Op het werk zijn er twee belangrijke ontwikkelingen. De eerste betreft het project de Multiculturele buurt. Dat is eind oktober afgerond en we denken nu volop na over een implementatietraject Meer kleur, meer permanent. Het begint al echt vorm te krijgen en het ziet er naar uit dat we samen met het Oranje Fonds een succesvol traject in kunnen zetten. Verder is het Smartsite traject in volle gang (een programma om wesites te maken). Ik ben me aan het scholen om met dit nieuwe programma om te kunnen gaan en een flinke bijdrage te leveren aan de website van het centrum sociaal beleid en het kennniscentrum ouderen. Thuis werk in aan de website van brazilie.net, mijn eigen site, aeweb.org en nog wat andere sites. Er begint steeds meer lijn in te komen. Natuurllijk gaat het allemaal niet snel genoeg maar toch. Sites als die van de VPRO en NOS liggen nog mijlen voor maar dan heb je tenmints een doel om naar te streven.
Het hoogtepunt tot nu toe ligt op een heel ander vlak. Samen met partners in België, Duitsland en Oostenrijk hebben we de afgelopen week een geweldige Europese workshop gehouden over participatiebevorderende projecten voor allochtone ouderen. Wat een feest! Wat een energie en wat een enthousiasme.Kijk maar eens in het fotoalbum in de Ageing and Ethnicity webcommunity.
Thuis loopt het lekker. Ik doe veel met Angi en we hebben ook nog veel dingen in het vat. Tripjes naar Genéve, Munchen en België. Eerst eind van de maand de offiële inschrijving in het bevolkingsregister en nog wat formaliteiten. zo sta ik de komende vijf jaar garant voor alle kosten die met Angi´s verblijf samenhangen. Ik geloof erin dus ik teken met mij ogen open....
Een donkere bladzijde was het het crashen van mij 80 GB hard disk. Het kan natuurlijk niet alleen maar zonneschijn zijn in deze herfst.

Wat gaat de tijd toch snel! De bladeren vallen al weer een tijdje van de bomen, het is kouder, het licht is veranderd en het lijkt maanden geleden dat ik wat in de weblog schreef. Het gaat lekker met me. Ik werk stevig door en veel dingen dingen die ik wil bereiken lukken. Thuis gaat het prima en in familie en vriendenkring keert de rust weer enigszins terug op het gezonheidsfront. Niet helemaal want mijn vader heeft allerlei klachten in verband met een tenniselleboog, mijn moeder sukkelt ook een beetje en een goede vriendin moet binnenkort 6 weken worden bestraald. Dat houdt je natuurlijk flink bezig.
De fotografie, het bewerken van video´s en het bouwen van websites neemt een prominente plaats in bij mijn vrije tijdsbesteding. Daarnaast ben ik samen met Angi in het culturele leven gedoken. Concerten, films en ballet vormen de hoofdmoten. Angi Wordt eind november ingeschreven in het bevolkingsregister en dan de formele inburgereing een paar weken daarna echt starten. Het wordt tijd! Wat een een bureaucratie is dat toch. Gelukkig helpen mijn vrienden bij hetinvullen van het privé inburgeringsprogramma.
Ik wordt flink verwend met heerlijk eten thuis en gisteren heb ik het maar eens omgedraaid en ben met Angi heerlijk uit eten gegaan. Vooral het grand dessert bij Gambrinus viel erg goed in de smaak.

It's getting better all the time...
Mijn huis wordt haast een photogalary. Er hangt nu een prachtige foto van een Braziliaanse fotograaf in de huiskamer. In de hal hangen twee geweldige foto's die Angi heeft gemaakt van een gebouw van Niemeyer in Niteroi. Het is een museum voor moderne kunst en het gebouw is waarschijnlijk een van de mooiste musea die ik ooit heb gezien. De logeerkamer is omgedoopt tot de Hopper room. Er hangen nu drie Hoppers boven en het is een leuke kamer aan het worden!

