe leven begint vorm te krijgen!
De komende week is heel belangrijk voor mijn werk in de komende twee jaar. Ik ben benieuwd hoe het allemaal gaat lopen met begeleidingscommissies, proefuitvoeringen, websites. In elk geval ben ik lekker uitgerust en zit vol energie.

Zaterdagavond, Angi is wat spulletjes aan het inpakken voor een trip naar een hotelletje in de provincie Groningen.Ergens in een klein dorpje op een boerderij. Het lijkt me erg leuk als het weer wil meezitten. De eerste dagen samen zijn erg goed. Langzaam maar zeker hebben we de Pijp verkend, zijn op de uitmarkt geweest, is het huis aan het veanderen en hebben we lekker voor elkaar gekookt. Dat smaakt naar veel meer!

Ik heb ook veel tijd en energie heb gestopt in het verwerken en bijwonen van de begrafenis van Henny. Dat zal voor Angi niet altijd makkelijk zijn geweest maar het was nite anders. De begrafenis was een hele geschiedenis. Ik heb voor het eerst van mijn leven gesproken op zo'n gebeurtenis. Het was het moelijkste wat ik ooit gedaan hebt maar ik ben blij dat ik er toe in staat was. Henny heeft fantasische dingen gedaan en geschreven. Dat nooit ter meerdere eer en glorie van zichzelf maar altijd omdat zij de leefwereld van mensen op een bijzondere manier naar voren haalde en professionals en vrijwilligers mogelijkheden bood om daarna met nieuwe inzichten en met perspectief op succes zelf aan de slag te gaan. Datzijn mensen die deze wereld kleur geven. De reis naar Rolde was een ware beproefing. Twee keer vertraging en uiteindelijk heb ik zelfs een taxi genomen va Utrecht naar Rolde. Er waren veel fijne mensen en ik was blij dat we samen het verlies konden delen.

Wat een bizarre dag. Straks ga ik Angi ophalen van Schiphol en dat is natuurlijk een van de leukste dingen die ik ooit heb gedaan. Haar vliegtuig heeft vetraging en daarom komt ze 7 uur later aan maar goed, wat is 7 uuur op een mensenleven. Ik had haar vanmorgen al even aan de telefoon en dat was geweldig. Een half uurtje later belde Bob, de partner van Henny, om te zeggen dat zij gisterenavond is overleden. De extremen raken elkaar zeggen ze en dat is blijkbaar zo.

Zondagmiddag, voor het laatst als alleenwonende Harry zit ik achter mijn PC. Mijn huis is opgeruimd, de mooie rozen staan klaar voor Angi en morgenochtend ga ik haar van Schiphol halen. Ton belde vanmorgen nog uit Spanje. Heel attent van hem. Hij weet hoe is om voor de liefde je geboorteland te verlaten. Gisteren naar de verjaardag van Ivana geweest. Het was een erg leuke avond met veel leuke inspirerende mensen. Daar trof ik een Braziliaanse theatermaakster die inmiddels 15 jaar in Nederland woont. De eerste jaren waren moeilijk maar nu heeft ze het zo te zien redelijk naar haar zin. Ik hoop dat het met Angi ook zo gaat of misschien zelfs beter.
De website www.brazilie.net begint te groeien. Het is een website over kunst en cultuur in Brazilië en Braziliaanse kunst in Nederland. Daarnaast neem ik links naar Brazilianen in Nederland op die op de een of andere manier iets met kunst en cultuur doen. voor mij een leuke manier om wat meer over Brazilié te weten te komen. Voor Angi misschien een goede manier met landgenoten in aanraking te komen.
Ik heb veel zin in morgen. Het is heel bijzonder iemand van Schiphol te gaan halen die zoveel van je houdt dat ze familie, vrienden, land, carriére en huis achterlaat om haar leven met jou te delen. Ik ga er helemaal voor en ben vast van plan het niet deze keer niet te laten stranden.
Jullie horen hier de komende tijd veel meer van.

Net een nieuwe webcam gekocht. Naturlijk geeft ook die problemen met XP maar toch ben ik nu weer regelmatig te zien als ik on line ben. In elk geval houdt ie me van de straat want ik wil natuurlijk dat het echt gaat werken. De kwaliteit is wél omhoog gegaan dus ik zou zeggen 'komt dat zien' op mijn pagina webcam op mijn website.

Mijn leven gaat flink veranderen......Op 19 augustus komt Angi naar Amsterdam. Niet voor vakantie maar om bij mij te komen wonen!!!! Wat een avontuur en je kunt je vast voorstellen dat er er ongelofelijk naar uitkijk. Mijn huis is opgeruimd en mijn moeder heeft het zelfs nog schoongemaakt. Ik ben nu ruimte voor haar aan het maken in mijn huis. In mijn hart en hoofd is die er al een hele tijd. De voorpret is groot maar ik denk dat de smaak van het echte leven nog veel groter intenser zal zijn. Ik ben er helemaal klaar voor. Ze is nu bezig de laatste voorbereidingen te treffen en dan kan ze goed afscheid nemen op een paar farewell parties. Natuurlijk organiseer ik een eigen introductieprogramma en daar zal ik in PACO's update ook regelmatig verslag van doen. Daarnaast moeten we de formalititen afhandelen en zal zij een officieel inburgeringsprgramma moeten volgen. Dat wordt óf 1 jaar héél erg intensief óf twee jaar maar dan wat relaxter. Of we de plannen van het nieuwe kabinet voor kunnen blijven is nog even de vraag maar het zou leuk zijn als dat ook lukt.

