Vorig weekend waren er twee grote hoogtepunten. Eerst op zaterdag een heerlijke 'grootvleesmaaltijd' gemaakt door Theo inclusieg gezellig kletsen met Miriam, Daan en Mariângela en drinken. Daarna op zondag een geweldig concert in het Muiderpoorttheater door een groep Brazilianen en Nederlanders onder leiding van Nelson Latif. Wat een bruisende avond met chemie tussen muzikanten en de zaal. Het spaanse woord duende is het woord dat de avond het best samenvat.
De beroemde Federico Garcia Lorca zegt daarover:
"All through Andalusia . . . people speak constantly of duende, and recognize it with unfailing instinct when it appears. The wonderful flamenco singer El Lebrijano said: ‘When I sing with duende, no one can equal me.’ . . . Manuel Torres, a man with more culture in his veins than anybody I have known, when listening to Falla play his own ‘Nocturno del Genaralife,’ made his splendid pronouncement: ‘All that has dark sounds has duende.’ And there is no greater truth.
"These dark sounds are the mystery, the roots thrusting into the fertile loam known to all of us, ignored by all of us, but from which we get what is real in art. . . .
"Thus duende is a power and not a behavior, it is a struggle and not a concept. I have heard an old master guitarist say: ‘Duende is not in the throat; duende surges up from the soles of the feet.’ Which means it is not a matter of ability, but of real live form; of blood; of ancient culture; of creative action."
Geen opmerkingen:
Een reactie posten