De afgelopen weken waren prima. Met Angi en mij gaat het lekker. We doen veel leuke dingen. Het concert van Elvis Costello en de film Y tu mama tambien waren de hoogtepunten uit het uitgangsleven. Verder hebben we heerlijke tochtjes naar de Albert Cuyp, strooptochten in de HEMA en nog veel meer leuks.
Dat staat in schril contrast met het het wel en wee van een van mijn beste vriendinnen die weer een rotuitslag kreeg in het ziekenhuis. Het zal niet echt hepen maar vanmiddag heb ik een bijzonder boek voor haar gekocht. Een fotoboek van Anton Corbijn over Herman Brood. Er zijn er maar 50 van gemaakt.......
Samen met Angi heb ik het gevonden een een fotogalerie in de Maastraat. Het heet artspace withausen galary. Dat is trouwens een echte aanrader! Daarna heb ik een video van de film O amor natural voor Angi gekocht en het bijbehorende boek met gedichten van de Andrade heb ik mezelf maar eens cadeau gedaan. De film is zo verschrikkelijk mooi..... Het gaat over oudere Brazilianen die erotische gedichten van de Andrade voorlezen. Het plezier spat ervan af!
Op mijn werk ben ik bezig om een goed vervolg op het project de multiculturele buurt voor elkaar te krijgen. Niet oveel mensen geloofden erin maar tot mijn grote plezier begint het echt te lukken! Ik heb het gevoel dat we iets gaan doen wat echt een beweging op gang kan brengen dat er meer multicutureel gewekt gaat worden. We hebben nu een goede lijn te pakken. Sommigen denken dat ik de dorpsidioot ben maar wees gerust op heb ze goed op een rijtje. Het is een te gek gevoel als je dat weer zo zeker weet.

Het is al weer september en er is natuurlijk veel gebeurt de afgelopen weken. Dit keer heel veel leuke dingen. het uitstapje naar Groningen was te gek. Als je ooit eens een romantisch tripje wil maken kan ik de Wilgenheerd in het plaatsje Wehe den Hoorn erg aanbevelingen. Mooie kamer, geweldige persoonlijke verzorging met overheerlijke ontbijtjes en een prachtige tuin. Het is ook een prima uitvalsbasis voor boot- en fietstochtjes, bezoek aan de Stad Groningen met zijn prachtige museum en nog veel meer. Kijk maar even in het fotoalbum van ons bezoek naar Groningen.
Mijn huis is flink aan het veranderen onder invloed van Angi. Ik kan bijna niks meer vinden maar het wordt er wel mooier van. Zo is de logeerkamer echt een logeerkamer aan het worden en is de huiskamer niet meer alleen een mannenkamer.
De afgelopen week is het werk weer begonnen en heb ik ook weer eens lekker gekaart met de boys in de intieme 'skihut' in de gitaarwinkel van Rienk. Je voelt je heel bijzonder in de ruimte waar overdag de akkoestische gitaren worden verkocht. Prima sfeer en veel grappen die je buiten deze ruimte en in een ander gezelschap beter niet kunt maken maar die hier volstrekt op z'n plek zijn.
Gisteren ben ik met Angi naar John Lise & kids geweest en dat was erg leuk. Wat een heerlijke tuin, mooie omgeving, lekker eten en vooral wat een leuke mensen.
Aansluitend met kaartjes van mijn moeder naar de Efteling voor een bijzondere avond in deze sprookjetuin. Na een geweldige regenbui toch echt genoten van de Pandadroom, voorstelling, bomen in de speciaal licht en mooi ontworpen gebouwen. Kortom mijn nieuwe leven begint vorm te krijgen!
De komende week is heel belangrijk voor mijn werk in de komende twee jaar. Ik ben benieuwd hoe het allemaal gaat lopen met begeleidingscommissies, proefuitvoeringen, websites. In elk geval ben ik lekker uitgerust en zit vol energie.

Zaterdagavond, Angi is wat spulletjes aan het inpakken voor een trip naar een hotelletje in de provincie Groningen.Ergens in een klein dorpje op een boerderij. Het lijkt me erg leuk als het weer wil meezitten. De eerste dagen samen zijn erg goed. Langzaam maar zeker hebben we de Pijp verkend, zijn op de uitmarkt geweest, is het huis aan het veanderen en hebben we lekker voor elkaar gekookt. Dat smaakt naar veel meer!

Ik heb ook veel tijd en energie heb gestopt in het verwerken en bijwonen van de begrafenis van Henny. Dat zal voor Angi niet altijd makkelijk zijn geweest maar het was nite anders. De begrafenis was een hele geschiedenis. Ik heb voor het eerst van mijn leven gesproken op zo'n gebeurtenis. Het was het moelijkste wat ik ooit gedaan hebt maar ik ben blij dat ik er toe in staat was. Henny heeft fantasische dingen gedaan en geschreven. Dat nooit ter meerdere eer en glorie van zichzelf maar altijd omdat zij de leefwereld van mensen op een bijzondere manier naar voren haalde en professionals en vrijwilligers mogelijkheden bood om daarna met nieuwe inzichten en met perspectief op succes zelf aan de slag te gaan. Datzijn mensen die deze wereld kleur geven. De reis naar Rolde was een ware beproefing. Twee keer vertraging en uiteindelijk heb ik zelfs een taxi genomen va Utrecht naar Rolde. Er waren veel fijne mensen en ik was blij dat we samen het verlies konden delen.