Deze week ben ik ondere andere bezig met het selecteren van foto's uit allerlei perodes. Erg leuk om te doen! Ik heb nu een extra reden want deze week is Dominique op bezoek geweest. Dat voor het eerst sinds 32 jaar! Domique is gelukkig een leuke vrouw geworden en het was heel bijzonder om samen de laatste 30 jaar door te nemen en af en toe een uitstapje naar onze schooltijd te maken.Het is verbazingwekkend wat er zoal boven komt en ook wat je allemaal bent vergeten. Zaterdag komt Andries weer die ik ook pas de wteede keer zie naar zo'n twintig jaar. Ook met hem zal ik vast weer even teruggaan in de tijd.
Het leven heeft af en toe leuke verrassingen. Helaas is er ook een erg donkere kant van de medaille. Een goed vriendin heeft net een operatie aan een van haar borsten gehad en hoewel het allemaal nog best mee kan vallen is het toch niet helemaal zoals het moet wezen. I keep my fingers crossed en hoop dat het helpt.
Er staan wat nieuwe foto's op mijn website uit die tijd. Ook heb ik wat foto's uit mijn vroegste jaren gescand en op het net gezet.

Gelukkig mijn PC doet het al weer een paar dagen, Brazilië heeft gewonnen van Turkije, het rapport met de Chinezen nadert zijn voltooing, de multiculturele buurt krijgt waarschijnlijk een vervolg en niet in het minst, Henny had een goede week! Met een beetje mazzel krijg ik nog deze week toestemming om Angi als mijn partner naar Nederland te laten komen. Kortom, er gloort wel weer wat plezier in de komende weken. En dat is maar goed ook wat dat leek wel erg ver weg. Ik zal jullie deze keer de details besparen :)
Ik heb deze week ook nog de videocursus afgesloten. Het is een echte aanrader als je eens wat meer over filmmaken wilt weten en het is o zo leuk als je houdt van film kijken.

Angi en ik gaan ervoor om zo snel mogelijk bij elkaar te zijn. Het lijkt erop dat we in een pilotproject zitten voor de MVV procedure en ik heb het idee dat we half augustus samen kunnen zijn. Ik heb er vreselijk veel zin in en ben er klaar voor.
Een van de highlights van de afgelopen tijd was mijn bezoekje aan Barcelona. Lekker bijkletsen met Ton, pool spelen, heerlijke eten, naar zijn zoontje kijken en langzaam maar zeker contact maken, zien hoe het met zijn vrouw Annna gaat, een verdere kennismaking met zijn sociale omgeving, Barcelona en Sitges terugzien. Allemaal zeer aangenaam!
Op het werk is het nogal rommelig en erg druk. Projecten die moeten worden afgemaakt en/of uitgebouwd, prachtige projecten die in de kiem worden gesmoord en veel onzekerheid hoe het de komende jaren moet. Het vreet energie en levert op dit moment niet veel op. Gelukkig weet ik dat ook hier weer licht in de duisternis komt.
Het meest indrukwekkende van de afgelopen tijd was het bezoek aan Henny. Wat goed om zo´n contact te hebben. Wat kan vriendschap toch fantastisch zijn en hoe triest is het om dat veel te vroeg te zien eindigen. Maar wat overheerst is het gevoel iets te voelen van onmetelijk grote waarde.

Het leven in Amsterdam is weer goed. Het leven op zich is keihard. Henny, een goede vriendin, kameraad en bondgenoot in het werken met en voor allochtone ouderen is ernstig ziek geworden. Daar vallen de verkiezingen, Pim en allerlei ander gedoe volledig bij in het niet.
Gelukkig is er ook wat erg positiefs te melden. Angi komt helmaal uit Brazilië om bij mij te komen wonen. Mijn leven gaat dus drastisch veranderen en eigenlijk is dat nu al het geval. Het is een heerlijke vrouw, kijk maar eens op haar website. Ze ziet er niet alleen goed uit maar is ook erg interessant, warm, lief en heel bijzonder.
Natuurlijk schrijf ik binnekort meer over.

Het blijft puzzzulen dat net.Mijn maatje Ton heeft me geholpen om mijn update weer on line te krijgen.
Gracias amigo!
Je leest binnenkort meer in PACO's Update!

Weblog Rio
Woensdag om 17:00 vertrokken naar Brazilie en na een voorspoedige reis aangekomen in Rio de Janeiro. Onmddellijk probeert een taxi chafeur me te flessen en 140 Reals te vragen voor een ritje van 35 Reals. Het geeft een goed gevoel daar niet in te trappen, weer uit te stappen en een gewone taxi te vinden die me keurig voor Hotel Antlantis Copacabana afzet.
Angi is er al en het is geweldg haar weer te zien en om samen een paar dagen leuke dingen te doen in zo'n leuke stad. Heerlijk naar het strand, lekker eten, mooie botanische tuinen en parken, interessante muziek en een geweldige diversiteit aan mensen op straat. De laatste dag nog naar een mooi oud grand cafe geweest waar vooral lekkere koffie, taartjes, ijs en koekjes worden verkocht. Ee majustuees, stijlvol gebouw. Ik ben zoals gewoonlijk weer wat under dressed. Rijk en arm liggen hier dicht bij elkaar. Je vindt er prachtige huizen zoals dat van de eigenaar van een zeep en oliefabriek. Wat een kunst had die man en wat voor een huis....

Een beetje verbrand en wat €'s lichter zijn we op maandagavond tevreden per vliegtuig uit Rio naar Curitiba vertrokken.

Weblog Curitiba
Inmiddels ben ik al twee weken in Brazilië. Er is al zo veel gebeurd. Hier in Curitiba ben ik flink aan het internetten geslagen. Als Angi werkt loop ik lekker door de stad, koop e toe wat en check mijn websites en mijn mail. Veel gedonder met swhu en zo af en toe maak ik zelf ook foutjes door dingen te betalen bij easyspace die ik niet meer nodig heb. Tot grote verbazing van Angi heb ik het er maar druk mee!
We doen vrij veel. Zo zijn we naar de film geweest, hebben we mooie muziek gezien en stoppen we aardig wat tijd in het krijgen van documenten.
Een hoogtepunt was het bezoek aan Jacarizinho, de geboorteplaats van Angi. Vriendelijke ouders, veel nieuwsgierge en belangstellende familie en ongelofelijk vriendelijke mensen die ons van alles laten zien.
Het afgelpen week-end zijn we naar Florianopolis geweest en daar ging het gewoon door. Voor je het weet zit weer bij iemand te lunchen en te kletsen aan de rand van het zwembad. Zo sprak ik gisteren met een ex opbouwwerker uit Gent die nu in de import- export business zit. Zijn Braziliaanse vrouw is een heel geëngageerde slimme vrouw die een geweldig leuk fotoproject heeft gedaan in Antwerpen. Daar ga ik achteraan om het ook eens in Nederland te doen.
Nu nog twee dagen in Curitiba en daar naar Soa Paulo.

Het is al weer zo lang geleden dat ik in mijn weblog schreef. Er is erg veel gebeurd. Leuke dingen maar ook afschuwelijke. Om maar met dat laatste te beginnen. Lise, een van beste vriendinnen kreeg zo maar twee hersenbloedingen en Henny waar ik al jaren geweldig fijn mee werk en ook een heel fijne vriendshap mee heb opgebouwd hoorde een paar weken geleden dat zij kanker heeft. Lise is er weer bovenop aan het krabbelen en Henny verkeert nog in onzekerheid of ze nog te helpen is. Genoeg redenen om even heel stil te zijn.
Vandaag ken ik Angi een jaar. Of beter gezegd toen nam zij voor het eerst contact op via ICQ. Dat is een waar feest. Wat een prachtige wending neemt mijn leven nu. Na ruim 25 jaar alleen te hebben gewoond ga ik met haar samen wonen. Als de 'autoriteiten dat tenmenste goed vinden'. We zijn druk bezig met formulieren invullen en op 1o april ga ik 's avonds naar Brazilië om bij haar te zijn en de laatste dingen te regelen. Ik houd jullie wel op de hoogte.

Een te gek begin van de dag. Angi staat op mijn Pocket PC, ik sta er bij met molen en al. Mijn moeder heeft nasi goreng gemaakt, de zon schijnt, wat wil je nog meer?
Thema's maken op je PPC is een fluitje van een cent als je weet hoe. Niet voor mij dus maar het is uiteindelijk toch gelukt.

Ik zie het wel zitten vandaag. Straks een geprek over de website van het Kluster Sociaal Beleid. Daarna heel veel klusjes en nog een gesprek met iemand van het Multicultureel Instituut Utrecht.
Ter afsluiting een borreltje bij Willem Slok!

Het kost een paar uurtjes maar nu weet ik een heel klein beetje hoe ik mijn gedachten in die ik opschrijf bij blogger vorm kan geven. Eerst heb ik het met een inline frame geprobeerd maar daar moet je toch echt iets meer voor kunnen. Zo'n HTML boek is zo gek nog niet. Ik kan in elk geval wat in de code 'klooien'. Ik hoop het nog wat te verbeteren maar in elk geval ga ik weer wat meer in dit webdagboek schrijven.
Nog de beste wensen voor 2002 trouwens!